Dag 33 Verblijf Morinj en excursie naar het Lovcen National Park
Montenegro, Morinj
Het is vroeg dag, we vertrekken om half 9 met een busjes voor een hopenlijk weer mooie tocht, alhoewel we al zoveel mooie natuur hebben gezien.
Een aantal hebben dan ook besloten niet meer mee te gaan, beetje excursiemoe, dat word ik nooit natuurlijk en wil niets missen, dus ik sta paraat :-).
Lovcen is in 1952 uitgeroepen tot nationaal park. Het park staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is gesitueerd boven Kotor en naast Cetinje en beslaat het centrale en hoogste deel van het gelijknamige gebergte. De berg strekt zich uit van de Adriatische Zee tot aan de Baai van Kotor.
De berg heeft twee toppen Štirovnik (1749 m) en Jezerski vrh (1657 m). Voor Montenegrijnen heeft dit gebergte een speciale betekenis het staat symbool voor vrijheid en het staat ook bekend als het heilige altaar. Op de bergtop Jezerski Vrh (1657 m) is een indrukwekkend mausoleum gebouwd voor dichter, prinsbisschop en heerser Petar II Petrovic Njegos (1813 - 1851). Zijn bekendste werk Gorski Vijenac – De Bergkrans, werd in vele wereldtalen vertaald. Het is een epos over de eeuwenlange strijd van het Montenegrijnse volk tegen de Turkse overheersing. Het boek wordt beschouwd als een meesterwerk van de Montenegrijnse literatuur. Het mausoleum is een bezoek waard. Je leert daar over de geschiedenis van Montenegro en als je op de top staat en over het land van de zwarte bergen uitkijkt, de Baai van Kotor van grote hoogte aanschouwt, of het meer van Skadar ziet, dan kun je zich ook voor even echt Montenegrijn voelen. Let wel op, de top van het mausoleum wordt bereikt met 461 traptreden. De locatie op de top van de Jezerski vrh werd door Njegoš zelf gekozen. Hij wilde begraven worden in de kapel die hij zelf had gebouwd. Dit werd ook gedaan, maar de kapel werd verwoest toen het Oostenrijks-Hongaarse leger het land binnen viel. De stoffelijke resten van de prins-bisschop werden overgebracht naar een klooster in Cetinje. In 1920 werd hij door koning Alexander opnieuw in de heropgebouwde kapel begraven. De toenmalige communistische machthebbers in Montenegro vernietigden de kapel, echter om er een monumentaal mausoleum te plaatsen, ontworpen door Ivan Meštrović. Het park is dus bekend om haar cultureel-historisch erfgoed maar ook vanwege de natuur. In de jaren zeventig klaagden vele Joegoslavische publieke figuren, van zowel Servische als niet-Servische origine, dat ze het barbaars vonden om de laatste wil van Njegoš te breken.
De berghellingen zijn rotsachtig met talrijke spleten, kuilen en diepe dalen, waardoor het geheel een specifiek uitzicht heeft. Omdat Lovćen op de grens van de zee en het vasteland ligt wordt de berg door beide klimaten beïnvloed. Hier komen twee klimaten samen, het mediterrane en het landklimaat. Hierdoor is er een ander biologisch systeem ontwikkeld op de berg en is het park rijk aan flora en fauna. Circa 1200 bomen- en plantensoorten, waaronder geneeskrachtige kruidensoorten en zoogdieren als wolven, beren, wilde zwijnen, vossen, reeën, hazen etc, leven hier. Er zijn ongeveer 190 vogelsoorten waargenomen, 80 vlindersoorten, 90 soorten mieren en ga zo maar door.
Ik ben benieuwd of het het Dormitor National Park kan overtreffen. Of ieg evenaren, dat gaan jullie vanavond lezen.
Het was een prachtige rit, we rijden langs de baai van Kotor en Kotor zelf, de bergen in. De bergen lijken hier meer op een soort maanlandschap, bijzonder.
Het eerste uitzichtpunt biedt ons en prachtig zicht over de baai, Kotor en de Adriatische zee. Het is gelukkig prachtig weer, waardoor we ver kunnen uitkijken. De rit gaat verder naar het mausoleum, ik twijfel ivm mijn rug of ik die 462 treden wel moet nemen, maar besluit het er toch op te wagen en met gemak loop ik de trappen op en zelfs de pijn uit mijn rug. Het blijken trouwens in totaal heen en weer 462 treden te zijn, dus dat valt weer mee :-) ;-).
Imposant en indrukwekkend, ik vind het erg mooi, veel van ons hadden het best gevonden het over te slaan. Er is een 360° uitzichtpunt, ook weer een mooi zicht.
Het is een chaos geworden bij het begin van de trappen, heel druk met bussen en auto's, wij waren net op tijd. We kijken net bewondering naar een enorme touringcar die bijna in de haarspeldbocht blijft steken. We rijden over hele smalle wegen en vele haarspeldbochten naar een familie in de bergen waar we deze keer een heerlijke lunch voorgeschoteld krijgen. Weer teveel om op te noemen. Het was erg gezellig, wat een gastvrije mensen! Ze zijn geheel zelfvoorzienend, dat is ook wel nodig, het is echt km's naar de buren en naar de stad meer dan 100, dat is wat als je de suiker vergeten bent :-). In ruim anderhalf uur (ik grotendeels slapend), rijden we terug naar de camping, waar al rijkhalzend naar ons wordt uitgekeken, ja, we zijn een beetje later dan gepland.
Drink nog iets bij Rob en Gerrie, met iets te snacken, honger had ik toch al niet meer, zoveel gegeten vanmiddag, dus dit is precies genoeg.
Om de beurt komen mijn reisgenoten voorbij, met de vraag wat ik morgen ga doen. Ik wil naar Kotor, Hans zoekt uit hoe de bus werkt, maar ook Eva komt voorbij en vraagt of ik mee ga fietsen, dat ga ik dus doen!
Slaap lekker!
Een aantal hebben dan ook besloten niet meer mee te gaan, beetje excursiemoe, dat word ik nooit natuurlijk en wil niets missen, dus ik sta paraat :-).
Lovcen is in 1952 uitgeroepen tot nationaal park. Het park staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is gesitueerd boven Kotor en naast Cetinje en beslaat het centrale en hoogste deel van het gelijknamige gebergte. De berg strekt zich uit van de Adriatische Zee tot aan de Baai van Kotor.
De berg heeft twee toppen Štirovnik (1749 m) en Jezerski vrh (1657 m). Voor Montenegrijnen heeft dit gebergte een speciale betekenis het staat symbool voor vrijheid en het staat ook bekend als het heilige altaar. Op de bergtop Jezerski Vrh (1657 m) is een indrukwekkend mausoleum gebouwd voor dichter, prinsbisschop en heerser Petar II Petrovic Njegos (1813 - 1851). Zijn bekendste werk Gorski Vijenac – De Bergkrans, werd in vele wereldtalen vertaald. Het is een epos over de eeuwenlange strijd van het Montenegrijnse volk tegen de Turkse overheersing. Het boek wordt beschouwd als een meesterwerk van de Montenegrijnse literatuur. Het mausoleum is een bezoek waard. Je leert daar over de geschiedenis van Montenegro en als je op de top staat en over het land van de zwarte bergen uitkijkt, de Baai van Kotor van grote hoogte aanschouwt, of het meer van Skadar ziet, dan kun je zich ook voor even echt Montenegrijn voelen. Let wel op, de top van het mausoleum wordt bereikt met 461 traptreden. De locatie op de top van de Jezerski vrh werd door Njegoš zelf gekozen. Hij wilde begraven worden in de kapel die hij zelf had gebouwd. Dit werd ook gedaan, maar de kapel werd verwoest toen het Oostenrijks-Hongaarse leger het land binnen viel. De stoffelijke resten van de prins-bisschop werden overgebracht naar een klooster in Cetinje. In 1920 werd hij door koning Alexander opnieuw in de heropgebouwde kapel begraven. De toenmalige communistische machthebbers in Montenegro vernietigden de kapel, echter om er een monumentaal mausoleum te plaatsen, ontworpen door Ivan Meštrović. Het park is dus bekend om haar cultureel-historisch erfgoed maar ook vanwege de natuur. In de jaren zeventig klaagden vele Joegoslavische publieke figuren, van zowel Servische als niet-Servische origine, dat ze het barbaars vonden om de laatste wil van Njegoš te breken.
De berghellingen zijn rotsachtig met talrijke spleten, kuilen en diepe dalen, waardoor het geheel een specifiek uitzicht heeft. Omdat Lovćen op de grens van de zee en het vasteland ligt wordt de berg door beide klimaten beïnvloed. Hier komen twee klimaten samen, het mediterrane en het landklimaat. Hierdoor is er een ander biologisch systeem ontwikkeld op de berg en is het park rijk aan flora en fauna. Circa 1200 bomen- en plantensoorten, waaronder geneeskrachtige kruidensoorten en zoogdieren als wolven, beren, wilde zwijnen, vossen, reeën, hazen etc, leven hier. Er zijn ongeveer 190 vogelsoorten waargenomen, 80 vlindersoorten, 90 soorten mieren en ga zo maar door.
Ik ben benieuwd of het het Dormitor National Park kan overtreffen. Of ieg evenaren, dat gaan jullie vanavond lezen.
Het was een prachtige rit, we rijden langs de baai van Kotor en Kotor zelf, de bergen in. De bergen lijken hier meer op een soort maanlandschap, bijzonder.
Het eerste uitzichtpunt biedt ons en prachtig zicht over de baai, Kotor en de Adriatische zee. Het is gelukkig prachtig weer, waardoor we ver kunnen uitkijken. De rit gaat verder naar het mausoleum, ik twijfel ivm mijn rug of ik die 462 treden wel moet nemen, maar besluit het er toch op te wagen en met gemak loop ik de trappen op en zelfs de pijn uit mijn rug. Het blijken trouwens in totaal heen en weer 462 treden te zijn, dus dat valt weer mee :-) ;-).
Imposant en indrukwekkend, ik vind het erg mooi, veel van ons hadden het best gevonden het over te slaan. Er is een 360° uitzichtpunt, ook weer een mooi zicht.
Het is een chaos geworden bij het begin van de trappen, heel druk met bussen en auto's, wij waren net op tijd. We kijken net bewondering naar een enorme touringcar die bijna in de haarspeldbocht blijft steken. We rijden over hele smalle wegen en vele haarspeldbochten naar een familie in de bergen waar we deze keer een heerlijke lunch voorgeschoteld krijgen. Weer teveel om op te noemen. Het was erg gezellig, wat een gastvrije mensen! Ze zijn geheel zelfvoorzienend, dat is ook wel nodig, het is echt km's naar de buren en naar de stad meer dan 100, dat is wat als je de suiker vergeten bent :-). In ruim anderhalf uur (ik grotendeels slapend), rijden we terug naar de camping, waar al rijkhalzend naar ons wordt uitgekeken, ja, we zijn een beetje later dan gepland.
Drink nog iets bij Rob en Gerrie, met iets te snacken, honger had ik toch al niet meer, zoveel gegeten vanmiddag, dus dit is precies genoeg.
Om de beurt komen mijn reisgenoten voorbij, met de vraag wat ik morgen ga doen. Ik wil naar Kotor, Hans zoekt uit hoe de bus werkt, maar ook Eva komt voorbij en vraagt of ik mee ga fietsen, dat ga ik dus doen!
Slaap lekker!
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
