Dag 10 Titicacameer terug naar Puno

Peru, Desaguadero


Voor het hotel staan de fietstaxi's al op ons te wachten. Zij brengen ons naar het Titicacameer. En natuurlijk gaan we het 175 kilometer lange en 45 kilometer brede Titicacameer op! Het meer van miljoenen jaren geleden nog 80000 m2 groot, op dit moment is daar nog maar 10% van over. En over nog eens duizenden jaren bestaat het meer niet meer waarschijnlijk.
We varen vanuit de drukke haven van Puno naar de drijvende, zelf gevlochten rieteilanden van de inheemse Uros-indianen. Als we de boot opstappen wordt de boot meteen versierd, Erik is jarig en daar moet op gezongen worden.
Oorspronkelijk bouwden de Uros deze eilanden om aan de agressieve Inca’s en Colla’s te ontvluchten. Hoewel dát inmiddels al lang niet meer nodig is, zijn er nog steeds heel veel bewoonde rieteilanden op het meer; er leven in totaal zo’n 30 families op de ca. 40 eilanden. Bijna alles is van riet gemaakt, heel ingenieus. We leggen aan bij een van de eilanden "Utita Corazone", daar leren we meer over de opbouw van de eilanden, de cultuur, eeuwenoude tradities en het leven op dit unieke meer in de onherbergzame Andes. Visvangst en inmiddels ook toerisme, zijn de belangrijkste inkomstenbronnen voor de bewoners van de Uros-eilanden. De mannen gaan vaak naar Puno om vis en andere zaken te ruilen tegen voedsel wat ze niet zelf hebben, zoals groenten en fruit. We mogen een huisje van binnen bekijken, dat is heel eenvoudig.
We varen met een authentieke rieten boot naar het z.g.n. koffie-eiland, geweldig!! Wat een belevenis weer, wel erg toeristisch, maar toch zeker de moeite waard!

Weer wat zieken in de groep, dat is toch elke reis wel zo. Morgen weer beter en anderen ziek, hoop dat wij het gehad hebben!

We gaan met een taxi terug naar het hotel, even spullen op de kamer en in de lobby een kaart met wandeling door Puno ophalen bij Gertso. We hadden een vraag, wat kost een taxi, hij beantwoorde al voor we konden vragen. We gaan eerst lekker eten, jaja we hebben weer trek, bij een Peruaans restaurant, Vanja eet Alpaca en ik Lomo Saltado, het was heel lekker en gezellig.
Klaar voor de wandeling langs straatjes, souvenirwinkeltjes en marktjes, we maken veel, heel veel foto's, vooral van de mooie, meestal lieve mensen hier. We lopen bergafwaarts naar het meer, lopen nog naar de Flamingo's, ja die zijn hier ook, al staan ze wel heel erg ver weg.
We lopen nog over een enorme voedselmarkt en nemen een tuktuk terug naar boven om de krachten te sparen. We willen ons laten afzetten bij de kathedraal, blijkbaar heeft ons tuktuk mannetje het niet verstaan en brengt ons ergens anders heen, met handen en voeten leggen we uit dat we naar de kathedraal willen. Zuchtend gaat hij verder, het is heel druk, veel lol geeft hij er niet in. Probeert ons wer ergens te droppen, zegt nu dat hij niet op de Plaza mag komen met zijn tuktuk pfff, we stappen uit zonder te betalen en lopen nog een stukje door naar de prachtige kathedraal waar we kaarsjes kopen bij een vrouwtje op de trappen om op te steken.
We hebben vandaag wat leuke souvenirs gescoord, mijn nieuwe plankjes moeten snel aan de muur gehangen worden.
We halen heerlijke empanada's bij de bakker en als toetje een donut met gele room mmm.

Lekker naar de kamer, tas pakken en morgen vroeg weer op.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.