Met unanieme stemmen hebben we besloten dat we ook heel graag de (oude)Jame of vrijdagmoskee willen zien. Geen probleem Bahare regelt het wel!

De Masjed-e Jāmé ('Vrijdagmoskee'), gelegen in het historische centrum van Isfahan kan worden gezien als een verbluffende illustratie van de evolutie van de moskee-architectuur gedurende twaalf eeuwen, beginnend in ad 841. Het is het oudste bewaarde bouwwerk in zijn soort in Iran en een prototype voor latere moskee-ontwerpen in Centraal-Azië. Het complex, met een oppervlakte van meer dan 20.000 m2, is ook het eerste islamitische gebouw dat de indeling met vier binnenplaatsen van Sassanid-paleizen aanpaste aan islamitische religieuze architectuur. De dubbelwandige geribbelde koepels vertegenwoordigen een architecturale innovatie die bouwers in de hele regio inspireerde. De site bevat ook opmerkelijke decoratieve details die representatief zijn voor stilistische ontwikkelingen over meer dan duizend jaar islamitische kunst.

De eerste 2 foto's in de moskee, zijn Bahare en Reza.

Als we al dachten dat we alles hadden gezien, vergisten we ons zeker. Wat een bouwwerk, weinig opsmuk, maar de bouw is opzich al kunst.

We lopen terug naar de ondergrondse parkeerplaats, rotonde, verkeersweg, waar de bus staat en zien we campers staan, 1 uit Nederland en 1 uit België, dat is dus een knap stukje rijden, ruim 4000 km vliegen, dus dat zal over de weg wel een dikke 5000 km zijn.

Doordat we deze moskee wilden bezoeken moest het programma enigszins worden aangepast, we gaan nu aansluitend naar het muziekmuseum, waar ons ook een korte kennismaking met de Iraanse muziek wordt gegeven. Best mooi, gevoelige muziek, gemaakt op bijzonder instrumenten.
In de tuin wacht een lekker drankje, koffie, thee, maar voor mij dit keer meloensap, heerlijk. Koop nog een leuk belletje. Er hangt een hele rits, elke bel heeft een eigen geluid wat past bij een dier. Gisteren op het grote plein reden paardenkoetsen en verd.... het klopte.
Ik heb een vogel belletje genomen.

De oude hoofdstad was Tabriz, in het noordwesten van het rijk. Sjah Abbas I de Grote was bang dat dat deel van zijn rijk aan het Ottomaanse Rijk zou vervallen, wat inderdaad later ook gebeurde. Hij verplaatste zijn hoofdstad naar Isfahan. In 1604 bracht hij ook 3000 Armeense gezinnen afkomstig uit de stad Culfa naar Isfahan. Culfa ligt nu in de Azerbeidzjaanse exclave Nachitsjevan. Abbas I deed dit ook om de handel in zijn nieuwe hoofdstad te bevorderen, vooral om de zijdehandel te kunnen blijven controleren. Hij bouwde een nieuwe wijk, Nieuw Julfa, of Culva en stelde hen in staat eigen kerken te bouwen. In 1606 bouwden zij hun eerste kathedraal, die later tussen 1655 en 1664 vervangen werd door het huidige gebouw. De Vank, of ook wel de Vank-kathedraal is een Armeens-Apostolische kerk. Vank betekent kathedraal in het Armeens. De kathedraal heet officieel Heilige Verlosser Kathedraal. De kerk is gebouwd in het begin van de 17e eeuw.Tot op heden wordt de kerk nog steeds gebruikt voor religieuze diensten. In het altaar bevinden zich de relikwieën van de heilige Jozef van Arimathea. Naast deze kathedraal zijn er nog 12 Armeense kerken in Isfahan. Een van deze kerken is de Bethlehemkerk.

We bezoeken deze christelijke wijk, en bezoeken de rijk versierde Armeense Valk kathedraal. Prachtig gekleurde muurschilderingen sieren de kerk.
Hier gaat het Christendom en de Islam hand in hand. Hoe mooi zou dat zijn, maar het is natuurlijk een utopie helaas. De kerk heeft een Dome, zoals een moskee, bijzonder!
Het museum op het complex laat religieuze relekwieën uit het verleden zien.

We lopen een stukje naar onze lunchplek, Bahare heeft dit keer een broodjeszaak uitgezocht. Zitten we, blijken we bij de buurzaak te zitten, wij weer weg met drinken en al. Foutje, ach moet kunnen toch. Ze maakten er in elk geval geen punt van.
Heerlijk broodje (half stokbrood) met wat ze hier cotelet noemen, gehakt met ui, kruiden, sla en tomaat, krijg het niet helemaal op, dat was te voorzien natuurlijk.

Paar uurtjes relaxen op de hotelkamer, vanavond naar een leuk theehuis met uitzicht op het grote plein. Wachten tot de moskeeën en het paleis verlicht zijn.
Iets lekkers bij de thee zal er dan wel weer ingaan.

We lopen op ons gemak naar het plein, Frans weet mbv "maps.me" de weg goed te vinden. Fijn, voor mijn niet aanwezige richtingsgevoel, het aan iemand anders over te kunnen laten.

Het is net een beetje aan het schemeren, we lopen door de bazaar naar het café wat Bahare heeft aanbevolen. Ina zoekt nog een speciaal eyeliner potje, dat kan even duren.
We vinden het café met gemak en lopen de steile trap op en komen in een soort portaal met een dame die ons welkom heet, we moeten entree betalen, naar krijgen daar dan wel een consumptie voor, Ina en Frans thee met cake en voor mij een espresso met een bolletje vanille ijs erin, lekker hoor.
Het is druk, we moeten even wachten op een mooi plekje vooraan het terras.
Een mannetje regelt alles feilloos.
Prachtig uitzicht op het verlichte plein, weer om stil van te worden.
Na vele foto's lopen we later op ons gemak over het plein terug. Hele gezinnen picknicken op het terras. Frans mag al Ash, die heerlijke bonensoep..........proberen.
We lopen door en het volgende gezin nodigt ons uit te gaan zitten en mee te eten. Dat is geweldig toch. Ze willen alles van ons weten en foto's zien van thuis en heel veel foto's met ons samen maken, fantastisch!!
Google translatie erbij en we kunnen nog een soort gesprek houden ook, we moeten ook vooral dooreten, vader des huizes helpt ons dat graag herinneren.
Rijst met kruiden en een zuur goedje, het is nog lekker ook. We kunnen thee krijgen en watermeloen toe, Frans geeft aan in Google dat we nu echt weg moeten.
Wat een belevenis! Zo gastvrij!
We hebben genoten van onze laatste avond in Esfahan.
Mogen we nog even door de tunnel van licht lopen, het kan niet op.

Geschreven door Ivie74