Dag 3 Kathmandu
Nepal, Kathmandu
Een mooie dag in de Kathmanduvallei.
Vandaag met onze (superdeluxe) bus op pad. Echt luxe zou wel zonde zijn, de wegen zijn hier zó slecht, we hobbelen wat af. Het asfalt ontbreekt dan ook zeer regelmatig en dan blijven keien en zand over als weg.
Ook aan de wegen wordt hard gewerkt maar wel op zijn Nepalees natuurlijk.
Één bedrijfje legt de weg open, het volgende bedrijfje laat maanden op zich wachten om bv leidingen te leggen, dus blijft de weg open liggen, als de leidingen dan eindelijk gelegd zijn, laat vervolgens het asfalteerbedrijf weer tijden op zich wachten en ja, zo kan het wel even duren voordat er een goede weg ligt, jaren volgens Linda.
Je moet hier de tijd nemen om ergens te komen, verkeerschaos, slechte wegen en slechte vervoersmiddelen maken dat je wat langer onderweg bent. Voor 6 km heb je ruim een half uur nodig als je geluk hebt :-)
Onze eerste stop vandaag is de Swayambunath tempel. Bij aankomst parkeert onze chauffeur met kunst de bus met de achterkant boven een afgrond, wat een aantal van onze mannen in de groep laat gillen, haha lekker stoer. Niets aan de hand de wielen staan nog ruim voor de hoge stoeprand.
De tempel wordt ook wel de apentempel genoemd, hier zien we naast de vele ’brutale’ apen, talloze pelgrimgangers die uit heel Nepal hier naar toe komen. Dit is de oudste stoepa van Nepal en zowel het Nepalese als het Tibetaanse boeddhisme staan hier centraal. De zon laat de vergulde kubus bovenop de stoepa schitteren, de alziende oerboeddha kijkt in alle windrichtingen uit over de vallei.
Van het boeddhisme weer terug naar het hindoeïsme......in Bodhnath bij de grootste boeddhistische stoepa van Azië. De gebedsvlaggetjes wapperen en de sfeer is aangenaam, rustig en vredig.
De huizen, klooster en restaurants zijn rondom de stoepa gebouwd. Een heel groot plein met de stoepa in het midden. We bezoeken een handcraft atelier waar prachtige schilderijen worden gemaakt en we uitleg krijgen in Nepalees Engels (klinkt zó grappig) over de mandela-en levenscirkel schilderijen, mooi, maar blijkt aan niemand van ons besteed.
We lopen nog een rondje, met de klok mee, want zo hoort het, over de rand van de stoepa. We lunchen heerlijk in een restaurantje met uitzicht op de mooie stoepa. Hordes monikken in donkerbruine pij wandelen voorbij, wat mooie plaatjes oplevert.
Bij de belangrijkste hindoetempel van Nepal in Pashupatinath vinden veel lijkverbrandingen plaats. Niet-hindoes mogen dit tempelcomplex niet betreden, dus ook wij niet, maar vanaf een heuvel tegenover het heiligdom slaan we de rituelen gade. De overleden hindoe moet binnen 14 uur na overlijden worden gecremeerd. Héél indrukwekkend om van zó dichtbij mee te maken. Beetje luguber ook. De tempel ligt aan de rivier, hierin worden de voeten van de overledene gewassen en de restanten van de crematie gegooid. Net zoals in Varenassi in India. De heilige, kleurig versierde en opgemaakte mannen "Sadduh" hebben hier hun eigen plekje en laten zich graag bekijken en fotograferen, natuurlijk tegen betaling. Ze zitten hier blijkbaar al jaren, op internet kom ik dezelfde mannen tegen die ik zelf fotografeerde.
Terug naar het hotel door het drukke Kathmandu.
Ik geniet nog even van het late middagzonnetje in het zwembad.
Straks met een gezellig groepje eten in de buurt van ons hotel.
We lopen iets voorbij het hotel een restaurant binnen, maar dat is meer een cocktailbar, even verder lopen, niets. Maar weer terug dan. Steken met gevaar voor eigen leven de drukke weg over, Gerard en ik hebben op de heenweg iets gezien aan de overkant, dat blijkt een voltreffer! Heerlijk gegeten, chicken marsala met rijst en een "local" biertje.
Betijds terug op de kamer. Morgen een beetje uitslapen.
Welterusten!
Reisafstand ca. 25 km.
Vandaag met onze (superdeluxe) bus op pad. Echt luxe zou wel zonde zijn, de wegen zijn hier zó slecht, we hobbelen wat af. Het asfalt ontbreekt dan ook zeer regelmatig en dan blijven keien en zand over als weg.
Ook aan de wegen wordt hard gewerkt maar wel op zijn Nepalees natuurlijk.
Één bedrijfje legt de weg open, het volgende bedrijfje laat maanden op zich wachten om bv leidingen te leggen, dus blijft de weg open liggen, als de leidingen dan eindelijk gelegd zijn, laat vervolgens het asfalteerbedrijf weer tijden op zich wachten en ja, zo kan het wel even duren voordat er een goede weg ligt, jaren volgens Linda.
Je moet hier de tijd nemen om ergens te komen, verkeerschaos, slechte wegen en slechte vervoersmiddelen maken dat je wat langer onderweg bent. Voor 6 km heb je ruim een half uur nodig als je geluk hebt :-)
Onze eerste stop vandaag is de Swayambunath tempel. Bij aankomst parkeert onze chauffeur met kunst de bus met de achterkant boven een afgrond, wat een aantal van onze mannen in de groep laat gillen, haha lekker stoer. Niets aan de hand de wielen staan nog ruim voor de hoge stoeprand.
De tempel wordt ook wel de apentempel genoemd, hier zien we naast de vele ’brutale’ apen, talloze pelgrimgangers die uit heel Nepal hier naar toe komen. Dit is de oudste stoepa van Nepal en zowel het Nepalese als het Tibetaanse boeddhisme staan hier centraal. De zon laat de vergulde kubus bovenop de stoepa schitteren, de alziende oerboeddha kijkt in alle windrichtingen uit over de vallei.
Van het boeddhisme weer terug naar het hindoeïsme......in Bodhnath bij de grootste boeddhistische stoepa van Azië. De gebedsvlaggetjes wapperen en de sfeer is aangenaam, rustig en vredig.
De huizen, klooster en restaurants zijn rondom de stoepa gebouwd. Een heel groot plein met de stoepa in het midden. We bezoeken een handcraft atelier waar prachtige schilderijen worden gemaakt en we uitleg krijgen in Nepalees Engels (klinkt zó grappig) over de mandela-en levenscirkel schilderijen, mooi, maar blijkt aan niemand van ons besteed.
We lopen nog een rondje, met de klok mee, want zo hoort het, over de rand van de stoepa. We lunchen heerlijk in een restaurantje met uitzicht op de mooie stoepa. Hordes monikken in donkerbruine pij wandelen voorbij, wat mooie plaatjes oplevert.
Bij de belangrijkste hindoetempel van Nepal in Pashupatinath vinden veel lijkverbrandingen plaats. Niet-hindoes mogen dit tempelcomplex niet betreden, dus ook wij niet, maar vanaf een heuvel tegenover het heiligdom slaan we de rituelen gade. De overleden hindoe moet binnen 14 uur na overlijden worden gecremeerd. Héél indrukwekkend om van zó dichtbij mee te maken. Beetje luguber ook. De tempel ligt aan de rivier, hierin worden de voeten van de overledene gewassen en de restanten van de crematie gegooid. Net zoals in Varenassi in India. De heilige, kleurig versierde en opgemaakte mannen "Sadduh" hebben hier hun eigen plekje en laten zich graag bekijken en fotograferen, natuurlijk tegen betaling. Ze zitten hier blijkbaar al jaren, op internet kom ik dezelfde mannen tegen die ik zelf fotografeerde.
Terug naar het hotel door het drukke Kathmandu.
Ik geniet nog even van het late middagzonnetje in het zwembad.
Straks met een gezellig groepje eten in de buurt van ons hotel.
We lopen iets voorbij het hotel een restaurant binnen, maar dat is meer een cocktailbar, even verder lopen, niets. Maar weer terug dan. Steken met gevaar voor eigen leven de drukke weg over, Gerard en ik hebben op de heenweg iets gezien aan de overkant, dat blijkt een voltreffer! Heerlijk gegeten, chicken marsala met rijst en een "local" biertje.
Betijds terug op de kamer. Morgen een beetje uitslapen.
Welterusten!
Reisafstand ca. 25 km.
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
