Hallo lieve volgers, het is alweer dag 10 vandaag. "Time flyes when you're having fun". Zoveel mooie dingen hebben we al gezien en meegemaakt en we hebben nog 5 hele dagen met nog meer belevenissen en indrukken, lieve Perzen en heerlijk eten, leuke en mooie hotels, fijne reisgenoten, een top reisleidster Bahare én een goede gids. Nog even genieten!

We vertrekken van ons mooie stekje in Yazd. Even gedoe met de koffers, die er niet allemaal blijken te zijn, een verdiepingkje vergeten, gelukkig is Ellis bij de tijd (nu nog wel zou op de laatste dag blijken).
We lopen naar de bus en onze bagage volgt op de truck.
De eerste uren rijden we door de dorre woestijn, Reza vertelt ons over het onderwijssysteem, wat eigenlijk niet heel veel anders is dan bij ons in Nederland, behalve dat tot de universiteit de jongens en meisje geschijden zijn. De staatsscholen zijn gratis en de privé scholen duur, maar een stuk beter.
De jongens hebben een dienstplicht van 2 jaar.
Bahare wil een gedicht voorlezen van "de tuinman in Esfahan" maar vindt de woorden te moeilijk, Frans werpt zich op een draagt het gedicht voor.
Hoe toevallig, hij heeft het me gisteren laten lezen.
Bahare laat een prachtig fotoboek over de windtorens de bus doorgaan, ik had het al ingekeken bij de receptie, dacht koop het toch naar niet, gaat thuis de kast in, zonde. Bedankt haar en ze zegt "jij mag het hebben", hoe lief! Dit land maakt mij iets duidelijk, letterlijk zelfs!!

Langzaam verandert het landschap een beetje en wordt het iets groener. Een korte plaspauze bij een spiksplinternieuw gebouw. Wel sta wc's, maar met spoelbak en zelfs een rekje om je spullen op te leggen.
Koffiestop bij een oude karavanserai, met de gebruikelijke thee, koffie en koekjes verzorgt door onze chauffeur Mahmud.
De restauratie is hier in volle gang.

Na’in is bekend door de tapijten en Vrijdagsmoskee uit de 10e eeuw. De Jame Moskee, één van de eerste vier moskeeën gebouwd in Iran na de Arabische invasie, de Pre-Islamitische Narej Fortress. Prachtig, heel eenvoudig, maar juist daardoor heel interessant! Reza vertelt de historie en we genieten van deze authentieke moskee.
Een stukje verder staat een prachtig karavanserai, volgens Bahare is het vandaag karavanserai dag, waar we gaan lunchen. Deze is waanzinnig mooi gerestaureerd en in gebruik als een hotel. De kamers zijn erg mooi en vooral romantisch.
We krijgen een heerlijke soep, met gehaktballen, aardappel, tomaat en bouillon, zoals Bahare het uitlegt. Brood, salade en een spinazie schotel met noten en ui. Het was weer heerlijk.
Ik loop gezellig nog wat te kletsen met Wouter, ons druktemakertje, maar luisteren kan hij ook heel goed!

Na'in is een pre-islamitische stad, meer dan 2000 jaar oud, aan de rand van de Centrale Woestijn van Iran in de Isfahan (provincie) van Centraal-Iran.
Na'in (ook bekend als Naein en Naeen) ligt 170 kilometer ten noorden van Yazd en 140 kilometer ten oosten van Isfahan en de huidige bevolking is ongeveer 75.000.
Met een oppervlakte van bijna 35.000km² ligt Na'in op een hoogte van 1545m boven zeeniveau. Zoals op het Iraanse plateau, heeft het een woestijnklimaat, met een maximumtemperatuur van 41 ° C in de zomer en een minimum van -9 ° C in de winter.
Meer dan 3000 jaar geleden leerden de Perzen ondergrondse aquaducten te bouwen (qanat, of kariz ) om water uit de bergen naar de vlakten te brengen. In de jaren zestig leverde dit oude systeem meer dan 70 procent van het water dat in Iran werd gebruikt en is Na'in een van de beste plaatsen in de wereld om deze qanats te zien functioneren. Sommige taalkundigen geloven dat het woord Na'in is afgeleid van de naam van een van de afstammelingen van de profeet Noach, die 'Naen' heette. Veel lokale mensen spreken een oud dialect van Pahlavi Sasani, hetzelfde dialect dat tegenwoordig door de Zoroastrians in Yazd wordt gesproken. Andere linguïsten stellen dat het woord Na'in is afgeleid van het woord "Nei" ("stro" in het Engels), wat een moerassige plant is.

Nog een kleine anderhalf uur naar Esfahan, even lekker lezen, helaas mijn e-reader, heeft de geest gegeven, net 2 maanden oud, thuis maar terug naar de winkel, wel jammer net in deel 2 van de "7 zusters" begonnen.

We rijden Esfahan binnen en wat een andere stad, flatgebouw, na flatgebouw, na flatgebouw, de meeste nog in aanbouw, zo anders hier, maar al snel zien we een mooie brug over de rivier, waar Esfahan bekend om staat, prachtig met de al lage zon schijnend op de brug. We stoppen en kunnen wat mooie plaatjes toevoegen aan de vele die we al hebben geschoten de afgelopen anderhalve week.

Isfahan of Esfahan, een stad met meer dan één miljoen inwoners, is één van de oudste steden van Iran. Het ligt 481 km ten noorden van Shiraz en 414 km ten zuiden van Teheran. Esfahan, meer dan 2500 jaar oud, was van 1598 tot 1722 hoofdstad van Perzië. Het lag op een belangrijke handelsroute, dus was het een stad met allerlei talen, religies en gewoontes. In het tijdperk van de Arsacides Parathians, was Esfahan de hoofdstad en het centrum van de provincie die werd beheerst door Arsacide gouverneurs. Esfahan werd in de Sassanid's tijd door de leden van de zeven adellijke Iraanse families, de zgn. Espoohrans. Zij hadden belangrijke Koninklijke posities. Esfahan was in deze tijd een militair centrum met sterke vestingwerken. Esfahan was na de Islam onder heerschappij van Arabieren, tot in de vroege 10e eeuw na Christus, zoals andere steden in Iran. Onder het bewind van Malekshah-e- Saljooghi werd Esfahan opnieuw gekozen als hoofdstad. Esfahan was in deze periode één van de belangrijkste steden in de wereld. In de 13e eeuw na Christus werd Esfahan veroverd door de Mongolen. Shah Abbas regeerde de stad tussen 1587 en 1629. Esfahan bereikte hier haar hoogtpunt. Het had bibliotheken, parken en moskeeën die de Europeanen verbaasde, zo vol van schoonheid. De Perzen noemen Esfahan Nisf-e Jahan, dit betekent 'de helft van de wereld'. Mede door de safawiden en door de Afgaanse Mahmood, die Esfahan veroverde en 6 maanden belegerde, was er een degeneratie periode voor deze stad. Tijdens Afsharieh en Zandieh bloeide de stad weer op, maar tijdens het Kadjaren bewind en doordat Teheran als hoofdstad werd gekozen, raakte Esfahan opnieuw in een dal. Vandaag de dag is Esfahan een belangrijk industrieel centrum en ook een heel belangrijk toeristen centrum van Iran, en zelfs de wereld.

We verblijven in het Part Hotel, Isfahan Province, Isfahan, Jahan Ara Alley, Telefoon: +98 31 3220 7070 .
De locatie van dit hotel is tussen het Meidan Eman plein en de rivier de Zayandeh, vlakbij de belangrijkste bruggen en overige bezienswaardigheden. Het Abassi hotel ligt om de hoek (gaan we vanavond soep eten), net zo als enkele restaurants. Kamers zijn ruim en schoon, lobby en inrichting geven je niet direct het idee in Iran te zijn. Ontbijtbuffet met vriendelijke bediening. Ongeveer de helft van de kamers heeft balkon met uitzicht op de stad, heel de mijne niet, ik kijk uit op een muur, niet erg, ben er niet veel meer dan om te slapen. Het hotel ligt in een rustige straat, die voor het verkeer gesloten is. Gratis WiFi in de kamer.

In het programma staat de tapijtshop, maar een deel van de groep slaat dat graag over, ik niet natuurlijk en ben blij dat ik ben gegaan.
We lopen van het hotel naar de shop, ik loop op met Charlotte, blijkt haar zoon Biomedical Sciences te hebben gestudeerd en ontwerpt 3d printers, Martijn, your piece of cake, grappig toch.

Schitterende tapijten worden geshowd, we zien hoe het knopen werkt en krijgen uitleg over de diverse types tapijt.
Ik wordt verliefd, nou ja ik val voor, niet over, een prachtig exemplaar, dieprood met mooie motieven (zie foto), maar ja waar moet ik het leggen. Ik stap er snel overheen. Trouwens de prijs viel erg mee, maar dat moet je natuurlijk nooit laten merken. De verkoper had direct in de gaten hoe mooi ik het vond en ging meteen laten zien hoe ik het mee kon nemen in een speciale tas.

We lopen naar het Abbasi hotel *
weer een karavanserai, enorm groot en waanzinnig gerestaureerd.
Hier kunnen we soep eten, brrrr een bonen- kikkererwtensoep, nou ja lijkt meer op een prutje, niets voor mij, verder hebben ze saffraan-ijs en chocoladetaart op het menu, jullie raden mijn keuze natuurlijk!
Heerlijk hoor chocoladetaart als diner :-), ik zeg niets over Sonja hoor!!

Reisafstand 258 km.

Het is al laat, ik ga slapen, morgen vroeg volgen de foto's.
Truste.

Geschreven door Ivie74