In de regen naar de haven gereden vanochtend en toen wachten. We waren er vroeg, maar de totale drukte viel ook verder mee. In totaal een camper of 5. Wel veel personenauto’s en volgeladen busjes.
De boot van 10.00 uur vertrok rond 10.15 uur en even later hadden wij de Marokkaanse stempels in onze paspoorten.
Na het afrijden van de boot:
1 controle paspoort: staat er een inreisstempel in?
2 inklaren kampeerauto: wij kregen de formulieren al ingevuld mee bij het boekingskantoor. Controle naam op kentekenbewijs en inklaringsformulier. Welk paspoort hoort daarbij? Het kenteken staat op mijn naam en dit is de eerste keer dat mijn nieuwe paspoort Marokko binnenkomt, dus ik moet terug naar de “police” om mijn nummer te laten registreren. Dan wachten tot de douane terugkomt met het uitklaringsformulier. Kijken in de wagen: Heb je een gun bij je? Of hash? Un chien? Non, un chat.
OK bon voyage.
3 Nog een controle of het inklaringsformulier is afgegeven.
Nog geen 500 m verder had Paul ruzie met de beide dames over de route. De ene zei rechtsaf, de ander links. Paul nam in paniek de péage, die we nou net niet wilden nemen.
Na in een dorp wat dirhams te hebben gepind, toch maar een stuk péage en daarna de kustweg naar het zuiden. Af en toe de oceaan rechts, felblauw met een spierwitte branding.
Later door een landbouwgebied: aardappelvelden die werden beregend, velden vol tunnels met aardbeien. Er werd volop geplukt. We zagen grote groepen vrouwen en meisjes bezig. De vrouwen soms met grote (rode) hoeden op hun hoofddoek.
Anderen schreven dat er regelmatig politiecontroles worden gehouden en je je dus aan de maximumsnelheid moet houden. Dat klopt inderdaad. We zagen er wel een stuk of vijf. Wij mochten doorrijden.
Tegen vijven op Camping International in Moulay Bousselham; een grote camping met weer veel Franse campers.
Aten in het restaurant op de camping “mixed fish” met frites voor 150 MAD (ong. €15,--)
Geschreven door Arendien-en-Paul