Naar Cuxhafen
Duitsland, Horumersiel
Nog een laatste foto, nu nog met de zon, van deze prachtige plek. Het is tijd weer een stukje op te schuiven. 135 km naar Cuxhaven. En natuurlijk een bui onderweg, maar ik zit droog :-).
Het schiet lekker op, grotendeels snelweg. Voor 11 uur ben ik er. Op een enorme parkeerplaats met camperdeel en mooie, grote plekken op gras. Deze keer in een soort park. Een kwartiertje fietsen vanaf het centrum en 5 min. van de zee.
Het is weer droog en ik ga zo eerst maar eens op onderzoek uit, heb wat boodschappen nodig en een lekkere cappuccino gaat er ook wel weer in. Het zijn alleen boodschappen geworden, ik had het eea op mijn lijstje staan, ook voor in de koelkast, dus terug naar Coco. Had heerlijke verse broodjes en voordat ik weer de hort op ging, heb ik die lekker opgegeten.
Pak de fiets weer en rijd naar het strand, parkeer daar en loop een stuk langs het wad, het is eb en er zijn veel mensen op het wad. Het is prima "doe"weer, af en toe een klein beetje zon, én het is nog steeds droog!
Cuxhaven is een door Nederlanders nog bijna niet ontdekt vakantieoord en is een havenstad in de Duitse deelstaat Nedersaksen. Je treft er weinig gele kentekenplaten. De stad ligt aan de Noordzee, bij de monding van de Elbe. Daarnaast is Cuxhaven een belangrijke visserijhaven en van betekenis voor het toerisme; van hier vertrekt een veerdienst naar Helgoland. Voor de kust bij Cuxhaven ligt het eiland Neuwerk, dat bij eb te voet of per waddenwagen bereikbaar is, en bij vloed alleen per schip.
Ik zie Cuxhaven als een grote badplaats, met de grandeur uit vervlogen tijden, statige panden, waar nu veelal hotels en pensions in zijn gevestigd. Ook hier veel winkels en terrassen. Ik fiets tot de vuurtoren "de Hamburger Leuchtturm" en de haven. Loop nog een stuk langs het wad, met zicht op de vaarroute van de grote vrachtschepen en de garnalenkotters.
Het landschap rond Cuxhaven met zijn zandige stranden en duinen,
wad, bossen en moeras kon nauwelijks meer worden gevarieerd. Het nodigt uit tot wandelen en fietsen om de streek te verkennen en dat ga ik dan ook zeker doen vandaag en morgen.
Er zijn prima fietspaden, maar de infrastructuur is naadje, ineens staat er een bord "verboden te fietsen" hoe dan, dan maar met de fiets aan de hand, niet dat veel mensen zich daar aan houden, maar laat ik het maar volgens regeltjes doen. Én dat komt dus regelmatig voor. En weer weet Google Maps er geen raad mee. Ik kom waar ik wil zijn, bij de Kugelbake en het Fort.
Het Kugelbake is een houten kaap bestemd als baken (onder andere als dagmerk) voor de scheepvaart. Het is het symbool van Cuxhaven en sinds 1913 als afbeelding in het wapen van de stad opgenomen. Een voorganger van het huidige bouwwerk diende ook als vuurtoren, maar vandaag de dag wordt zij enkel nog in de nacht verlicht als toeristische attractie. Het baken staat naast een druk bevaren scheepvaartroute bij het stadsdeel Döse en was een belangrijk oriëntatiepunt voor de scheepvaart. Hier komen de zeeschepen langs die vanaf de verkeersscheidingsstelsels op de Noordzee de haven van Hamburg willen aandoen en omgekeerd. Geografisch gezien eindigt hier de Elbe en begint hier de Noordzee, en vanuit maritiem oogpunt is dit punt de scheiding tussen de buiten- en binnen-Elbe. Het Elbe-estuarium is ter hoogte van het Kugelbake ongeveer 18 kilometer breed. Tegelijkertijd markeert het Kugelbake het noordelijkste punt van Nedersaksen (op het vasteland). Symbolisch gezien scheidt het 30 meter hoge baken het Elbe en Weser-estuarium van elkaar.
Het Kugelbake fort werd gebouwd in 1869-1879 en tot 1911 gemoderniseerd. *Op een strategische positie in de
monding van de Elbe om met haar 14 batterijen de toegang van de Elbe te beveiligen. Kort voor de Tweede Wereldoorlog werd er op dit fort een flakbatterij met vier 10,5 cm stukken geplaatst, die relatief stil bleef gedurende de oorlog. Op 8 mei 1945 werd het fort bezet door Britse troepen*.
Meer vakantiegangers hadden een bezoekje aan het baken gepland, het is druk.
Zoals langs hele kust zijn de "Strandenkörbe" zoals de rieten strandstoelen met overkapping hier worden genoemd, in grote getale aanwezig. Hier zijn ze overwegend geel.
Andere inbouwdetails, zoals uitschuifbare voetsteunen, zonnescherm, zijklaptafels en opbergruimte, voorzien de gebruiker van diverse gemakken.Strandkörbe is te vinden in bijna alle strandresorts aan de Noordzee en de Oostzee. De Strandkorb -strandstoel wordt beschouwd als een cultobject van de Duitse Gemütlichkeit, dat twee wereldoorlogen, sociale en industriële revoluties en de Oost-West-scheiding van Duitsland heeft overleefd en gaat zelfs terug tot 1900. Weten jullie dat ook weer. Ik vind ze geweldig!
Het was weer een lekker dagje. Morgen blijf ik ook nog hier en dan ga ik maar eens de andere kant op :-).
Ik heb weer een aardige buur. Stroom gaat hier op een bijzondere manier, je mag niet zomaar je stekker ergens insteken, dat kan ook niet, de stroomkast zit op slot. 2x per dag komt daar een mannetje voor langs.
Had ik dus gemist, leg mijn stekker vast neer, dan doet het mannetje die in het kastje morgen. Komt mijn buurman vragen of ik stroom nodig heb, ik zeg nou ja dat kan niet, kom maar hoor, zegt hij en doet mijn stekker gewoon in zijn camper met een verloopstuk. Ik zal niet mijn broodbakmachine aanzetten (niet dat ik die bij me heb hoor) dan zouden de stoppen wel doorslaan.
Tot morgen.
Het schiet lekker op, grotendeels snelweg. Voor 11 uur ben ik er. Op een enorme parkeerplaats met camperdeel en mooie, grote plekken op gras. Deze keer in een soort park. Een kwartiertje fietsen vanaf het centrum en 5 min. van de zee.
Het is weer droog en ik ga zo eerst maar eens op onderzoek uit, heb wat boodschappen nodig en een lekkere cappuccino gaat er ook wel weer in. Het zijn alleen boodschappen geworden, ik had het eea op mijn lijstje staan, ook voor in de koelkast, dus terug naar Coco. Had heerlijke verse broodjes en voordat ik weer de hort op ging, heb ik die lekker opgegeten.
Pak de fiets weer en rijd naar het strand, parkeer daar en loop een stuk langs het wad, het is eb en er zijn veel mensen op het wad. Het is prima "doe"weer, af en toe een klein beetje zon, én het is nog steeds droog!
Cuxhaven is een door Nederlanders nog bijna niet ontdekt vakantieoord en is een havenstad in de Duitse deelstaat Nedersaksen. Je treft er weinig gele kentekenplaten. De stad ligt aan de Noordzee, bij de monding van de Elbe. Daarnaast is Cuxhaven een belangrijke visserijhaven en van betekenis voor het toerisme; van hier vertrekt een veerdienst naar Helgoland. Voor de kust bij Cuxhaven ligt het eiland Neuwerk, dat bij eb te voet of per waddenwagen bereikbaar is, en bij vloed alleen per schip.
Ik zie Cuxhaven als een grote badplaats, met de grandeur uit vervlogen tijden, statige panden, waar nu veelal hotels en pensions in zijn gevestigd. Ook hier veel winkels en terrassen. Ik fiets tot de vuurtoren "de Hamburger Leuchtturm" en de haven. Loop nog een stuk langs het wad, met zicht op de vaarroute van de grote vrachtschepen en de garnalenkotters.
Het landschap rond Cuxhaven met zijn zandige stranden en duinen,
wad, bossen en moeras kon nauwelijks meer worden gevarieerd. Het nodigt uit tot wandelen en fietsen om de streek te verkennen en dat ga ik dan ook zeker doen vandaag en morgen.
Er zijn prima fietspaden, maar de infrastructuur is naadje, ineens staat er een bord "verboden te fietsen" hoe dan, dan maar met de fiets aan de hand, niet dat veel mensen zich daar aan houden, maar laat ik het maar volgens regeltjes doen. Én dat komt dus regelmatig voor. En weer weet Google Maps er geen raad mee. Ik kom waar ik wil zijn, bij de Kugelbake en het Fort.
Het Kugelbake is een houten kaap bestemd als baken (onder andere als dagmerk) voor de scheepvaart. Het is het symbool van Cuxhaven en sinds 1913 als afbeelding in het wapen van de stad opgenomen. Een voorganger van het huidige bouwwerk diende ook als vuurtoren, maar vandaag de dag wordt zij enkel nog in de nacht verlicht als toeristische attractie. Het baken staat naast een druk bevaren scheepvaartroute bij het stadsdeel Döse en was een belangrijk oriëntatiepunt voor de scheepvaart. Hier komen de zeeschepen langs die vanaf de verkeersscheidingsstelsels op de Noordzee de haven van Hamburg willen aandoen en omgekeerd. Geografisch gezien eindigt hier de Elbe en begint hier de Noordzee, en vanuit maritiem oogpunt is dit punt de scheiding tussen de buiten- en binnen-Elbe. Het Elbe-estuarium is ter hoogte van het Kugelbake ongeveer 18 kilometer breed. Tegelijkertijd markeert het Kugelbake het noordelijkste punt van Nedersaksen (op het vasteland). Symbolisch gezien scheidt het 30 meter hoge baken het Elbe en Weser-estuarium van elkaar.
Het Kugelbake fort werd gebouwd in 1869-1879 en tot 1911 gemoderniseerd. *Op een strategische positie in de
monding van de Elbe om met haar 14 batterijen de toegang van de Elbe te beveiligen. Kort voor de Tweede Wereldoorlog werd er op dit fort een flakbatterij met vier 10,5 cm stukken geplaatst, die relatief stil bleef gedurende de oorlog. Op 8 mei 1945 werd het fort bezet door Britse troepen*.
Meer vakantiegangers hadden een bezoekje aan het baken gepland, het is druk.
Zoals langs hele kust zijn de "Strandenkörbe" zoals de rieten strandstoelen met overkapping hier worden genoemd, in grote getale aanwezig. Hier zijn ze overwegend geel.
Andere inbouwdetails, zoals uitschuifbare voetsteunen, zonnescherm, zijklaptafels en opbergruimte, voorzien de gebruiker van diverse gemakken.Strandkörbe is te vinden in bijna alle strandresorts aan de Noordzee en de Oostzee. De Strandkorb -strandstoel wordt beschouwd als een cultobject van de Duitse Gemütlichkeit, dat twee wereldoorlogen, sociale en industriële revoluties en de Oost-West-scheiding van Duitsland heeft overleefd en gaat zelfs terug tot 1900. Weten jullie dat ook weer. Ik vind ze geweldig!
Het was weer een lekker dagje. Morgen blijf ik ook nog hier en dan ga ik maar eens de andere kant op :-).
Ik heb weer een aardige buur. Stroom gaat hier op een bijzondere manier, je mag niet zomaar je stekker ergens insteken, dat kan ook niet, de stroomkast zit op slot. 2x per dag komt daar een mannetje voor langs.
Had ik dus gemist, leg mijn stekker vast neer, dan doet het mannetje die in het kastje morgen. Komt mijn buurman vragen of ik stroom nodig heb, ik zeg nou ja dat kan niet, kom maar hoor, zegt hij en doet mijn stekker gewoon in zijn camper met een verloopstuk. Ik zal niet mijn broodbakmachine aanzetten (niet dat ik die bij me heb hoor) dan zouden de stoppen wel doorslaan.
Tot morgen.
Geschreven door Ivie74
Al 4 reacties bij dit reisverslag
Leuke foto’s Groetjes
Chris melis 2023-08-29 21:07:25
🙏
ivie74 2023-08-29 23:29:19
Ha Yvonne. Wat een lekker verblijf daar. Mooie dorpjes,mooi wad. En wat een aardige buurman. Fijne dag. Groet Ron
Ron 2023-08-30 08:18:09
Hoi Yvonne, Wat weer een bijzondere vakantie. Het is echt in alles het tegengestelde van de Zuid Europa reizen. Die strandstoelen vind ik zo komisch. Ik bewonder je dat je dit zo doet. Lieve groetjes. Frans en Ina.
Ina anink 2023-08-30 10:41:40
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
