Toen we afgelopen zaterdag hierheen kwamen, moesten we over een brug over de Tara. Er liepen heel veel mensen te kijken. Wij vonden geen parkeerplaats om dat ook even te doen en stopten dus een paar kilometer verderop om even naar de rivier te gaan.
Vandaag fietsten we terug naar de brug, 22 km de andere kant op dan gisteren. Er gaat maar een weg van de brug naar Mojkovac.
Bij het punt waar we zaterdag stopten, werden nu groepen rafters gedropt. Niks voor ons: 8 – 12 man opgepropt in een rubber vlot (met een instructeur/stuurman).
Een paar mannen waren zeer geïnteresseerd in onze fietsen en hoe die werkten: versnellingen, motor, maximum snelheid.
De brug ligt hoog boven de rivier met ernaast een aantal tokkelbanen erover. We hebben staan kijken hoe sommige mensen de overkant niet haalden en dan door een van de medewerkers moest worden opgehaald (gered).
Aan het eind van de middag ging het weer regenen. De grond is nu helemaal verzadigd en overal waar je loopt, sopt het. Rade noemt het een catastrofe, 3 maanden regen.
Hij heeft wel voor ons een vulling voor de gasfles weten te regelen. Toen er 25 liter in zat, heeft hij “stop” gezegd. Normaal kopen wij gas per kg. Hoeveel liter er in mag, weten we niet. Toen we het uitzochten bleek het iets van 21-22 liter te zijn. We hebben dus iets te veel erin. Paul sluit de volle tank meteen weer aan, zodat we snel het teveel kwijt zijn.
Geschreven door Arendien-en-Paul