Karasjok
Noorwegen, Lakselv
Gisteren kwamen we in Karasjok, de “hoofdstad” van Sápmi (het land van de Sami). Eigenlijk kan je het geen stad noemen, het is vooral het administratieve centrum en de locatie van het Sami-Parlement.
We beginnen met een bezoek aan het Samimuseum om een beeld te krijgen van de Sami-cultuur.
Oorspronkelijk waren Sami (toen nog vaak Lappen genoemd) rendierhouders. Met hun kuddes trokken ze door het hele gebied, dat zich uitstrekte van Noorwegen, via Zweden en Finland, tot in Rusland. ’s Zomers vond je ze langs de kust, ’s winters op de hoogvlaktes. Nog steeds zijn een aantal Sami families (2500 in Noorwegen) bezig met het houden van rendieren. Ze trekken nog steeds met hun kuddes naar de kust. De mensen leven dan in traditionele tenten (lavvi), alhoewel die tegenwoordig voor een groot deel zijn vervangen door huizen (die dus maar een deel van het jaar worden bewoond). Andere traditionele woningen lijken op plaggenhutten, opgebouwd rond een skelet van boomstammetjes, zagen we in het museum.
In de loop der jaren (eeuwen waarschijnlijk) is een deel van de Samen zich als vissers gaan settelen aan de kust of langs rivieren.
We staan op een parkeerplaats midden in de “stad”, waar tot redelijk laat verkeer langs komt.
Vanmorgen liepen we eerst naar Knivsmed Strømeng, waar al generaties Samimessen worden gemaakt. Dat viel tegen: alleen een uitstalling van verschillende soorten messen en wat berkehouten borden, kommen en bekers. Onderweg binnengelopen bij een expositie van hedendaagse Samikunst. Een paar mooie dingen gezien.
Om 13.00 uur vanmiddag kregen we een rondleiding in het Sami-parlementsgebouw. Sinds 1989 is er een Samisch parlement in Noorwegen (en ook een in Zweden en in Finland). In 2000 werd het parlementsgebouw geopend. De architecten hebben zich laten inspireren door het landschap en de Sami cultuur. Het gebouw is gemaakt van materiaal uit de streek: naaldhout en natuursteen.
De plenaire vergaderzaal heeft de vorm van een lavvi. Met een glazen brug is die verbonden met de rest van het gebouw dat is opgezet als een halve cirkel, waarin de gang doet denken aan de afrastering tussen rendierkuddes.
Na deze rondleiding reden we richting Kautokeino, de grootste Sami winternederzetting. We staan aan een meertje, waar we voor het eerst sinds lang, weer wat muggen tegenkomen.
We beginnen met een bezoek aan het Samimuseum om een beeld te krijgen van de Sami-cultuur.
Oorspronkelijk waren Sami (toen nog vaak Lappen genoemd) rendierhouders. Met hun kuddes trokken ze door het hele gebied, dat zich uitstrekte van Noorwegen, via Zweden en Finland, tot in Rusland. ’s Zomers vond je ze langs de kust, ’s winters op de hoogvlaktes. Nog steeds zijn een aantal Sami families (2500 in Noorwegen) bezig met het houden van rendieren. Ze trekken nog steeds met hun kuddes naar de kust. De mensen leven dan in traditionele tenten (lavvi), alhoewel die tegenwoordig voor een groot deel zijn vervangen door huizen (die dus maar een deel van het jaar worden bewoond). Andere traditionele woningen lijken op plaggenhutten, opgebouwd rond een skelet van boomstammetjes, zagen we in het museum.
In de loop der jaren (eeuwen waarschijnlijk) is een deel van de Samen zich als vissers gaan settelen aan de kust of langs rivieren.
We staan op een parkeerplaats midden in de “stad”, waar tot redelijk laat verkeer langs komt.
Vanmorgen liepen we eerst naar Knivsmed Strømeng, waar al generaties Samimessen worden gemaakt. Dat viel tegen: alleen een uitstalling van verschillende soorten messen en wat berkehouten borden, kommen en bekers. Onderweg binnengelopen bij een expositie van hedendaagse Samikunst. Een paar mooie dingen gezien.
Om 13.00 uur vanmiddag kregen we een rondleiding in het Sami-parlementsgebouw. Sinds 1989 is er een Samisch parlement in Noorwegen (en ook een in Zweden en in Finland). In 2000 werd het parlementsgebouw geopend. De architecten hebben zich laten inspireren door het landschap en de Sami cultuur. Het gebouw is gemaakt van materiaal uit de streek: naaldhout en natuursteen.
De plenaire vergaderzaal heeft de vorm van een lavvi. Met een glazen brug is die verbonden met de rest van het gebouw dat is opgezet als een halve cirkel, waarin de gang doet denken aan de afrastering tussen rendierkuddes.
Na deze rondleiding reden we richting Kautokeino, de grootste Sami winternederzetting. We staan aan een meertje, waar we voor het eerst sinds lang, weer wat muggen tegenkomen.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Toch vernuftig zo'n hutje!
Magda 2019-08-18 15:40:17
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
