Dag 8 Autocamp Enigma
Servië, Vranje
Ja, jullie hebben erom gevraagd, een beschrijving van mijn reisgenoten, ik heb natuurlijk een goed woord over voor iedereen, of soms iets minder goed :-) :-).
Maar jullie kennen mij, ik hou ervan!
Ik noem het de "Balkansoap".
Vandaag deel 1, Lieke en Gerrit, onze reisleiders. Gerrit de rustige (minstens 10 jaar ouder dan Lieke) én zijn gebit zit los, ik zie het nog wel eens uit zijn mond vliegen, waarschijnlijk daarom laat hij Lieke het woord doen én dat doet ze maar al te graag. Over de top, druk en bijzonder, maar ze heeft het wel voor elkaar, we liggen elkaar niet zo en dan zegt ze ook nog "schat" tegen me.
En dan de assistent reisleiders, L&L, Lucy en Leo, uit het hoge noorden, wat een grappig accent hebben ze.
In de schaduw van Lieke, doen zij op de achtergrond hun dingentje. Bescheiden maar doortastend. Leo is onze hoornblazer en als we op tijd móeten zijn, haalt hij zijn hoorn heel graag uit de kast.
Tot be continued!
De reis gaat vandaag over 266 km naar Vranje, naar camping Enigma. Deze camping wordt beheerd door 2 broers met hun vader en moeder. De camping is nog in ontwikkeling en wordt druk bezocht door passanten die onderweg zijn naar Griekenland, zo ook door reizen van NKC naar Griekenland.
De route blinkt niet uit in schoonheid. Na Nis wordt hard gewerkt aan de doorgaande weg naar Macedoniē. Mogelijk hebben we daar last van, of juist voordeel omdat er misschien net weer een stuk is opengesteld. Volgens de reviews is de camping prima, maar dat zeggen de foto's ook wel.
Onderweg te bezoeken, "het Klooster Zica". Nou ja, onderweg, het is nog geen 4 km van de camping vandaan, dus één keer optrekken en we zijn er :-).
Een Servisch orthodox klooster, gebouwd door de eerste Koning van Servië, Stefan de I. Typisch aan dit klooster is de rode kleur, traditie van de Mount Athos kloosters. Het klooster is gesticht door de Servische koning Stefan Nemanjić, de Eerst-Gekroonde. Het werd gebouwd van 1208 tot 1230. In 1219 werd het klooster de zetel van de Servische aartsbisschop. De kerk is gewijd aan de Hemelvaart van Onze Heer en heeft de kenmerken van de Raska school. Het grondplan heeft de vorm van een ruim schip met een grote apsis aan het oostelijke uiteinde. De centrale ruimte is gewelfd. De kerk werd gebouwd van baksteen en steen. Gebouwd in de Byzantijnse stijl. De oudste fresco’s dateren uit 1212 en zijn nog te zien in het koor. Aan het einde van de 13e eeuw is het klooster verbrand en verlaten. Tijdens het bewind van de van aartsbisschoppen Jevstatije II (1292- 1309) en Nikodim (1317-1337) werd de kerk gerenoveerd. Klooster Zica is de kroningskerk van Servische koningen uit die tijd. De kerk heeft een loden dak en ligt in een prachtig park met bijgebouwen.
De weg is weer niet echt, om over naar huis te schrijven. Ik rijd achter Jet en Hans aan, ik was natuurlijk de verkeerde kant op gegaan vanaf de camping, maar het was snel keren en de goede kant op. Bij het klooster zien we elkaar alweer én wat een mooie plek, er wordt druk gerestaureerd, maar dat heeft geen invloed op al het moois. Ik loop door de tuinen naar de kerk en wat een prachtige muurschilderingen, een enorme kandelaar aan het plafond en prachtige bijgebouwen. Terug naar de camper én Ik rijd natuurlijk weer de verkeerde kant op, keer en kom achter Jet en Hans uit, daar blijf ik achter hangen, veel mogelijkheden om in te halen zijn er sowieso niet.
Één van de weinige plaatsen om even te gaan staan om te lunchen, is een strook langs de weg, wel met een wegrestaurant. We drinken een bakkie hartverzakking (domestic koffie) en gaan weer verder. De route biedt verder weinig gelegenheid, blijkbaar. Het wordt weer een rijtje Balkangangercampers.
De plek heeft zelfs een prachtig uitzicht over een stuwmeer.
De route loopt volgens plan (navigatie), maar zie op enig moment op de kaart dat het niet helemaal klopt en dat ik een stukje naar boven op weg ben, maar ik zie ook dat dat richting tolweg is en die pak ik dan ook voor de laatste 100 km, heerlijk even door te kunnen rijden, zonder hobbels en kuilen.
Half 4, dus niet te vroeg ;-), rijd ik de camping op. Leuke plek, wel buiten het dorp, maar goed zo.
Ik blijk lekkage te hebben, onder de camper drupt er een overloopje (schoonwater). Herman heeft al even gekeken, Gerrit erbij en waarschijnlijk is de vorstbeveiliging er uitgeklapt door het hobbelen. Morgenmiddag even checken, bed overhoop en hopen dat dat het is.
We eten met zijn allen in het restaurant van de camping, foutje van de zaak, kadootje van de NKC.
Heerlijk en super gezellig. Erg gelachen om Gerrie, zij heeft 3 welkomstborreltjes (slivovitsj) op en dat is te merken.
Buitje onweer heeft het lekker opgefrist, het was erg warm vandaag.
Ga zo lekker lezen in mijn bedje, was best een vermoeiende dag.
Truste voor straks.
Maar jullie kennen mij, ik hou ervan!
Ik noem het de "Balkansoap".
Vandaag deel 1, Lieke en Gerrit, onze reisleiders. Gerrit de rustige (minstens 10 jaar ouder dan Lieke) én zijn gebit zit los, ik zie het nog wel eens uit zijn mond vliegen, waarschijnlijk daarom laat hij Lieke het woord doen én dat doet ze maar al te graag. Over de top, druk en bijzonder, maar ze heeft het wel voor elkaar, we liggen elkaar niet zo en dan zegt ze ook nog "schat" tegen me.
En dan de assistent reisleiders, L&L, Lucy en Leo, uit het hoge noorden, wat een grappig accent hebben ze.
In de schaduw van Lieke, doen zij op de achtergrond hun dingentje. Bescheiden maar doortastend. Leo is onze hoornblazer en als we op tijd móeten zijn, haalt hij zijn hoorn heel graag uit de kast.
Tot be continued!
De reis gaat vandaag over 266 km naar Vranje, naar camping Enigma. Deze camping wordt beheerd door 2 broers met hun vader en moeder. De camping is nog in ontwikkeling en wordt druk bezocht door passanten die onderweg zijn naar Griekenland, zo ook door reizen van NKC naar Griekenland.
De route blinkt niet uit in schoonheid. Na Nis wordt hard gewerkt aan de doorgaande weg naar Macedoniē. Mogelijk hebben we daar last van, of juist voordeel omdat er misschien net weer een stuk is opengesteld. Volgens de reviews is de camping prima, maar dat zeggen de foto's ook wel.
Onderweg te bezoeken, "het Klooster Zica". Nou ja, onderweg, het is nog geen 4 km van de camping vandaan, dus één keer optrekken en we zijn er :-).
Een Servisch orthodox klooster, gebouwd door de eerste Koning van Servië, Stefan de I. Typisch aan dit klooster is de rode kleur, traditie van de Mount Athos kloosters. Het klooster is gesticht door de Servische koning Stefan Nemanjić, de Eerst-Gekroonde. Het werd gebouwd van 1208 tot 1230. In 1219 werd het klooster de zetel van de Servische aartsbisschop. De kerk is gewijd aan de Hemelvaart van Onze Heer en heeft de kenmerken van de Raska school. Het grondplan heeft de vorm van een ruim schip met een grote apsis aan het oostelijke uiteinde. De centrale ruimte is gewelfd. De kerk werd gebouwd van baksteen en steen. Gebouwd in de Byzantijnse stijl. De oudste fresco’s dateren uit 1212 en zijn nog te zien in het koor. Aan het einde van de 13e eeuw is het klooster verbrand en verlaten. Tijdens het bewind van de van aartsbisschoppen Jevstatije II (1292- 1309) en Nikodim (1317-1337) werd de kerk gerenoveerd. Klooster Zica is de kroningskerk van Servische koningen uit die tijd. De kerk heeft een loden dak en ligt in een prachtig park met bijgebouwen.
De weg is weer niet echt, om over naar huis te schrijven. Ik rijd achter Jet en Hans aan, ik was natuurlijk de verkeerde kant op gegaan vanaf de camping, maar het was snel keren en de goede kant op. Bij het klooster zien we elkaar alweer én wat een mooie plek, er wordt druk gerestaureerd, maar dat heeft geen invloed op al het moois. Ik loop door de tuinen naar de kerk en wat een prachtige muurschilderingen, een enorme kandelaar aan het plafond en prachtige bijgebouwen. Terug naar de camper én Ik rijd natuurlijk weer de verkeerde kant op, keer en kom achter Jet en Hans uit, daar blijf ik achter hangen, veel mogelijkheden om in te halen zijn er sowieso niet.
Één van de weinige plaatsen om even te gaan staan om te lunchen, is een strook langs de weg, wel met een wegrestaurant. We drinken een bakkie hartverzakking (domestic koffie) en gaan weer verder. De route biedt verder weinig gelegenheid, blijkbaar. Het wordt weer een rijtje Balkangangercampers.
De plek heeft zelfs een prachtig uitzicht over een stuwmeer.
De route loopt volgens plan (navigatie), maar zie op enig moment op de kaart dat het niet helemaal klopt en dat ik een stukje naar boven op weg ben, maar ik zie ook dat dat richting tolweg is en die pak ik dan ook voor de laatste 100 km, heerlijk even door te kunnen rijden, zonder hobbels en kuilen.
Half 4, dus niet te vroeg ;-), rijd ik de camping op. Leuke plek, wel buiten het dorp, maar goed zo.
Ik blijk lekkage te hebben, onder de camper drupt er een overloopje (schoonwater). Herman heeft al even gekeken, Gerrit erbij en waarschijnlijk is de vorstbeveiliging er uitgeklapt door het hobbelen. Morgenmiddag even checken, bed overhoop en hopen dat dat het is.
We eten met zijn allen in het restaurant van de camping, foutje van de zaak, kadootje van de NKC.
Heerlijk en super gezellig. Erg gelachen om Gerrie, zij heeft 3 welkomstborreltjes (slivovitsj) op en dat is te merken.
Buitje onweer heeft het lekker opgefrist, het was erg warm vandaag.
Ga zo lekker lezen in mijn bedje, was best een vermoeiende dag.
Truste voor straks.
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
