Dag 32 Reisdag van 141 km naar Morinj
Montenegro, Morinj
Van de bergen naar zeeniveau aan de Baai van Kotor en de laatste reisplek van onze indrukwekkende roadtrip, nog maar 4 dagen :-(.
Iedereen is alweer in de weer, klaar voor de laatste reisdag en wel, een prachtige door de natuur van Montenegro. Maar eerst tanken en nog wat boodschappen bij de supermarkt in het dorpje, waar zo'n beetje alle groepsleden te vinden zijn :-) :-).
Deze route gaat over goede wegen langs Savnik, Niksic, langs de grens met Bosniē Herzegovina. We rijden achtereenvolgens over de hoogvlakte en door bossen.
Natuurlijk een koffiestop onderweg, waar we gezellig met een aantal even bijkomen. Het mag even duren, de serveerster schrikt zich dood van zoveel klandizie in één keer en er gaat dan ook van alles fout, het duurt en het duurt en het duurt nog langer, bestellingen vergeten, 1 pannekoek ipv 2 en dan ook nog eens géén woord Engels spreken.
Een uurtje verder stoppen we op een prachtig plekje met uitzicht over een soort moerasgebied, voor de (eigen gemaakte) lunch. Er staat een kraampje, de verkoper laat ons heerlijke kaas proeven, daar wil ik wel een stukje van, een puntje van 250 gram, dat moet € 10,00 kosten, doei doei, ik zeg, echt niet, maar er gaat niets van de prijs af, nou dan verkoopt hij maar niets en ik loop weg.
Even later komen we door een soort steenwoestijn en dan…... ligt daar de Baai van Kotor glorieus voor ons, prachtig. Inmiddels is het gaan regenen, of eigenlijk druppelen, maar de lucht is dreigend.
We gaan naar een kleine camping (Autocamp Naluka) die aan de mond van een riviertje ligt waardoor er een vlakke delta is ontstaan. De bergen laten weinig ruimte. Binnen 200 m liggen meerdere restaurants en kleine winkels. De bakker komt op de camping om 08.15 uur.
De inrit van de camping ligt in een scherpe bocht naar rechts, er is weinig uitzicht. Als de bocht niet gehaald kan worden even doorrijden en ergens waar ruimte is omkeren, je rijdt dan gemakkelijk de camping op,maar ik haal de bocht met gemak, krijg een plek toegewezen ergens in het midden tussen vreemdelingen (geen nkc'ers) maar aan het water is ook nog een plek, vraag Gerrit waarom ik daar niet mag staan, jaaa jaaa, die is voor Jet en Hans, hoezo? Ja die moeten de schotel uit kunnen zetten, pfffff, ik zeg dat ik er wil staan, heb wel een keer recht op een mooie plek. Dus reageer nog maar een keer en fel. En ik kan er staan, nou nou.
Lieke komt er later nog op terug, geen punt hoor, zegt ze, nou dat is dan fijn ;-).
Herman zegt onder de gezamenlijke koffie, ik heb je in 5 weken nog niet boos gezien of horen mopperen, maar dat kun je dus ook :-), onrecht, daar kan ik niet tegen, ik heb net zoveel recht als kleintje, dan een grote jongen onder de campers, we betalen allemaal hetzelfde en ik wens niet weer in een hoekje te worden weggestopt. Later blijkt Eva dat wel te zijn overkomen (weer!).
Het is vies warm, heel benauwd zelfs, we gaan heerlijk zwemmen in de baai, helaas mijn waterschoenen liggen nog in de camper, dus het doorgaan duurde even over de keien en kiezels. Kees roept ons eruit, het onweer is inmiddels dichtbij.
Lekker douchen, intussen hoost het en sta ik bijna een half uur in de douche de bui af te wachten.
Ik ben uitgenodigd bij Ria en Peter voor heerlijke macaroni, wat een mazzel :-) en hoef ik weer niet te koken. Ik zorg voor de kaas, ui en een handje macaroni én het afdrogen van de vaat.
Ga vroeg liggen, heb mijn rug verdraaid, hoop dat het morgen over is. Smeersels gekregen, dus dat gaat vast lukken.
Bakkie koffie met een maffin, zo heet de muffin hier.
Tot morgen na onze laatste excursie!
PS: de laatste 4 foto's zijn vanaf mijn plekje.
Iedereen is alweer in de weer, klaar voor de laatste reisdag en wel, een prachtige door de natuur van Montenegro. Maar eerst tanken en nog wat boodschappen bij de supermarkt in het dorpje, waar zo'n beetje alle groepsleden te vinden zijn :-) :-).
Deze route gaat over goede wegen langs Savnik, Niksic, langs de grens met Bosniē Herzegovina. We rijden achtereenvolgens over de hoogvlakte en door bossen.
Natuurlijk een koffiestop onderweg, waar we gezellig met een aantal even bijkomen. Het mag even duren, de serveerster schrikt zich dood van zoveel klandizie in één keer en er gaat dan ook van alles fout, het duurt en het duurt en het duurt nog langer, bestellingen vergeten, 1 pannekoek ipv 2 en dan ook nog eens géén woord Engels spreken.
Een uurtje verder stoppen we op een prachtig plekje met uitzicht over een soort moerasgebied, voor de (eigen gemaakte) lunch. Er staat een kraampje, de verkoper laat ons heerlijke kaas proeven, daar wil ik wel een stukje van, een puntje van 250 gram, dat moet € 10,00 kosten, doei doei, ik zeg, echt niet, maar er gaat niets van de prijs af, nou dan verkoopt hij maar niets en ik loop weg.
Even later komen we door een soort steenwoestijn en dan…... ligt daar de Baai van Kotor glorieus voor ons, prachtig. Inmiddels is het gaan regenen, of eigenlijk druppelen, maar de lucht is dreigend.
We gaan naar een kleine camping (Autocamp Naluka) die aan de mond van een riviertje ligt waardoor er een vlakke delta is ontstaan. De bergen laten weinig ruimte. Binnen 200 m liggen meerdere restaurants en kleine winkels. De bakker komt op de camping om 08.15 uur.
De inrit van de camping ligt in een scherpe bocht naar rechts, er is weinig uitzicht. Als de bocht niet gehaald kan worden even doorrijden en ergens waar ruimte is omkeren, je rijdt dan gemakkelijk de camping op,maar ik haal de bocht met gemak, krijg een plek toegewezen ergens in het midden tussen vreemdelingen (geen nkc'ers) maar aan het water is ook nog een plek, vraag Gerrit waarom ik daar niet mag staan, jaaa jaaa, die is voor Jet en Hans, hoezo? Ja die moeten de schotel uit kunnen zetten, pfffff, ik zeg dat ik er wil staan, heb wel een keer recht op een mooie plek. Dus reageer nog maar een keer en fel. En ik kan er staan, nou nou.
Lieke komt er later nog op terug, geen punt hoor, zegt ze, nou dat is dan fijn ;-).
Herman zegt onder de gezamenlijke koffie, ik heb je in 5 weken nog niet boos gezien of horen mopperen, maar dat kun je dus ook :-), onrecht, daar kan ik niet tegen, ik heb net zoveel recht als kleintje, dan een grote jongen onder de campers, we betalen allemaal hetzelfde en ik wens niet weer in een hoekje te worden weggestopt. Later blijkt Eva dat wel te zijn overkomen (weer!).
Het is vies warm, heel benauwd zelfs, we gaan heerlijk zwemmen in de baai, helaas mijn waterschoenen liggen nog in de camper, dus het doorgaan duurde even over de keien en kiezels. Kees roept ons eruit, het onweer is inmiddels dichtbij.
Lekker douchen, intussen hoost het en sta ik bijna een half uur in de douche de bui af te wachten.
Ik ben uitgenodigd bij Ria en Peter voor heerlijke macaroni, wat een mazzel :-) en hoef ik weer niet te koken. Ik zorg voor de kaas, ui en een handje macaroni én het afdrogen van de vaat.
Ga vroeg liggen, heb mijn rug verdraaid, hoop dat het morgen over is. Smeersels gekregen, dus dat gaat vast lukken.
Bakkie koffie met een maffin, zo heet de muffin hier.
Tot morgen na onze laatste excursie!
PS: de laatste 4 foto's zijn vanaf mijn plekje.
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
