Tamarrakecht (Gorge de Ziz), Kasbah Hotel Jurassique
Marokko, Meknes-Tafilalet
Door Tineghir naar het begin van de Todrakloof gereden. Bij het ingaan van de kloof moesten we betalen (5 drh = € 0,50) We kregen een afgescheurd briefje met iets van Taks Com Rurale van de provincie Errachidia. De kloof is smal: de Todra, een weg ernaast en dan steile hoge rotsen. Soms is er tussen de weg en de rotsen nog plaats om de auto even neer te zetten. Vaak staan er dan ook handelaren met kraampjes. Wij hadden de camper links van de weg neergezet en werden toen door een Marokkaan gewaarschuwd dat we hem moesten draaien, omdat er politiecontrole onderweg was en je alleen in de rijrichting mag parkeren. Net voor wij weer wilden vertrekken kwamen er inderdaad 2 agenten aangewandeld.
Na het smalle stuk liep de weg een hele tijd boven langs de rivier, waar niet altijd water in stond.
In het bed liep een kudde geiten. De herder liep langs de weg en slingerde stenen naar afdwalende geiten. Toen wij stopten voor koffie en thee, stond hij snel bij ons, vragend om wat te drinken. Een kop koffie vond hij wel lekker. Eigenlijk had hij graag wat geld gehad, maar dat geven we nooit zonder tegendienst.
De weg na de kloof bleek beter dan verwacht en we hadden een recensie gezien van de familie Keizer (ja dezelfde) over een camping in een van de dorpen waar wij door reden. Zij meldden daarbij dat zij er waren gekomen via een weg door de bergen, die aanbevelenswaardig was. Wij gingen die weg proberen. In een dorp stond een jongen te liften (met het duimpje, zoals wij dat kennen). Hij bleek in Meknès te studeren en was op weg daarheen. Hij wilde graag een stukje meerijden. Toen hij hoorde dat wij richting Er Rich (145 km verder = 4 uur rijden) gingen, bleek dat de stad te zijn waar hij vannacht zou slapen om morgen door te reizen naar Meknès. Afgesproken werd dat hij mee kon rijden tot wij zouden stoppen, als we onderweg een camping zouden tegenkomen. Uiteindelijk kwam er geen camping en hebben we hem in Er Rich afgezet. Hij wil vrienden worden op facebook en zou Paul uitnodigen.
De weg had goede en slechte stukken. Soms even een deviation door de rivierbedding, dan weer bochten (zonder vangrail of stenen muurtje) rond een berg.
Mooie uitzichten op de bergen, die allerlei kleuren hebben.
Staan nu net ten zuiden van de Tunnel du Légionaire (door het vreemdelingenlegioen uitgehakt in de rotsen) op de weg naar Errachidia en laten daarmee de Hoge Atlas achter ons om richting Sahara te gaan.
Na het smalle stuk liep de weg een hele tijd boven langs de rivier, waar niet altijd water in stond.
In het bed liep een kudde geiten. De herder liep langs de weg en slingerde stenen naar afdwalende geiten. Toen wij stopten voor koffie en thee, stond hij snel bij ons, vragend om wat te drinken. Een kop koffie vond hij wel lekker. Eigenlijk had hij graag wat geld gehad, maar dat geven we nooit zonder tegendienst.
De weg na de kloof bleek beter dan verwacht en we hadden een recensie gezien van de familie Keizer (ja dezelfde) over een camping in een van de dorpen waar wij door reden. Zij meldden daarbij dat zij er waren gekomen via een weg door de bergen, die aanbevelenswaardig was. Wij gingen die weg proberen. In een dorp stond een jongen te liften (met het duimpje, zoals wij dat kennen). Hij bleek in Meknès te studeren en was op weg daarheen. Hij wilde graag een stukje meerijden. Toen hij hoorde dat wij richting Er Rich (145 km verder = 4 uur rijden) gingen, bleek dat de stad te zijn waar hij vannacht zou slapen om morgen door te reizen naar Meknès. Afgesproken werd dat hij mee kon rijden tot wij zouden stoppen, als we onderweg een camping zouden tegenkomen. Uiteindelijk kwam er geen camping en hebben we hem in Er Rich afgezet. Hij wil vrienden worden op facebook en zou Paul uitnodigen.
De weg had goede en slechte stukken. Soms even een deviation door de rivierbedding, dan weer bochten (zonder vangrail of stenen muurtje) rond een berg.
Mooie uitzichten op de bergen, die allerlei kleuren hebben.
Staan nu net ten zuiden van de Tunnel du Légionaire (door het vreemdelingenlegioen uitgehakt in de rotsen) op de weg naar Errachidia en laten daarmee de Hoge Atlas achter ons om richting Sahara te gaan.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 3 reacties bij dit reisverslag
Ooit in de Buurt van de Todrakloof een prachtige wanderiling gemaakt. Schitterend gebied.
Syria Schipper 2016-04-09 22:43:49
Wauw wat een mooie foto's!
Emily 2016-04-11 19:16:57
volgens mij hebben wij hier gewandeld en gerust.
joke 2016-04-12 22:07:26
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
