Vanmorgen stonden er op het grote plein een rijtje oldtimers, waaronder een Mercedes uit 1957, waarmee de afgelopen jaren de wereld is rondgereisd. Erachter staan de waterverkopers: mannen met kruiken water en bekers. Bij hen kan je een beker water kopen. Hier op het plein staan ze vooral om zich (tegen betaling) te laten fotograferen.
We zwerven door de soukhs vandaag. Een tasje dat ik bij ons eerste bezoek aan Marrakech kocht, is aan vervanging toe, dus dat is een leuk doel om te kijken.
In een van de winkeltjes zag ik een leuk tasje (geitenleer). De vraagprijs vond ik te hoog. We kwamen niet bij elkaar. Om erachter te komen wat de “bodemprijs” is, kan je een koop vast laten lopen. Wij liepen door en hadden net tegen elkaar de “bodemprijs” benoemd, toen de verkoper weer achter ons stond. Hij ging nog iets omlaag, ik weer iets omhoog en toen hadden we toch een deal. Wij allebei blij: ik met een mooi tasje, hij met zijn eerste verkoop van de dag.
Als we doorlopen horen we dat in de Berbersoukh vandaag leer wordt verkocht. Daar gaan we even kijken. Naar de looierijen hoeven we niet (stank en hebben we al vaker gezien). Nieuw voor ons is de grote wasmachine waar de huiden uit komen, nadat ze eerst in een andere machine zijn schoongeschraapt.
Paul krijgt uitleg over de “magic boxes”: een doosje van “thyua-hout” met een verstopt openingssysteem. Ze worden gemaakt van de wortel van boom die groeit in het zuiden van Marokko.
Allebei moeten we er weer aan geloven bij de sjaals. Paul krijgt een sjaal om zijn hoofd gestrikt voor als hij op een kameel rijdt. Ik kan de mijne ook omslaan tegen de kou. We kopen er geen van beide een.
Een waaier van kleuren zien we bij de ingelegde groenten en olijven. Bij de noten- en zuidvruchtenkramen staan de verkopers in een opening tussen de bakken handelswaar.
Ook granen, rijst en pasta staan in open bakken. Vogels lusten die ook.
Aan het eind komen we bij een kraampje, waarin een man schaakstukken zit te maken op een draaibankje. Met een “boog” draait hij het houtblokje en met de andere hand en een voet klemt hij de beitel vast. Hij draait voor ons allebei een hangertje.
Als we terug zijn in de camper hebben zo’n 8,5 km gelopen en geslenterd. We hebben een warme lunch genomen en blijven vanavond thuis, waar we nog een broodje eten.
Geschreven door Arendien-en-Paul