Vandaag weer een hoogtepunt op ons programma.
De moeraslanden van het iSimangaliso Wetland Park (Afrikaans: iSimangaliso-vleilandpark). Het moeraslandpark is het op twee na grootste park van Zuid-Afrika en omvat 280 kilometer kustlijn, van de Mozambikaanse grens in het noorden tot Mapelane ten zuiden van het estuarium van St. Lucia. Het beslaat 3280 km² aan natuurlijke ecosystemen.
Het park werd eerder Greater St. Lucia Wetland Park (Grotere St. Lucia Moeraslandpark) genoemd, maar vanwege de verwarring met het Caribische eiland Saint Lucia op 1 November 2007 hernoemd tot iSimangaliso Wetland Park. Het woord 'isimangaliso' is Zoeloes voor 'een wonder'.

’s Ochtends maken we een boottocht van bijna 2 uur over het ca. 36.000 ha grote St. Lucia meer. Dit unieke kustreservaat bevat onder andere enkele van de hoogste beboste duinen ter wereld, moerassen, zandbossen en palmvelden. Een ontmoeting met heek veel nijlpaarden en één krokodil, is het hoogtepunt van deze tocht.
Het is een prachtig natuurgebied om doorheen te varen.

Heerlijk lunchen met calamaris en een kipsalade en eindelijk wifi om onze bestanden door te zetten. We krijgen van Ben een lokaal drankje aangeboden, mint likeur met bailey's, je moet het glaasje met je mond van tafel pakken en in 1x achteroverslaan, wie het niet lukt moet een rondje geven, haha iedereen dus, Ben laat even zien hoe het moet. Én even fijn bellen via whattsapp met Vanja.

Na de lunch hebben we wat uurtjes vrij om van St Lucia te genieten, kijken wat we tegen komen. We willen naar het strand, wat een stief kwartiertje lopen blijkt te zijn, na elke hoek denken we, ja we zijn er.
3 kwartier verder, eindelijk het strand! Was de moeite waard, ruwe zee, prachtig strand. De terugweg pff omhoog lopen, dat wordt wat. Rikst zegt, we kunnen toch bellen naar Ben en ons door de bus haten ophalen, maar we proberen het anders, Margreet vraagt een dametje bij het toilet of er een taxi rijdt, nee dus. Komt ze even later bij ons terug, dat iemand ons wel naar het dorp wil brengen, even later worden we geroepen en spreken we een prijsje af, wij zeggen 150 zij 200, oké, wij blij, met zijn zevenen in de auto, op naar het dorp. Gerie stapt nog verkeerd in, het stuur zit hier rechts natuurlijk. Lachen hoor, we redden het met zijn zevenen wel, de dame achter het stuur vindt het ook wel wat 7 Nederlanders in haar auto, de drempels in de weg, ff wat zijn het er veel, geven ons een Afrikaanse massage, de dame lacht hard mee :-).

We hebben wel een lekker koel biertje verdiend, als we wachten op de rest.
De mannen blijken de weg kwijt te zijn geweest en hebben zich door David op laten halen haha. Snel weg want we moet voor zevenen terug zijn in ons hotel.

Ons wacht nog een verrassing, er staan giraffen en zebra's op het veldje voor de ingang, kun je dat geloven, gewoon op de hoek van ons huisje. Ze kijken gezellig naar ons en wij kijken onze ogen uit naar hen. Ze drinken uit de vijver, grappig gezicht een giraf die drinkt doet zijn 4 poten wijd uit om met die lange nek bij het water te kunnen. Helaas al veel te donker voor foto's, probeer het en er staat zelf nog iets op ook, zelf de sterrenhemel. Ik heb nog nooit zoveel sterren bij elkaar gezien, zelfs niet in de Egyptische witte woestijn.

Er wacht ons weer een heerlijk diner, wat wij weer met z'n tweetjes delen. Wij zitten vanavond opgescheept met Linnie, wat een nare vrouw is dat. Weet alles beter en bemoeid zich met alles en iedereen, de meesten hebben het inmiddels wel met haar gehad. Nigel heeft nog het meeste geduld met haar.
We eten nyala vlees en soort antilope, heerlijk!
Het is onze laatste avond hier. De ontzettend aardige (maar niet heus) baas Pierre, heeft een kampvuur gemaakt bij het olympisch zwembad, haha een nijlpaard zou er nog niet inpassen.
Wij moeten de koffer nog inpakken, morgen op weg naar Durban. We kletsen een kwartiertje even na en gaan naar ons huisje.

Geschreven door Ivie74