Dag 12
Zuid-Afrika, Drakensberg
Een lange busdag met alleen een lunchstop bij een waterval op de planning.
Op naar de ruige Drakensbergen. Rust, ruimte, spectaculaire landschappen, het is beslist één van Zuid-Afrika’s mooiste natuurgebieden.
Ze weten hier wel raad met de GSM masten, er wordt gewoon een kustboom geplaatst met plastic palmtakken om de zenders heen. Past netjes in de natuur, niet van echt te onderschijden.
Natuurlijk weer een verhaaltje van Ben, deze keer over het ontstaan van de suikerplantages.
De Engelse Lee Hewit wordt in 1800 naar zijn ook in Afrika gestuurd om te werken. Lee is dyslectisch en kan niet leren. Hij mag klusjes opknappen in de apotheek van zijn oom. Op een moment besluit de Engelse regering land te geven en zo krijgt Lee een grote farm. Hij probeert het met thee, dat wordt een fiasco, ook koffie lukt niet in dit klimaat. Bij een vriend in de tuin ontdekt hij een plantje en gaat daarmee experimenteren. Dat wordt een groot succes en is het begin van de grootste suikerpkantages in Afrika. Zelfs op dit moment is Hewit nog een gevestigde naam in de suikerindustrie.
De suikerstengels worden uitgeperst en het sap infekookt tot siroop, daar wordt de bruine suiker van gemaakt. Om witte suiker te krijgen wordt de bruine suiker gebleekt. Witte suiker was van oorsprong voor de blanken.
Op dit moment werken er zo'n 85000 mensen in 4 suikerfabrieken.
Ben moest als kind levertraan nemen vermengt met melasse (de suikersiroop) daarom is hij zo goddelijk slim geworden. Oh wee wie dit tegen durft te spreken, die killed hij voor niets haha.
De rit schiet nogal op en we zijn veel te vroeg voor de lunch in Howick. Ben besluit te stemmen wat we gaan doen, shoppen of wat langer bij de waterval. Het wordt gelukkig de waterval. Shoppen kunnen we thuis ook. We slaan de lunch maar een keer over.
Drinken een cappucino met een scone, bij een klein cafeetje en shoppen nog even bij de leuke winkeltjes en kraampjes. Tuurlijk nog iets moois gekocht 😁.
Ben kom nog even terug op onze keuze, hij heeft nog even nagedacht, we blijven wat langer bij de waterval en halen iets voor de lunch bij de plaatselijke supermarkt en eten dat in de bus. Bert zegt, de levertraan heeft toch nog geholpen. I'am watching you, zegt Ben.
De waterval is prachtig. Bovenaan wordt het water gebruikt als wasserij, mooi gezicht. Én gratis stromend water.
Eerst nog even pinnen en staan in de rij bij de pinautomaat, maar volgens Ben kunnen we dat in de supermarkt ook meteen bij de kassa doen. Oké makkelijk, maar niet dus, werkt niet, bij niemand, dus na de boodschappen weer in de rij voor de pinautomaat ohoh.
Wij mogen hier niet alleen pinnen, Jan, onze Belg, werpt zich op als bodygard en Margreet houdt me van een afstandje in de gaten.
Als de automaat wordt gevuld staat er een bewaker met geweer de boel in de gaten te houden, brrr bedreigend.
We proberen betijds in ons hotel aan te komen.
In de Zuidelijke Drakensbergen brengen we de komende drie nachten door.
Hotel Drakensberg Gardens, Underberg District, Drakensberg.
Het hotel biedt een schitterend uitzicht over de bergen. Het hotel beschikt over een receptie, restaurant, bar en tuin met terras en buitenzwembad. De kamer is voorzien van een televisie, telefoon en koffie- en theefaciliteiten.
Idd lekker vroeg in het hotel. De sleuteluitreiking is een heel gedoe, er is nog niet op ons gerekend.
Het park valt nogal tegen, niets te doen en alles een beetje achterhaald. Er is ons een mooie spa beloofd, maar ook dat is niets bijzonders.
Ben geeft ons vast een documentje dat we moeten invullen voor ons bezoek aan Lesotho morgen.
Buffeteten, wat wij weer samen delen. Gelukkig maar want we vinden het niet echt lekker.
Reisafstand ca. 246 km.
Op naar de ruige Drakensbergen. Rust, ruimte, spectaculaire landschappen, het is beslist één van Zuid-Afrika’s mooiste natuurgebieden.
Ze weten hier wel raad met de GSM masten, er wordt gewoon een kustboom geplaatst met plastic palmtakken om de zenders heen. Past netjes in de natuur, niet van echt te onderschijden.
Natuurlijk weer een verhaaltje van Ben, deze keer over het ontstaan van de suikerplantages.
De Engelse Lee Hewit wordt in 1800 naar zijn ook in Afrika gestuurd om te werken. Lee is dyslectisch en kan niet leren. Hij mag klusjes opknappen in de apotheek van zijn oom. Op een moment besluit de Engelse regering land te geven en zo krijgt Lee een grote farm. Hij probeert het met thee, dat wordt een fiasco, ook koffie lukt niet in dit klimaat. Bij een vriend in de tuin ontdekt hij een plantje en gaat daarmee experimenteren. Dat wordt een groot succes en is het begin van de grootste suikerpkantages in Afrika. Zelfs op dit moment is Hewit nog een gevestigde naam in de suikerindustrie.
De suikerstengels worden uitgeperst en het sap infekookt tot siroop, daar wordt de bruine suiker van gemaakt. Om witte suiker te krijgen wordt de bruine suiker gebleekt. Witte suiker was van oorsprong voor de blanken.
Op dit moment werken er zo'n 85000 mensen in 4 suikerfabrieken.
Ben moest als kind levertraan nemen vermengt met melasse (de suikersiroop) daarom is hij zo goddelijk slim geworden. Oh wee wie dit tegen durft te spreken, die killed hij voor niets haha.
De rit schiet nogal op en we zijn veel te vroeg voor de lunch in Howick. Ben besluit te stemmen wat we gaan doen, shoppen of wat langer bij de waterval. Het wordt gelukkig de waterval. Shoppen kunnen we thuis ook. We slaan de lunch maar een keer over.
Drinken een cappucino met een scone, bij een klein cafeetje en shoppen nog even bij de leuke winkeltjes en kraampjes. Tuurlijk nog iets moois gekocht 😁.
Ben kom nog even terug op onze keuze, hij heeft nog even nagedacht, we blijven wat langer bij de waterval en halen iets voor de lunch bij de plaatselijke supermarkt en eten dat in de bus. Bert zegt, de levertraan heeft toch nog geholpen. I'am watching you, zegt Ben.
De waterval is prachtig. Bovenaan wordt het water gebruikt als wasserij, mooi gezicht. Én gratis stromend water.
Eerst nog even pinnen en staan in de rij bij de pinautomaat, maar volgens Ben kunnen we dat in de supermarkt ook meteen bij de kassa doen. Oké makkelijk, maar niet dus, werkt niet, bij niemand, dus na de boodschappen weer in de rij voor de pinautomaat ohoh.
Wij mogen hier niet alleen pinnen, Jan, onze Belg, werpt zich op als bodygard en Margreet houdt me van een afstandje in de gaten.
Als de automaat wordt gevuld staat er een bewaker met geweer de boel in de gaten te houden, brrr bedreigend.
We proberen betijds in ons hotel aan te komen.
In de Zuidelijke Drakensbergen brengen we de komende drie nachten door.
Hotel Drakensberg Gardens, Underberg District, Drakensberg.
Het hotel biedt een schitterend uitzicht over de bergen. Het hotel beschikt over een receptie, restaurant, bar en tuin met terras en buitenzwembad. De kamer is voorzien van een televisie, telefoon en koffie- en theefaciliteiten.
Idd lekker vroeg in het hotel. De sleuteluitreiking is een heel gedoe, er is nog niet op ons gerekend.
Het park valt nogal tegen, niets te doen en alles een beetje achterhaald. Er is ons een mooie spa beloofd, maar ook dat is niets bijzonders.
Ben geeft ons vast een documentje dat we moeten invullen voor ons bezoek aan Lesotho morgen.
Buffeteten, wat wij weer samen delen. Gelukkig maar want we vinden het niet echt lekker.
Reisafstand ca. 246 km.
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
