Dag 47 Eindelijk fietsen
Duitsland, Limburg an der Lahn
Het is prachtig weer en dat betekent zeker fietsen, ik heb op "Komoot" weer wat tochtjes uitgezocht en er deze keer twee aan elkaar geknoopt, (niet dat er hier knooppunten gebruikt worden), maar bewijs van spreken, dan ben ik wel even zoet.
Ik ben natuurlijk al in Diez geweest begin mei en het was wel even zoeken naar routes die een andere richting op gingen, maar het is gelukt uiteindelijk. Richting Dietkirchen, terug en dan richting Hadamar, bij elkaar toch weer 32 km.
Een prachtige tocht door uitgestrekte weilanden in alle kleuren en over een LA fietsroute.
Burchten, kerken, bruggen, waarvan één met 4 treden op en af :(, het witte gymnasium, een mooi gemeentehuis, een oude spoorlijn, bij toeval een oude watermolen met een schitterend landhuis, waar ik heb staan kletsen met de eigenaar, ik mocht zelfs zijn poort door om foto's te maken, erg vriendelijk en trots, was hij op zijn landgoed, de Lahn met kanoërs in een sluis en de Altstadt van Limburg zijn aan bod gekomen (zelfs 2x). Wat was het daar druk, het is hier al echt seizoen aan het worden.
Ik heb weer genoten van alles en natuurlijk van het weer schitterende weer.
Halverwege de middag arriveer ik weer op de camping en ga nog lekker onderuit in de zon, na mijn fiets weer op de drager gezet te hebben. Morgen is het weer een reisdag, wat gaat de tijd toch snel.
Koken, daar had ik geen zin meer in en heb een heerlijke wiener schnitzel gehaald op de camping, moest er even op wachten, maar het was de moeite waard.
Wat een systeem, onduidelijk en onpraktisch.
Staat nergens hoe het werkt, maar daar kom je dan ineens achter doordat iemand iets zegt. Je kijkt op het bord bij de keuken wat je wilt eten, dan ga je naar de bar bestelt en betaalt, je krijgt een bonnetje met daarop je bestelling, levert je bon in bij de keuken en wacht en wacht en wacht nog langer. Maar nogmaals het was heerlijk en alles vers en de kok laat zich zeker niet gek maken.
Overdag wijst hij plekken aan, hij zit achter de receptie, kortom "manus van alles" dezelfde die vroeg of ik geen man of vrouw bij me had.
Twee ouwetjes willen ook eten bestellen, maar snappen er 0 van hij loopt, al reutelend in de broek achter zijn rollator en zij een beetje als kip zonder kop rond te kijken of ik ga ze maar even uitleggen hoe het hier werkt, maar daar was ze niet van gediend, ze dacht het zelf wel te weten, niet dus, maar ik had mijn best gedaan.
Ik zoek de schaduw op achter mijn camper. Tegenover me staat een Duits gezelschap van 4 campers, zij eten gezellig met elkaar en kletsen erop los.
Één van de mannen zat gisteren al dik in mijn irritatie, hij hoort zichzelf heel graag, dat is ook niet zo moeilijk, want de helft van de camping hoort hem denk ik, zo hard praat hij, hij knauwt, hij is overaanwezig en bovendien wiebelt hij in zijn schommelcampingstoel.
Het ruikt heerlijk op de camping, er staan heel veel, in bloei staande, lindebomen, met Google lens opgezocht, ik kende de boom niet.
Vanmiddag Grea gebeld (mijn kapster sinds járen), ik ben héél nodig aan een knipbeurt toe na 2 maanden onderweg. Gelukkig kan ik meteen vrijdag terecht!
Ik vertrouw niemand anders met mijn haren, dus wacht gewoon tot ik weer naar Bergambacht kan.
Het is weer een heel verhaal geworden, als ik er voor ga zitten borrelt het er zo allemaal eruit :-) :-).
Fijne avond, tot morgen.
De foto's volgen straks.
Ik ben natuurlijk al in Diez geweest begin mei en het was wel even zoeken naar routes die een andere richting op gingen, maar het is gelukt uiteindelijk. Richting Dietkirchen, terug en dan richting Hadamar, bij elkaar toch weer 32 km.
Een prachtige tocht door uitgestrekte weilanden in alle kleuren en over een LA fietsroute.
Burchten, kerken, bruggen, waarvan één met 4 treden op en af :(, het witte gymnasium, een mooi gemeentehuis, een oude spoorlijn, bij toeval een oude watermolen met een schitterend landhuis, waar ik heb staan kletsen met de eigenaar, ik mocht zelfs zijn poort door om foto's te maken, erg vriendelijk en trots, was hij op zijn landgoed, de Lahn met kanoërs in een sluis en de Altstadt van Limburg zijn aan bod gekomen (zelfs 2x). Wat was het daar druk, het is hier al echt seizoen aan het worden.
Ik heb weer genoten van alles en natuurlijk van het weer schitterende weer.
Halverwege de middag arriveer ik weer op de camping en ga nog lekker onderuit in de zon, na mijn fiets weer op de drager gezet te hebben. Morgen is het weer een reisdag, wat gaat de tijd toch snel.
Koken, daar had ik geen zin meer in en heb een heerlijke wiener schnitzel gehaald op de camping, moest er even op wachten, maar het was de moeite waard.
Wat een systeem, onduidelijk en onpraktisch.
Staat nergens hoe het werkt, maar daar kom je dan ineens achter doordat iemand iets zegt. Je kijkt op het bord bij de keuken wat je wilt eten, dan ga je naar de bar bestelt en betaalt, je krijgt een bonnetje met daarop je bestelling, levert je bon in bij de keuken en wacht en wacht en wacht nog langer. Maar nogmaals het was heerlijk en alles vers en de kok laat zich zeker niet gek maken.
Overdag wijst hij plekken aan, hij zit achter de receptie, kortom "manus van alles" dezelfde die vroeg of ik geen man of vrouw bij me had.
Twee ouwetjes willen ook eten bestellen, maar snappen er 0 van hij loopt, al reutelend in de broek achter zijn rollator en zij een beetje als kip zonder kop rond te kijken of ik ga ze maar even uitleggen hoe het hier werkt, maar daar was ze niet van gediend, ze dacht het zelf wel te weten, niet dus, maar ik had mijn best gedaan.
Ik zoek de schaduw op achter mijn camper. Tegenover me staat een Duits gezelschap van 4 campers, zij eten gezellig met elkaar en kletsen erop los.
Één van de mannen zat gisteren al dik in mijn irritatie, hij hoort zichzelf heel graag, dat is ook niet zo moeilijk, want de helft van de camping hoort hem denk ik, zo hard praat hij, hij knauwt, hij is overaanwezig en bovendien wiebelt hij in zijn schommelcampingstoel.
Het ruikt heerlijk op de camping, er staan heel veel, in bloei staande, lindebomen, met Google lens opgezocht, ik kende de boom niet.
Vanmiddag Grea gebeld (mijn kapster sinds járen), ik ben héél nodig aan een knipbeurt toe na 2 maanden onderweg. Gelukkig kan ik meteen vrijdag terecht!
Ik vertrouw niemand anders met mijn haren, dus wacht gewoon tot ik weer naar Bergambacht kan.
Het is weer een heel verhaal geworden, als ik er voor ga zitten borrelt het er zo allemaal eruit :-) :-).
Fijne avond, tot morgen.
De foto's volgen straks.
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
