Orthodox Klooster

Finland, Pieksämäki

Gisteravond tegen elven ging de zon mooi onder achter de bomen, die weerspiegelden in het meer.
Vanmorgen scheen weer de zon. Voor we vertrekken, lopen we een stukje door het veenmoeras. Het gebied is rolstoeltoegankelijk gemaakt, dus we wandelen overal over brede plankieren. Op verschillende plaatsen zijn picknicktafels en aan het eind zelfs een barbecueplek (met houtvoorraad natuurlijk). Onderweg zien we weer veel eenarig wollegras, lavendelheide en moerasrozemarijn (giftig). Een klein wit bloempje met 4 bloemblaadjes blijkt de bergbraam (of kruipbraam).
Dan rijden we door naar het Valamo-klooster, het enige orthodoxe monnikenklooster in Finland. Oorspronkelijk stond dit klooster op een eiland in het Ladagomeer, dat nu in Rusland ligt, maar tussen 1919 en 1939 bij Finland hoorde. In de winter van 1939-1940 vielen de Russen dit gebied binnen om een grotere veiligheidszone te creëren rond Leningrad. Ze probeerden eerst de Finnen tot een “vrijwillige” opgave van het gebied te bewegen (net zoals de Baltische staten). Toen Finland er niet snel genoeg op inging, volgde de “winteroorlog”.
De monniken vluchten naar het midden van Finland en stichtten bij Hiernävesi een nieuw klooster.
’s Middags wandelen we naar het kloosterterrein en bekijken de oude en de nieuwe (1977) kerk.
Naast de oude kerk een “cel” van een monnik.
We lazen dat de diensten er speciaal zijn (geheel gezongen), dus om 18.00 uur staan we weer in de kerk. In orthodoxe kerken staan een paar bankjes langs de kant, voor mensen die moe worden of slecht ter been zijn, de rest van de bezoekers staat de hele dienst.
De dienst viel wat tegen. Het eerste half uur werden gebeden gereciteerd, waarbij het enige kijkspel was, welke voorganger er nu met zijn rug naar het publiek voor de iconen stond om kruistekens te slaan en te buigen. Pas na een half uur kwamen er 5 monniken door de hoofddeur van het altaar in de kerk staan. Nu werden de teksten wat meer gezongen. Nadat het wierookvat voor de derde keer was gevuld, hielden wij het voor gezien. Ook normaal in een orthodoxe dienst: je komt en gaat wanneer het je uitkomt.
Terug bij de camper stookt Paul weer een vuurtje en eten we gegrilde braadworst.



Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Wij hadden gisteren en eergisteren een hotel in Xativa wat vroeger ook een klooster was,hoog op de berg staat nog het kasteel van de fam. Borgia ,later werden er twee mannen uit die familie Paus en verhuisden naar Rome ,beneden in het dorp zijn twee prachtige kerken waarvan er éen gebouwd is op wat vroeger ,toen de Moren er de baas waren ,een moskee was. Prachtig die historie van vroeger . Van jullie ook prachtige foto's de kamertjes van de nonnen destijds waren heel erg sober dat zie ik ook op jullie foto. Paul zijn de worstjes algaar ???

Ineke 2023-06-06 21:57:56

Ik bewonder de foto's echt, zo scherp en mooi van kleur! En wat een rijke geschiedenis en wat is er veel in de oude staat bewaard gebleven!

Maaike 2023-06-06 22:54:03
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.