Water
Marokko, Zaida
Midelt ligt op de grens van de Hoge en de Midden Atlas. We zien bij vertrek dan ook nog wat sneeuw op sommige toppen van de Hoge Atlas. Als we verder de Midden Atlas in komen, wordt het steeds groener. Op de toppen van de bergen groeien bomen.
Langs de weg zien we weer boomgaarden, we vermoeden nu met appelbomen. Ook zijn er grotere akkers. Soms bewerkt en klaar om in te zaaien, soms al groen.
Verderop komen we door het cederbos. Die pijnboom met afgeplatte punt als hij ouder is.
We stoppen bij een parkeerplaats, vanwaar je naar de Cèdre de Gourat kunt lopen. Doen we niet, want een aantal jaren geleden zijn we er vanaf een camping in Azrou heen geweest.
In het bos zitten Berberapen. Toen werden ons van alle kanten pinda’s te koop aangeboden voor de apen, die zich niet lieten zien. Nu zitten er een aantal bij de parkeerplaats.
Ook de mooi uitgedoste paarden zijn er.
Via Azrou en Meknès rijden we naar iets voorbij Volubilis, de Romeinse opgraving. We staan op een parkeerplaats bij een bron.
De hele middag komen mensen met auto’s, tractors en ezels aan om water te halen. Af en toe komt er een kudde schapen voorbij. Een kudde, waarin ook 4 koeien, blijft een paar uur hier grazen.
Op de parkeerplaats een koffiewagen en 2 kramen waar iets te eten (een kommetje kikkererwten?) te koop is. Allebei hebben ze ook kruiden om thee te zetten en gedroogde vijgen. Een van de twee verkoopt plantjes: rozemarijn, vijg, een cactus.
Alhoewel ze weinig tot geen Frans spreken, vinden ze het leuk dat we er zijn (we worden verschillende keren welkom in Marokko geheten).
Er wordt ons ook verteld dat het water prima is. Het komt uit de bergen. Het is ook inderdaad lekker, dus we hebben onze watertank leeg laten lopen, het zand eruit gehaald en daarna opnieuw gevuld. Morgen voor we vertrekken nog een keer aanvullen.
Langs de weg zien we weer boomgaarden, we vermoeden nu met appelbomen. Ook zijn er grotere akkers. Soms bewerkt en klaar om in te zaaien, soms al groen.
Verderop komen we door het cederbos. Die pijnboom met afgeplatte punt als hij ouder is.
We stoppen bij een parkeerplaats, vanwaar je naar de Cèdre de Gourat kunt lopen. Doen we niet, want een aantal jaren geleden zijn we er vanaf een camping in Azrou heen geweest.
In het bos zitten Berberapen. Toen werden ons van alle kanten pinda’s te koop aangeboden voor de apen, die zich niet lieten zien. Nu zitten er een aantal bij de parkeerplaats.
Ook de mooi uitgedoste paarden zijn er.
Via Azrou en Meknès rijden we naar iets voorbij Volubilis, de Romeinse opgraving. We staan op een parkeerplaats bij een bron.
De hele middag komen mensen met auto’s, tractors en ezels aan om water te halen. Af en toe komt er een kudde schapen voorbij. Een kudde, waarin ook 4 koeien, blijft een paar uur hier grazen.
Op de parkeerplaats een koffiewagen en 2 kramen waar iets te eten (een kommetje kikkererwten?) te koop is. Allebei hebben ze ook kruiden om thee te zetten en gedroogde vijgen. Een van de twee verkoopt plantjes: rozemarijn, vijg, een cactus.
Alhoewel ze weinig tot geen Frans spreken, vinden ze het leuk dat we er zijn (we worden verschillende keren welkom in Marokko geheten).
Er wordt ons ook verteld dat het water prima is. Het komt uit de bergen. Het is ook inderdaad lekker, dus we hebben onze watertank leeg laten lopen, het zand eruit gehaald en daarna opnieuw gevuld. Morgen voor we vertrekken nog een keer aanvullen.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Hebben jullie coordinaten van deze overnachtingsplek?
Lia Keizer 2024-02-21 20:11:00
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
