Op weg naar Boulogne sur Mere
België, Temse
Ik was lekker vroeg en ging dan ook op tijd op pad.
Als eerste naar Eperlecque, naar het grootste Duitse bunkercomplex, ieg wat er nog van over is gebleven na de bombardementen van de Engelsen. En groot was het, ik werd er zelfs emotioneel van (het is nu weer zo dichtbij), zoiets kun je niet bedenken, zó indrukwekkend. Ik dacht even een bunkertje te gaan bezichtigen
maar deze omvang is niet uit te leggen. Er is een bijzonder museum opgezet, met uitleg over bommen, bommenwerpers, het treinstation, de bunker zelf en de gedeporteerde gevangenen die daar moesten werken. Zelfs in het Nederlands.
Het Blockhaus van Sperleke of Bunker van Waten (Frans: Blockhaus d’Éperlecques) is een Duitse raketlanceerbasis en bunkercomplex uit de Tweede Wereldoorlog en is nu onderdeel van een museum. Het is gelegen in de buurt van de stad Sint-Omaars in het Sperlekebos (gemeente Sperleke) in het Franse departement Pas-de-Calais. De bunker is gebouwd door Nazi-Duitsland onder de codenaam Kraftwerk Nord West (Energiecentrale Noordwest) tussen maart 1943 en juli 1944 en was oorspronkelijk bedoeld als lanceer- en opslagbasis voor V2-raketten. Het was ontworpen om dagelijks 36 V2-raketten te kunnen lanceren en om daarnaast 100 raketten tegelijk te kunnen opslaan. De faciliteit was mede ontworpen om naast de raketlanceerbasis ook een fabriek voor vloeibare zuurstof (raketbrandstof) te omvatten. Daarnaast bouwde men ook een bomvrij treinstation; zodat de aanvoer via het spoor van V2-raketten en andere voorraden uit de Duitse fabrieken mogelijk was. De bunker werd nooit volledig afgebouwd als gevolg van de herhaaldelijke luchtbombardementen door de Britse- en Amerikaanse luchtmachten, onderdeel van Operatie Crossbow tegen het Duitse V-wapenprogramma, en de verovering van het gebied door de geallieerden in begin september 1944 als gevolg van de snelle opmars na de geallieerde landingen in Normandië. Hierdoor zijn van deze raketlanceerbasis zelf nooit V2’s afgevuurd. De vele luchtaanvallen hebben aanzienlijke schade veroorzaakt en hadden tot gevolg dat de bunker onbruikbaar was voor haar oorspronkelijke doel. Vervolgens hebben de Duitsers de bunker wel gedeeltelijk afgebouwd om deze te kunnen gebruiken als vloeibare zuurstof-fabriek voor de productie van raketbrandstof voor de V2-raketten. Om minder kwetsbaar te zijn voor luchtaanvallen gingen de Duitsers daarop snel over tot het formeren van mobiele lanceereenheden; de V2-raketten zelf werden afgevuurd van zogenoemde Meillerwagens. De Blockhaus-bunker werd door de geallieerden begin september 1944 ontruimd aangetroffen. De Duitsers hadden namelijk met oog op de snelle geallieerde opmars de productiefaciliteiten gedemonteerd en overgebracht naar Duitsland. Het eigenlijke doel van het Blockhaus van Sperleke werd door de geallieerden pas ontdekt na afloop van de oorlog.
De bunker maakt thans deel uit van een museum dat de geschiedenis van de Blockhaus-bunker en het Duitse V-wapenprogramma belicht. De bunker en het omliggende gebied worden sinds 03-09-1986 beschermd als monument historique.
Na een boterham, lekker buiten voor Coco, op het camperparkeerterrein van het museum, want het is inmiddels lunchtijd, verder naar Saint Omer, een klein leuk dorpje met een aantal kerken en vooral de ruïne van St. Bernardus is het bekijken waard.
Ik vind een parkeerplaats net buiten het centrum, wel een beetje manoeuvreren, maar sta prima, fietsendrager in de berm geduwd, staat de fiets ook meteen, niet te stelen, vast. Steek over en loop zo het dorp in. Google brengt me waar ik zijn wil. De Notre Dame, de Elooiskerk en de Ruïne, een leuk wandelingetje.
Het klooster werd gesticht aan de oevers van de Aa in 648 door Omer, de bisschop van Terwaan, die de monniken Bertinus, Mommolinus en Ebertramnus naar de streek stuurde om er de heidenen te bekeren. De abdij, oorspronkelijk met de naam Sint-Pieter (tot in de 12de eeuw) en met een kerk toegewijd aan de heilige Martinus, werd al snel door een honderdtal monniken bevolkt. Ze bestond weldra uit een grotere abdij beneden en een kleinere abdij boven bij de Onze-Lieve-Vrouwekerk. Deze beide vestigingen gingen na een tijd elk hun weg, waarbij de beneden abdij een benedictijnerabdij bleef en de bovenabdij een kanunnikenregel aannam en zich omvormde tot een seculier kanunnikenkapittel. Dit werd later de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Sint-Omaars. De abdij van Sint-Bertinus werd een van de meest invloedrijke kloosters in Noordwest-Europa naast de Abdij van Elnone (later Sint-Amandsabdij genoemd, in Saint-Amand-les-Eaux) en de Abdij van Sint-Vaast.
Terug bij Coco, eerst maar eens een bezinestation opzoeken, die kom je hier niet echt veel tegen. Ik ga een industrieterrein op en ja hoor, zelfs 2, de beloofde korting (hoorde ik gisteren op de radio) is blijkbaar nog niet doorgevoerd :-), dus niet teveel in de tank gegooid.
Tegen drie uur kom ik aan bij de "Aire du camping", of eigenlijk gewoon een camperplaats, maar dan wel op de duinen, zo aan de kust, prachtig!!
En ook hier, plaats genoeg, daar maakte ik me wel een beetje zorgen over, maar gelukkig voor niets dus.
Vandaag wat minder zon, maar nog steeds heerlijk weer om buiten te vertoeven.
Lekker gekookt in mijn Omniapan en genoten van de mooie luchten boven zee.
Tot morgen, ik ga een leuke route uitstippelen om met mijn fiets op ontdekking te gaan.
Als eerste naar Eperlecque, naar het grootste Duitse bunkercomplex, ieg wat er nog van over is gebleven na de bombardementen van de Engelsen. En groot was het, ik werd er zelfs emotioneel van (het is nu weer zo dichtbij), zoiets kun je niet bedenken, zó indrukwekkend. Ik dacht even een bunkertje te gaan bezichtigen
maar deze omvang is niet uit te leggen. Er is een bijzonder museum opgezet, met uitleg over bommen, bommenwerpers, het treinstation, de bunker zelf en de gedeporteerde gevangenen die daar moesten werken. Zelfs in het Nederlands.
Het Blockhaus van Sperleke of Bunker van Waten (Frans: Blockhaus d’Éperlecques) is een Duitse raketlanceerbasis en bunkercomplex uit de Tweede Wereldoorlog en is nu onderdeel van een museum. Het is gelegen in de buurt van de stad Sint-Omaars in het Sperlekebos (gemeente Sperleke) in het Franse departement Pas-de-Calais. De bunker is gebouwd door Nazi-Duitsland onder de codenaam Kraftwerk Nord West (Energiecentrale Noordwest) tussen maart 1943 en juli 1944 en was oorspronkelijk bedoeld als lanceer- en opslagbasis voor V2-raketten. Het was ontworpen om dagelijks 36 V2-raketten te kunnen lanceren en om daarnaast 100 raketten tegelijk te kunnen opslaan. De faciliteit was mede ontworpen om naast de raketlanceerbasis ook een fabriek voor vloeibare zuurstof (raketbrandstof) te omvatten. Daarnaast bouwde men ook een bomvrij treinstation; zodat de aanvoer via het spoor van V2-raketten en andere voorraden uit de Duitse fabrieken mogelijk was. De bunker werd nooit volledig afgebouwd als gevolg van de herhaaldelijke luchtbombardementen door de Britse- en Amerikaanse luchtmachten, onderdeel van Operatie Crossbow tegen het Duitse V-wapenprogramma, en de verovering van het gebied door de geallieerden in begin september 1944 als gevolg van de snelle opmars na de geallieerde landingen in Normandië. Hierdoor zijn van deze raketlanceerbasis zelf nooit V2’s afgevuurd. De vele luchtaanvallen hebben aanzienlijke schade veroorzaakt en hadden tot gevolg dat de bunker onbruikbaar was voor haar oorspronkelijke doel. Vervolgens hebben de Duitsers de bunker wel gedeeltelijk afgebouwd om deze te kunnen gebruiken als vloeibare zuurstof-fabriek voor de productie van raketbrandstof voor de V2-raketten. Om minder kwetsbaar te zijn voor luchtaanvallen gingen de Duitsers daarop snel over tot het formeren van mobiele lanceereenheden; de V2-raketten zelf werden afgevuurd van zogenoemde Meillerwagens. De Blockhaus-bunker werd door de geallieerden begin september 1944 ontruimd aangetroffen. De Duitsers hadden namelijk met oog op de snelle geallieerde opmars de productiefaciliteiten gedemonteerd en overgebracht naar Duitsland. Het eigenlijke doel van het Blockhaus van Sperleke werd door de geallieerden pas ontdekt na afloop van de oorlog.
De bunker maakt thans deel uit van een museum dat de geschiedenis van de Blockhaus-bunker en het Duitse V-wapenprogramma belicht. De bunker en het omliggende gebied worden sinds 03-09-1986 beschermd als monument historique.
Na een boterham, lekker buiten voor Coco, op het camperparkeerterrein van het museum, want het is inmiddels lunchtijd, verder naar Saint Omer, een klein leuk dorpje met een aantal kerken en vooral de ruïne van St. Bernardus is het bekijken waard.
Ik vind een parkeerplaats net buiten het centrum, wel een beetje manoeuvreren, maar sta prima, fietsendrager in de berm geduwd, staat de fiets ook meteen, niet te stelen, vast. Steek over en loop zo het dorp in. Google brengt me waar ik zijn wil. De Notre Dame, de Elooiskerk en de Ruïne, een leuk wandelingetje.
Het klooster werd gesticht aan de oevers van de Aa in 648 door Omer, de bisschop van Terwaan, die de monniken Bertinus, Mommolinus en Ebertramnus naar de streek stuurde om er de heidenen te bekeren. De abdij, oorspronkelijk met de naam Sint-Pieter (tot in de 12de eeuw) en met een kerk toegewijd aan de heilige Martinus, werd al snel door een honderdtal monniken bevolkt. Ze bestond weldra uit een grotere abdij beneden en een kleinere abdij boven bij de Onze-Lieve-Vrouwekerk. Deze beide vestigingen gingen na een tijd elk hun weg, waarbij de beneden abdij een benedictijnerabdij bleef en de bovenabdij een kanunnikenregel aannam en zich omvormde tot een seculier kanunnikenkapittel. Dit werd later de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Sint-Omaars. De abdij van Sint-Bertinus werd een van de meest invloedrijke kloosters in Noordwest-Europa naast de Abdij van Elnone (later Sint-Amandsabdij genoemd, in Saint-Amand-les-Eaux) en de Abdij van Sint-Vaast.
Terug bij Coco, eerst maar eens een bezinestation opzoeken, die kom je hier niet echt veel tegen. Ik ga een industrieterrein op en ja hoor, zelfs 2, de beloofde korting (hoorde ik gisteren op de radio) is blijkbaar nog niet doorgevoerd :-), dus niet teveel in de tank gegooid.
Tegen drie uur kom ik aan bij de "Aire du camping", of eigenlijk gewoon een camperplaats, maar dan wel op de duinen, zo aan de kust, prachtig!!
En ook hier, plaats genoeg, daar maakte ik me wel een beetje zorgen over, maar gelukkig voor niets dus.
Vandaag wat minder zon, maar nog steeds heerlijk weer om buiten te vertoeven.
Lekker gekookt in mijn Omniapan en genoten van de mooie luchten boven zee.
Tot morgen, ik ga een leuke route uitstippelen om met mijn fiets op ontdekking te gaan.
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
