Dag 6 Reisdag 145 km Mogadouro - Casfreires

Portugal, Vila Nova de Foz Côa

Vannacht veel regen en onweer (ik heb er niet veel van gehoord), maar het is nu weer droog, niet echt mooi, maar droog. Ontbijtje met een gekregen eitje, dat rijmt :-) en de overburen sturen me de foto, leuk toch, zo sta ik er ook nog eens op. Én Rinus maakt mijn dag of eigenlijk dagen wel extra goed, hij komt me uitzwaaien, ik laat mijn nieuwe schroevendraaiertje zien (gekregen van Peter) en hij zegt, je zal het wel verdiend hebben. Wij vinden jou zo'n lief, fijn mens, dat is wel een groot compliment, ik werd er stil van én dát wil iets zeggen :-).

De mooie route voert door de gebieden van de wijnen en de port en ongerepte gebieden van de provincies Bragança, Guarda en Viseu, met onderweg fantastische vergezichten.
Mijn alternatieve route is prachtig, ik ben nu al verliefd op Portugal. Soms door kleine dorpjes met keitjes als bestrating, dan mooie asfalt weggetjes met schitterende vergezichten, ik stop regelmatig on foto's te maken. Ik ben helemaal blij!

De eerste stop maken we bij Côa Parque Historico, tenminste dat was de bedoeling, de coördinaten wijzen ons door het dorp VillaNova en nog wat, heel piepklein dorp met smalle straatjes, ik vind 2 parkeerplekken, maar wat blijkt, het museum is nog ruim 2 km lopen, hoezo het dorp in, we stappen weer in en rijden met Google verder naar het museum, waar een enorme parkeerplaats bij is.

Hoewel de publieke aankondiging pas in 1994 plaatsvond, identificeerde archeoloog Nelson Rebanda, die de bouw van de Côa-dam begeleidde, de eerste geregistreerde rots (1 uit Canada of Hell) eind 1991. Dit wil niet zeggen dat de mensen in de regio, vooral de herders of molenaars die aan de oevers van de rivier werkten, precies in het Canadese gebied van de hel, de rots figuren nog niet eerder hadden gezien. Ze misten echter de informatie die ze nodig hadden om de oudheid te kennen die zo ver verborgen was voor deze figuren. De ontdekking lokte al snel grote discussie uit omdat de bouw van de dam de onderdompeling van rotskunst in de Côa-vallei zou betekenen. In 1996 besloot de Portugese regering, rekening houdend met de mening van deskundigen over het enorme artistieke en wetenschappelijke belang van côa-gravures en het grote aantal sites dat sinds 1991 is ontdekt, om de bouw van de dam te staken. Het was in deze tijd dat het Archeologisch Park van de Côa-vallei werd gecreëerd om het publiek het belangrijke rotskunstcomplex hier te beschermen en te laten zien. De Côa-vallei is 's werelds grootste set paleolithische openluchtkunst. De classificatie van de kernen van rotstekeningen als werelderfgoed door UNESCO, op 2 december 1998, was het hoogtepunt van een proces dat in Portugal onuitwisbaar de status van rotskunst, archeologie en cultureel erfgoed zou markeren. In 2010 werd de UNESCO-classificatie ook toegeschreven aan de naburige paleolithische rotskunst van Siega Verde (Ciudad Rodrigo, Spanje) als een verlengstuk van Côa.

Een mooi en bijzonder museum, opgetrokken uit enorme betonnen platen.
Indrukwekkend hoe tienduizenden jaren terug, de toenmalige mensen zich uitdrukten dmv rotstekeningen. De uitleg is gaaf tot uitdrukking gebracht, in beeld, geluid en met replica's.
We drinken nog een heerlijke cappuccino op het terras met schitterend uitzicht (de zon scheen even).

We hebben de helft van de route van vandaag erop zitten en gaan verder naar de tweede stop.

Santuário da Lapa Het heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Lapa ligt in de gelijknamige bergketen, in de parochie Quintela, gemeente Sernancelhe, bisdom Lamego, district Viseu.

Volgens de legende vindt een 12-jarige herderin genaamd Joana in 1498 een prachtig beeld van de Maagd, dat daar meer dan vijfhonderd jaar geleden verborgen zou zijn geweest door religieuze vrouwen die op de vlucht waren voor vervolging. De toewijding en alle genegenheid die het meisje aan het beeld wijdde, gaf haar een speciale bescherming van de Maagd, die haar door een wonder de gave van spraak verleende. Het wonder werd al snel verkondigd, wat resulteerde in een groeiende toestroom van pelgrims, die tot op de dag van vandaag nooit werd onderbroken. De eerste pelgrims bereidden een grot voor onder de lapa, waar ze het beeld op de troon zetten en ze bouwden ernaast een kleine hermitage. In 1576 werd Lapa toevertrouwd aan de Vaders van de Sociëteit van Jezus, gevestigd in het College van Coimbra. Ze bouwden vervolgens de huidige kapel met de rots erin. In 1685 werd begonnen met de bouw van de 'Colégio da Lapa', grenzend aan het heiligdom. Van hieruit werd het heilige woord verspreid naar de meest uiteenlopende punten van het land en de wereld tot in India en Brazilië. Deze verspreiding werd vergemakkelijkt door de missionaire activiteit van dezelfde jezuïetenvaders, aan wie dit heiligdom was toevertrouwd. Senhora da Lapa in Portugal en Santiago de Compostela in Spanje, waren ooit de twee belangrijkste heiligdommen op het Iberisch schiereiland.
Ook weer een bijzonder iets, wel een beetje kitscherig aangedikt, maar toch de moeite waard. Peter en Ria zijn doorgereden naar de camping, rotskapel, niets voor hen ;-). Frans en Marie-Ellen rijden gelijk met me weg, wist ik niet, maar Frans zei, jeetje wat scheur jij, ik was je zo kwijt, jaja, Coco doet het best! Naar scheuren, nee, ik ben alleen net wat sneller en wendbaarder dan de grote campers.

Quinta Chave Grande, Rua do Barreiro 462, 3560-043 Casfreires, Ferreira de Aves, Sátão, tel: +351232665552

Inmiddels is de regen weer terug en hoe, regelmatig stortbuien, even droog en dan klettert het weer

De campingeigenaar organiseert om 18.00 uur een bbq, hoe lekker is dat!
Hoef ik wéér niet te koken ;-). De bbq moet helaas binnen worden genuttigd, het giet.
Het is heerlijk en heel gezellig, ik zit naast Corrie, zo'n lief mens en tegenover Carien, dat leuke, gekke mens, veel gelachen en gezongen, Peter2 heeft zijn accordeon bij zich, dat brengt de sfeer er nog meer in.
"Tulpen uit Amsterdam" :-) :-).
De wijn en het bier vloeien rijkelijk, Corrie gaat zelfs een mop vertellen, die over de vrachtwagenchauffeur en de pastoor bij Petrus aan de hemelpoort, jullie kennen hem vast wel.

Het is wéér een heel verhaal, mijn pennen vruchten vliegen er zo uit.
Lekker slapen, morgen vroeg op.

Welterusten allemaal.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.