Vanuit Ho Chi Mingh City (Saigon).
Vroeg op, om 7.00 uur vertrekken we voor een rit van in totaal 160 km, voor de zeer interessante excursie naar de wereldberoemde Cu Chi tunnels, een gigantisch ondergronds tunnelnetwerk van de Vietcong. We krijgen een rondleiding over het complex, met tunnels, de martelwerktuigen en een kijkje in de tunnels.
Dat wordt kruipen, de tunnels zijn smal en laag. Ik ga een klein stukje, niet echt best voor mijn rug, maar ik het het in elk geval meegemaakt, het gevoel van onder de grond zitten, is niet echt lekker. Het tunnelstelsel heeft ook hier 3 lagen, op 3, 6 en 9 meter onder de grond. Wapenopslag, hospitaalruimte, keuken en schuilplaatsen, de onderste laag is de vluchtweg en komt zelfs op een bepaalde plek in de rivier uit. Vanuit dit gebied werden de Amerikanen goed op de huid, of eigenlijk onder de huid gezeten. Ook ga ik door een luikje, zomaar onder de bladeren, luikje open, laten zakken, luikje dicht. Helaas paste mijn boezem niet door het gat, dus kon ik me niet helemaal laten zakken tot onder de grond, haha, wat een lol hadden mijn reisgenoten. Het is te begrijpen dat het voor de Amerikanen lastig was de Vietcong te vinden en te ondermijnen, laat staan te overwinnen.
Op weg naar de tempel stoppen we bij een rubberplantage, hier wordt de latex gewonnen, door het insnijden van de bast van de rubberboom loopt de latex naar beneden in een bakje wat er aan gehangen is, eens per dag wordt het bakje geleegd. De latex wordt alleen nog maar gebruikt voor hoogwaardige medische producten en condooms.
Dan verder naar Tay Ninh, waar we een indrukwekkende ceremonie mee gaan maken bij de Cao Dai tempels. Wat een kleurrijk geheel. Het Cao Dai geloof is een mengeling van allerlei geloven bij elkaar. De kleuren staan elk voor een geloof. Rood voor Confessionalisme en Rooms Katholiek, Blauw voor Taoïsme en en de Islam, Geel voor Boeddhisme en Wit voor Novice of leken. Aan de kleur gewaad herken je de gelovigen. De hiërarchie is net als bij de Rooms Katholieke kerk, Paus, Kardinalen, Bisschoppen, Priesters, Novices en leken. De vloer van de tempel heeft 7 niveaus, hoogste niveau voor de Paus, laagste niveau voor de novices, deze zijn ook het meest vertegenwoordigd tijdens de ceremonie. Een reuzen-oog dient als altaar. Ik heb een mooi plekje weten te bemachtigen, met wat ellebogenwerk ;-) en kan prachtige foto's maken. Er wordt gezongen en muziek gemaakt tijdens het bidden, een belevenis!!
We gaan lunchen in een klein eethuisje, krijgen we van FOX, wat een gulle gave ;-), we krijgen een kom noodle soep, that's it, wel lekker, gelukkig. Een geslurp is het wel :-).
Het eethuis is van de familie van Kim Fukh, het napalm meisje, erg bekend van de foto's uit die tijd. Er wordt ook een zeer indrukwekkende film vertoond van de gevolgen van de napalm en het verhaal van Kim, we zijn er stil van.
We rijden terug naar ons hotel in Ho Chi Minh City voor de laatste nacht, morgen, voor de laatste overnachting in Vietnam, naar Can Tho.
Even bijkomen op mijn kamer. Alle uitnodigingen om mee te gaan eten heb ik deze keer afgeslagen. Ga iets eten bij de hamburgertent, loop even over de avondmarkt en geniet van de drukte op straat. Wat te drinken gehaald en lekker terug naar de koelte van het hotel, ondanks de bui van vanmiddag is het niet echt afgekoeld.
Bye bye, zwaai zwaai.
Geschreven door Ivie74