Ik neem de tijd om te vertrekken, want alles bij elkaar is het een reisdag met een korte rijtijd. Zelfs als ik de landelijke route ga rijden, maar jullie begrijpen het natuurlijk, die neem ik!
Nog even over mijn "lekkage",
we gaan het onderzoeken in Skopje, iedereen komt me helpen :-) :-).

Een mooie route door kleine (oude) dorpjes, waar het lijkt of de tijd heeft stilgestaan, in het groene heuvelland van zuid Serviē (zie kaart). De eerste haarspeldbochten van vandaag heb ik alweer gehad, een lange afdaling, bocht na bocht, heerlijk slingerde slang naar beneden, mijn campertje vindt het geen probleem.

We komen langs het oude klooster "Prohor Pčinjski", gelegen in een mooi landschap midden tussen de heuvels.

Dit is een servisch-orthodox klooster in Zuid-Servië. In de 11e eeuw stichtte keizer Romanos IV Diogenes van het Byzantijnse rijk dit klooster ter ere van de heilige Prochorus, die voorspelde dat hij keizer zou worden. Het klooster ligt in een theologische school. Een bezoekje waard!

Het klooster is prachtig, dit keer een mannenklooster, in het kerkje mogen gelukkig foto's worden gemaakt, zelfs van de paters én die hebben toch een fotogenieke kop. Ik koop nog een souvenirtje voor mijn plankje, wel met geleend geld, de laatste Dinars heb ik in mijn tank gegooid, was ik die maar weer kwijt. Op de P plaats al meteen mijn schuld afgelost hoor ;-).
Na het klooster ben ik vrij snel bij de grens met Macedoniē, de controle valt mee, zowel uit Servië, als Macedonië in, gaat soepeltjes. (De verhalen voorspelden iets anders). Paspoort, groene kaart en kentekenkaartje, alles willen ze controleren en gaat mee het kantoortje in. Ik vervolg de weg naar Kumanovo, waar je de snelweg naar Skopje richting de camping oppakt. Tol in totaal € 2,30, voor niets toch.
We rijden gebroederlijk met drie campers achter elkaar aan.

De geschiedenis van de regio Macedonië gaat terug tot de oudheid, te beginnen met het koninkrijk Paeonia, vermoedelijk een gemengde Thraco-Illyrische staat. In de late zesde eeuw v.Chr. werd het Macedonië opgenomen in het Perzische Achaemenidische rijk en vervolgens geannexeerd door het koninkrijk van Macedonië in de vierde eeuw v.Chr. De Romeinen veroverden de regio in de tweede eeuw voor Christus en maakten er deel van uit van de veel grotere provincie Macedonië. Het gebied bleef deel uitmaken van het Byzantijnse rijk, maar werd vaak overvallen en bewoond door Slavische stammen vanaf de zesde eeuw van het christelijke tijdperk. Na eeuwen van strijd tussen het Bulgaarse, Byzantijnse en Servische rijk, maakte het deel uit van de Ottomaanse heerschappij vanaf het midden van de 14e tot het begin van de 20e eeuw, toen de Balkanoorlogen van 1912 en 1913 volgden, het moderne grondgebied van Noord-Macedonië onderging Servische heerschappij. De republiek Macedonië maakt onderdeel uit van het Balkanschiereiland. Het landschap is overwegend bergachtig en heeft geen kustlijn.Het is de opvolger van een van de deelrepublieken van het voormalige Joegoslavië. De deelrepubliek verklaarde zich in september 1991 onafhankelijk onder de naam Macedonië. In 1993 werd Noord-Macedonië lid van de Verenigde Naties, maar dan onder de voorlopige naam Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië, vanwege een geschil met Griekenland over de rechten op de naam Macedonië. Na een akkoord met Griekenland kreeg het in 2019 de naam Noord-Macedonië. De Republiek Noord-Macedonië is een binnenstaat die wordt begrensd door Kosovo in het noordwesten, Servië in het noordoosten, Bulgarije in het oosten, Griekenland in het zuiden en Albanië in het westen. Het vormt ongeveer een derde van het grotere historische gebied Macedonië. In heel Macedonië wonen ca. 2 miljoen mensen, waarvan in de hoofdstad en grootste stad, Skopje zo'n 800.000 inwoners heeft. De meerderheid van de bewoners zijn Macedoniërs, een Zuid-Slavisch volk. Albanezen vormen een minderheid van ongeveer 25%, gevolgd door Turken, Roma, Serviërs, Bosniërs en Aroemenen. Het land heeft meer dan vijftig meren en zestien bergen hoger dan 2000 meter. Het reliëf van de staat is voornamelijk bergachtig. Noord-Macedonië is lid van de Raad van Europa. Sinds december 2005 is het ook een kandidaat voor toetreding tot de Europese Unie. Noord-Macedonië is een land met een middelhoog inkomen en heeft een van de laagste BBP per hoofd van de bevolking in Europa. Noord-Macedonië is sinds 27 maart 2020 lid van de NAVO. Noord-Macedonië scoort hoog op het gebied van menselijke ontwikkeling en biedt zijn burgers sociale zekerheid, een universeel gezondheidszorgsysteem en collegegeldvrij basis- en voortgezet onderwijs. Een bijzondere bezienswaardigheid is de stad Ohrid waar maar liefst 365 kerken en kloosters staan. Voor iedere dag van het jaar werd daar één een kerk gebouwd. De hoofdstad Skopje is een interessante samensmelting van Oost en West en Oud en Nieuw.

Macedonië is wat camperfaciliteiten betreft een land in ontwikkeling. De reis gaat vandaag naar Skopje, waar we op camping Bellevue voor 2 nachten, buiten de stad staan, pal aan de grote weg, bij het Best Western Hotel Bellevue bij Ilinden.

De camping is prima, goede douche en lekker plekje in de schaduw. Dat is wel nodig, het is inmiddels 33°, best warm, zeg maar gerust héét! De grote weg geeft wel wat geluidsoverlast, waardoor er een aantal van plek wisselen, ik niet, ik heb oordoppen :-).

De hulptroepen komen aangerukt, krijg een zeiltje om op te liggen, anderen helpen me met het bed afhalen, Gerrit gaat ook nog even onder de camper en denkt toch dat het de vorstbeveiliging is en dat met 33°, hoe verzin je het :-) :-). Op zijn kop over de kastjes heen zet ik de schakelaar, uit aan, uit aan en nog een keer, uit aan. Iets van kalk afzetting is de boosdoener, schijnt vaker voor te komen. Dat wordt weer een klusje thuis, een luikje maken, zodat ik er makkelijk bij kan komen.
De kranen door laten lopen en gelukkig, het lekt niet meer, probleem opgelost. De volgende hulptroeper helpt me het bed weer op te maken. Zo fijn al die lieve medereizigers én gelukkig weer een zorg minder!
Gerrit (de techneut) kwam nog vertellen, hoe prachtig de camper eruit ziet, ook de onderkant, geen plekje te vinden.
Zo grappig, de meesten huizen in een dikke, vette camper, waar de mijne zowat inpast en iedereen is gek op die van mij, net zoals ik :-).

Even het zweet afspoelen, want dat vloeide rijkelijk én toe aan een heerlijk koud biertje.

Vanavond gezamenlijk Feijenoord kijken bij Wim en Mia, zij hebben de grootste tv :-) en wij gaan buiten voor het raam zitten, naar binnen kijken.

Deel 2 van de "Balkansoap"
Wim en Mia, twee ontzettend lieve mensen, iets ouder dan ik, uit Kerkdriel. Mia een klein, slank vrouwtje, die direct voor je klaarstaat en zich om je bekommert, ook Wim haar man is zo, helpt je waar hij kan. Ze zien er nog toppie uit, rijden in een enorme camper, maar pochen nooit. Ze genieten van het leven én hun kleinkinderen. Én ik mag binnen in de camper voetbal kijken :-).
Ria en Peter, mijn limbo's uit Koningslust. Jullie kennen ze al uit Schelluinen, zij hielpen mij toen ook al met de vorstbeveiliging, maar toen vroor het echt. Heel gastvrij, ik zit elke dag wel even bij ze en mag nooit mijn eigen drinken meenemen. Ria haakt voor alle camperbewoners een zonnetje :-). Het zijn kibbelaars, maar wel altijd op een grappige manier, alhoewel Ria het soms niet echt leuk meer vindt na zoveel jaren. Peter is een kwajongen, ik moet altijd om hem lachen en dat maakt dat hij nog meer gekkigheid uithaalt.
Hij heeft voor mij de zelfverdedigingsstok gemaakt. Ria is ook van mijn geboortejaar en heeft haar kleuterjufcarrière achter zich gelaten, daar heeft ze de mooiste verhalen over. Vertellen doet ze heel graag :-). Peter is loodgieter en klust zijn campertje bij elkaar en dat op zijn 70e.

Nou lieve volgers, het is weer een heel verhaal geworden. Fijne voetbalavond en tot morgen!

Geschreven door Ivie74