Naar Gorino
Italië, Marina de ravenna
Vroeg vertrekken ondanks de maar 79 km die we naar Gorino moeten rijden en die schieten sneller op dan gedacht. Ik doe de Lidl aan en stop voor, dit keer, uitgebloeide zonnebloemen. Als ik de weg weer op ga, haalt mij een volle dorskar in, die me direct, door zijn snelheid, de ramen, flatsch, vol met zooi laat, heel fijn :-( goed wissen en sproeien, zo kan ik weer iets zien..
We verblijven deze keer op een eenvoudige camping met beperkt sanitair (vind ik geen probleem hoor, heb mijn eigen kraantje en wc :-)), maar het dorp ligt dan wel weer op loopafstand én dat is fijn om 's avonds nog een ommetje te maken.
Vanuit Gorino maken we een vaartocht van ongeveer 4u door een stuk van de Po-delta. Gorino ligt aan één van de zuidelijke armen.
De vaartocht gaat door een deel van het natuurgebied, de Sacca di Goro, langs het Meeuweneiland en het eiland Bacucco. Het is een zeer rijk vogelgebied. Op zoek naar flamingo's!
De Po is met ruim 650km de langste rivier van Italië. Ze ontspringt in de Alpen op de grens van Frankrijk en Italië en loopt via Turijn, Piacenza en Ferrara naar het oosten. Tussen Venetië en Ravenna mondt ze uit in de Adriatische Zee en vormt daar de Po-delta. Onderweg wordt ze gevoed met het smeltwater en regenwater uit de Alpen en de Apennijnen. Het stroomgebied van de Po wordt vaak de Po-vlakte genoemd. Het is het dichtstbevolkte gebied van Italië en een belangrijke economische motor van het land. Geologisch is de Po-delta een jong gebied. Door de aanvoer van sedimenten bouwt de delta zich steeds verder uit in de Adriatische Zee. Net als in Nederland is de Po-vlakte en de Po-delta met behulp van dijken, dammen en gemalen door landaanwinning geschikt gemaakt voor landbouw. Het laag gelegen gebied heeft, door het sterk wisselende aanbod van regen- en smeltwater, in combinatie met de opstuwing vanuit de Adriatische Zee, vaak te maken met overstromingen. Grote delen van de Po-delta maken nu deel uit van het “Parco Nazionale del delta del Po natural reserve”. De delta is een gebied dat doorkruist wordt door de armen van de Po. Het is een zeer rijk vogelgebied. In dit voortdurend veranderend milieu zien we ook menselijke invloeden in de vorm van oude en nieuwe vuurtorens en visinstallaties.
We maken voor we aan boord gaan van de Princessa eerst een groepsfoto, we hebben een Duitse dame gevraagd dat te doen, tuurlijk doet ze dat en wel met mijn camera en hij is nog goed gelukt ook.
Een mooie tocht door een deel van de delta tot aan "Love Island", ja zo heet dat nu eenmaal :-) en weer terug.
Helaas geen flamingo gezien, die waren gevlogen. Witte reigers en aalscholvers genoeg.
Daar wordt voor ons een lunch klaargemaakt op de boot. We kunnen kiezen tussen vis en vlees, ik kies voor vis, niet de juiste keuze blijkt, mosselen zonder mossel, gefrituurde inktvisjes en vongole, ook zonder inhoud, de paar die verdwaald zijn smaken best redelijk.
Dan nog pasta en risotto en een stuk brownie toe. De wijn vloeit rijkelijk en dat is aan een aantal duidelijk te merken.
Een dame, die loopt als Jayarbings, serveert enorme flessen witte wijn.
Terug op de camping maken we ons op voor de verjaardagsviering van Riet en Theo, was gezellig hoor, maar eigenlijk teveel van het goede.
Na de borrel loop ik een rondje door het dorp, nou daar ben ik snel van terug, meer dan een kerkje, wat huizen en 2 pizzeria's, waarvan er 1 dicht is, is er niet te vinden, wel ontzettend veel kleine vissersbootjes en de daarbijbehorende troep. De zon gaat prachtig onder boven het water.
Door de vele muggen verdwijn ik in mijn campertje en met mij velen van de groep, het andere deel wordt opgegeten tijdens het voetbal voor de camper van Martin.
Tot morgen in Venetië!
We verblijven deze keer op een eenvoudige camping met beperkt sanitair (vind ik geen probleem hoor, heb mijn eigen kraantje en wc :-)), maar het dorp ligt dan wel weer op loopafstand én dat is fijn om 's avonds nog een ommetje te maken.
Vanuit Gorino maken we een vaartocht van ongeveer 4u door een stuk van de Po-delta. Gorino ligt aan één van de zuidelijke armen.
De vaartocht gaat door een deel van het natuurgebied, de Sacca di Goro, langs het Meeuweneiland en het eiland Bacucco. Het is een zeer rijk vogelgebied. Op zoek naar flamingo's!
De Po is met ruim 650km de langste rivier van Italië. Ze ontspringt in de Alpen op de grens van Frankrijk en Italië en loopt via Turijn, Piacenza en Ferrara naar het oosten. Tussen Venetië en Ravenna mondt ze uit in de Adriatische Zee en vormt daar de Po-delta. Onderweg wordt ze gevoed met het smeltwater en regenwater uit de Alpen en de Apennijnen. Het stroomgebied van de Po wordt vaak de Po-vlakte genoemd. Het is het dichtstbevolkte gebied van Italië en een belangrijke economische motor van het land. Geologisch is de Po-delta een jong gebied. Door de aanvoer van sedimenten bouwt de delta zich steeds verder uit in de Adriatische Zee. Net als in Nederland is de Po-vlakte en de Po-delta met behulp van dijken, dammen en gemalen door landaanwinning geschikt gemaakt voor landbouw. Het laag gelegen gebied heeft, door het sterk wisselende aanbod van regen- en smeltwater, in combinatie met de opstuwing vanuit de Adriatische Zee, vaak te maken met overstromingen. Grote delen van de Po-delta maken nu deel uit van het “Parco Nazionale del delta del Po natural reserve”. De delta is een gebied dat doorkruist wordt door de armen van de Po. Het is een zeer rijk vogelgebied. In dit voortdurend veranderend milieu zien we ook menselijke invloeden in de vorm van oude en nieuwe vuurtorens en visinstallaties.
We maken voor we aan boord gaan van de Princessa eerst een groepsfoto, we hebben een Duitse dame gevraagd dat te doen, tuurlijk doet ze dat en wel met mijn camera en hij is nog goed gelukt ook.
Een mooie tocht door een deel van de delta tot aan "Love Island", ja zo heet dat nu eenmaal :-) en weer terug.
Helaas geen flamingo gezien, die waren gevlogen. Witte reigers en aalscholvers genoeg.
Daar wordt voor ons een lunch klaargemaakt op de boot. We kunnen kiezen tussen vis en vlees, ik kies voor vis, niet de juiste keuze blijkt, mosselen zonder mossel, gefrituurde inktvisjes en vongole, ook zonder inhoud, de paar die verdwaald zijn smaken best redelijk.
Dan nog pasta en risotto en een stuk brownie toe. De wijn vloeit rijkelijk en dat is aan een aantal duidelijk te merken.
Een dame, die loopt als Jayarbings, serveert enorme flessen witte wijn.
Terug op de camping maken we ons op voor de verjaardagsviering van Riet en Theo, was gezellig hoor, maar eigenlijk teveel van het goede.
Na de borrel loop ik een rondje door het dorp, nou daar ben ik snel van terug, meer dan een kerkje, wat huizen en 2 pizzeria's, waarvan er 1 dicht is, is er niet te vinden, wel ontzettend veel kleine vissersbootjes en de daarbijbehorende troep. De zon gaat prachtig onder boven het water.
Door de vele muggen verdwijn ik in mijn campertje en met mij velen van de groep, het andere deel wordt opgegeten tijdens het voetbal voor de camper van Martin.
Tot morgen in Venetië!
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
