Siteseeing Colmar
Frankrijk, Colmar
Vandaag geen douche en wc, maar in mijn eigen mini badkamertje een wissewasje, ook niets mis mee. Overmorgen in Zwitserland haal ik het wel weer in.
Colmar is een stad en gemeente in de Elzas in Frankrijk. Het is de hoofdstad van het departement Haut-Rhin. Er wonen circa 70.000 mensen.
Het gebied speelde al een rol in de Romeinse tijd. In 58 v.Chr. versloeg Julius Caesar de Germaanse stam van Ariovistus hier. De eigenlijke stad Colmar werd gesticht in de 9e eeuw. Op een oorkonde uit 823 staat de stad vermeld als Columbarium, Latijn voor duiventoren. In 1226 werd Colmar een vrije rijksstad van het Heilige Roomse Rijk. In 1354 trad de rijksstad Colmar toe tot de Tienstedenbond van de Elzas. In 1632 werd de stad veroverd door het Zweedse leger, dat er twee jaar bleef. In 1678, met de Vrede van Nijmegen, kwam de stad bij Frankrijk. In 1791 werd hier het bestuur van het departement Haut-Rhin gevestigd. In de 19e eeuw kende de stad een bloeiende textielindustrie. Bij het einde van de Frans-Duitse Oorlog in 1871 kwam Colmar, samen met Elzas-Lotharingen weer bij Duitsland. In 1918 werd het weer Frans, en in 1940 volgde een Duitse bezetting en annexatie. In 1945 werd Colmar als laatste Franse stad door de geallieerden bevrijd. In het verleden werd Colmar altijd met 'C' geschreven, ook in het Duits. Alleen van 1871 tot 1918 was de officiële schrijfwijze Kolmar; ook in de Hitlertijd werd Kolmar geschreven.
Er is dus genoeg te zien en beleven met zo'n roemrijke geschiedenis.
Op het fietsje, straks in 10 minuutjes, onderweg voor een stadswandeling. Weer met dank aan euroreizen.be voor de gratis routekaart en beschrijving.
En nu de fiets en de drager van de bus zijn, kan ik ook weer bij het gas. Toch wel iets handiger, bananen pannenkoek bakken in de waterkoker wordt wel een beetje lastig :-) :-)
Vanavond weer de geschiedschrijving van vandaag en natuurlijk mijn eigen foto's ipv de internetplaatjes, zoals elke dag.
Au revoir!
Na mijn heerlijke bananen pannenkoek (uit de koekenpan), op de fiets gestapt, over een mooi fietspad langs de autoweg, top geregeld hier. Kom midden in de stad uit bij de overdekte markthal, waar ik meteen maar naar binnen ga, supermodern en strak, wel een beetje duur. Buiten is er ook een markt van plaatselijke boeren, wijn -en kaasmakers, ik score meteen het stinkkaasje wat Ron geadviseerd (Munster) heeft en stinken doet het héééél erg!
Extra plastic tas gevraagd en onder in de fietstas gestopt.
Klein stukje verderop begint de wandeling bij Musée d'Unterlinden een voormalig klooster, waarin vooral middeleeuwse schilders en beeldhouwers te bewonderen zijn.
Voor de liefhebbers, het museum heeft de grootste collectie ter wereld van Martin Schongauer, wie kent hem niet :-) en het beroemde Isenheimer altaar van Matthias Grünewald. Ik loop er voorbij :-).
Hier kan ik mijn fiets trouwens weer netjes aan een nietje vastmaken, top.
Tijdens de wandeling heb ik heel veel moois gezien, veel gekleurde vakwerkhuizen uit de middeleeuwen en de renaissance oa het opmerkelijke Maison Pfister is een van de belangrijkste, La Maison de Têtes, je ziet overal hoofdjes op de gevel, de Dominicanerkerk met mooie glasramen, het Musée Bartholdi, de ontwerper van het Vrijheidsbeeld. Een koperen driehoekje met het beeld erop zie je regelmatig ingelegd in de kinderhoofdjes op straat.
Een lunchpauze in de Grand'Rue, waar ik voor het eerst een coronacontrole heb en mijn qr code via de checkapp moet laten zien én gelukkig, hij werkt! Ik bestel gerecht van de streek "flamkuchen" met een heerlijk glaasje rosé. Verder naar de Collegiale St. Martinkerk, (Martin je bent al heilig verklaard :-) :-)) de leerlooiers wijk (Quartier des Tanneurs), het oude douane gebouw en niet te vergeten "Petite Venise" het heet niet voor niets zo. Aan de oevers van de Lauch, op de kade van de visserij, ook hier zie je de mooie kleurrijke vakwerkhuizen en heel veel bloemen aan de relingen van de vele bruggetjes.
Na aardig wat km's in de benen, terug naar mijn fiets en de camperplek met nog een laatste blik op klein Venetië.
Onderweg een stokbroodje voor bij de stinkkaas gehaald, ik ga het proeven.
Ben best een beetje moe, maar kruip tot nog maar onder de bus om de dopjes op de rem ontluchters te doen, ik heb vanochtend met handen en voeten aan de garage meneer tegenover me, proberen te vragen of hij het kon doen, maar hij snapte er niets van, of wilde het niet snappen.
Ga even lekker met de beentjes omhoog en bellen met het thuisfront.
Vanavond mijn boeltje weer reisvaardig maken voor het ritje van morgen en mijn schuld van €12,00 vereffenen bij de dame van de camperplek.
Ik heb genoten vandaag, ik hoop jullie van mijn verhaal.
Ik heb heel veel foto's gemaakt, hierbij een paar van de mooiste.
Ron, de kaas was heerlijk!
Colmar is een stad en gemeente in de Elzas in Frankrijk. Het is de hoofdstad van het departement Haut-Rhin. Er wonen circa 70.000 mensen.
Het gebied speelde al een rol in de Romeinse tijd. In 58 v.Chr. versloeg Julius Caesar de Germaanse stam van Ariovistus hier. De eigenlijke stad Colmar werd gesticht in de 9e eeuw. Op een oorkonde uit 823 staat de stad vermeld als Columbarium, Latijn voor duiventoren. In 1226 werd Colmar een vrije rijksstad van het Heilige Roomse Rijk. In 1354 trad de rijksstad Colmar toe tot de Tienstedenbond van de Elzas. In 1632 werd de stad veroverd door het Zweedse leger, dat er twee jaar bleef. In 1678, met de Vrede van Nijmegen, kwam de stad bij Frankrijk. In 1791 werd hier het bestuur van het departement Haut-Rhin gevestigd. In de 19e eeuw kende de stad een bloeiende textielindustrie. Bij het einde van de Frans-Duitse Oorlog in 1871 kwam Colmar, samen met Elzas-Lotharingen weer bij Duitsland. In 1918 werd het weer Frans, en in 1940 volgde een Duitse bezetting en annexatie. In 1945 werd Colmar als laatste Franse stad door de geallieerden bevrijd. In het verleden werd Colmar altijd met 'C' geschreven, ook in het Duits. Alleen van 1871 tot 1918 was de officiële schrijfwijze Kolmar; ook in de Hitlertijd werd Kolmar geschreven.
Er is dus genoeg te zien en beleven met zo'n roemrijke geschiedenis.
Op het fietsje, straks in 10 minuutjes, onderweg voor een stadswandeling. Weer met dank aan euroreizen.be voor de gratis routekaart en beschrijving.
En nu de fiets en de drager van de bus zijn, kan ik ook weer bij het gas. Toch wel iets handiger, bananen pannenkoek bakken in de waterkoker wordt wel een beetje lastig :-) :-)
Vanavond weer de geschiedschrijving van vandaag en natuurlijk mijn eigen foto's ipv de internetplaatjes, zoals elke dag.
Au revoir!
Na mijn heerlijke bananen pannenkoek (uit de koekenpan), op de fiets gestapt, over een mooi fietspad langs de autoweg, top geregeld hier. Kom midden in de stad uit bij de overdekte markthal, waar ik meteen maar naar binnen ga, supermodern en strak, wel een beetje duur. Buiten is er ook een markt van plaatselijke boeren, wijn -en kaasmakers, ik score meteen het stinkkaasje wat Ron geadviseerd (Munster) heeft en stinken doet het héééél erg!
Extra plastic tas gevraagd en onder in de fietstas gestopt.
Klein stukje verderop begint de wandeling bij Musée d'Unterlinden een voormalig klooster, waarin vooral middeleeuwse schilders en beeldhouwers te bewonderen zijn.
Voor de liefhebbers, het museum heeft de grootste collectie ter wereld van Martin Schongauer, wie kent hem niet :-) en het beroemde Isenheimer altaar van Matthias Grünewald. Ik loop er voorbij :-).
Hier kan ik mijn fiets trouwens weer netjes aan een nietje vastmaken, top.
Tijdens de wandeling heb ik heel veel moois gezien, veel gekleurde vakwerkhuizen uit de middeleeuwen en de renaissance oa het opmerkelijke Maison Pfister is een van de belangrijkste, La Maison de Têtes, je ziet overal hoofdjes op de gevel, de Dominicanerkerk met mooie glasramen, het Musée Bartholdi, de ontwerper van het Vrijheidsbeeld. Een koperen driehoekje met het beeld erop zie je regelmatig ingelegd in de kinderhoofdjes op straat.
Een lunchpauze in de Grand'Rue, waar ik voor het eerst een coronacontrole heb en mijn qr code via de checkapp moet laten zien én gelukkig, hij werkt! Ik bestel gerecht van de streek "flamkuchen" met een heerlijk glaasje rosé. Verder naar de Collegiale St. Martinkerk, (Martin je bent al heilig verklaard :-) :-)) de leerlooiers wijk (Quartier des Tanneurs), het oude douane gebouw en niet te vergeten "Petite Venise" het heet niet voor niets zo. Aan de oevers van de Lauch, op de kade van de visserij, ook hier zie je de mooie kleurrijke vakwerkhuizen en heel veel bloemen aan de relingen van de vele bruggetjes.
Na aardig wat km's in de benen, terug naar mijn fiets en de camperplek met nog een laatste blik op klein Venetië.
Onderweg een stokbroodje voor bij de stinkkaas gehaald, ik ga het proeven.
Ben best een beetje moe, maar kruip tot nog maar onder de bus om de dopjes op de rem ontluchters te doen, ik heb vanochtend met handen en voeten aan de garage meneer tegenover me, proberen te vragen of hij het kon doen, maar hij snapte er niets van, of wilde het niet snappen.
Ga even lekker met de beentjes omhoog en bellen met het thuisfront.
Vanavond mijn boeltje weer reisvaardig maken voor het ritje van morgen en mijn schuld van €12,00 vereffenen bij de dame van de camperplek.
Ik heb genoten vandaag, ik hoop jullie van mijn verhaal.
Ik heb heel veel foto's gemaakt, hierbij een paar van de mooiste.
Ron, de kaas was heerlijk!
Geschreven door Ivie74
Al 2 reacties bij dit reisverslag
wat maak je er een geweldig verslag van prachtig
thijs 2021-08-19 16:37:57
Mooie dag Yvonne! Hoe was de kaas? Je bent er bijna. Groet Ron
Ron Rabbelier 2021-08-19 21:14:19
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
