Dag 22 Reisdag 152 km Coimbra - Vila Nova de Gaia
Portugal, Vila Nova de Gaia
Ben toch vroeg op pad na de gezellige avond van gisteren. Heerlijk geslapen en klaar voor weer een dag om te genieten. Ik neem rustig de tijd om uit te waaien in Costa Nova, deze oude badplaats, gelegen tussen de stranden van de Atlantische oceaan en de lagune, was al bekend in de 19 eeuw. Heel bijzonder zijn de houten huisjes (palheiros) die met kleurrijke stroken beschilderd zijn. Deze felle beschildering werd van origine gedaan om de vissers hun huisje terug te laten vinden tijdens dikke mist. Ik kan Coco gewoon langs de kant van de straat parkeren, de opgegeven parkeerplek heb ik niet gevonden en ik was niet de enige.
Ik loop langs de huisjes en hoor de NKC naam vallen, ik zie 4 Hollanders op een muurtje zitten, ik loop erheen en zeg "ik ben nummer 19 van die groep" ze mopperde dat wij 20 plekken hadden, waardoor zij niet op een eerdere camping konden staan. "We zijn er bijna, zeker?" Ik zeg ja, maar dan een stuk minder stoffig en loop lekker verder. Ik loop door een straatje naar het strand, even de voetjes in het zand. Tijd om naar Aveiro te rijden.
Het grote binnenmeer Ria de Aveiro heeft zich achter de duinen gevormd. De plaats Aveiro is aan dit meer gelegen. Vroeger maar nu ook nog vond er in de lagunes zoutwinning in de zoutpannen plaats (marinhas de sal). Ook leefde de plaats van visserij en het verzamelen van zeewier voor bemesting. Deze industrieën zijn nu sterk in verval. Typisch voor de Ria zijn de verschillende barcos (boten). Barcos moliceiros (molico=zeewier) zijn platbodemschepen. Men gebruikte ze voor het verzamelen van zeewier. Ze hebben geen kiel, wel een hoge boeg in de vorm van een zwanenhals. De hoog opgekrulde voorsteven is bont beschilderd. De barcos mercantel is breder en wordt gebruikt voor transport van handelswaar. De huidige industrie bestaat uit: houtverwerking, chemie, ijzer-, staalindustrie en het conserveren van vis. Het Canal Central en Canal do Coio delen de stad in tweeën. Op het water varen veel felgekleurde bootjes, die zowel voor de visvangst als voor vervoer van personen dienst doen. In het noorden ligt de visserswijk Beira Mar. Centraal hierin ligt de Mercado de Peixe. Aan het kanaal staan patriciershuizen uit de 19e eeuw. Er achter staan lage vissershuizen. Vanaf de Praca H. Delgado, gebouwd op het kanaal, heeft men een mooi uitzicht. Het is ook erg leuk om de zijstraatjes van de vismarkt eens in te lopen. Aan de overzijde van het kanaal ligt het centrum. Igreja da Misericordia: Dit 16e-eeuwse kerkje ligt aan Praca da Republica, net als het stadhuis en de schouwburg. In het Convento de Jesus, een voormalige klooster, is een streekmuseum gevestigd. Het huisvest er schilderijen uit de 15e en 16e eeuw, beeldhouwwerken, archeologische vondsten, aardewerk en azuleos.
Ik parkeer Coco op een terrein op anderhalve km van de stad, wandel met Google naar een opstapplaats voor de boot, maar besluit toch eerst door de gezellige straatjes gelopen, het is er toeristisch en op deze zondag druk met de lokale bewoners.
Loop ik ineens tegen Cor en Corrie op die samen aan de lunch zitten, kom er bij zitten, wil je iets eten, ik zeg nog nee, jullie zitten samen, ben je gek en Corrie schuift al een stoel bij. Echt super calamares gegeten, zo lekker heb ik ze nog nooit gegeten. Zij gaan terug naar hun camper, ik naar de kade, waar ik dan Rinus en Ans tegen kom, we gaan met zijn drietjes varen en worden in de buurt van het parkeerterrein van de boot gezet, scheelt weer een flinke tippel, Rinus regelt het wel even :-).
Een half uurtje verder, in Válega (even voor Ovar) rechts van de N-109 staat een heel bijzonder kerkje bij het plaatselijke kerkhof, de kerk van Santa Maria. Portugal is beroemd door zijn azulejos (siertegelwerk), veel gebruikt in de Art Nouveau en Art Deco architectuur. De kerk werd gebouwd tussen de XVIII en XIX eeuw, maar de azulejos zijn van de XX eeuw. Prachtig! Ook het bijbehorende kerkhof is heel bijzonder.
Op voor het laatste half uurtje naar de camping, dit half uurtje wordt bijna anderhalf uur over een vreselijk slechte weg, met gaten, putdeksels en nog meer kuilen, wegomleggingen, een dorp met kermis, gewoon op de straat, een file op de boulevard naar de camping. Het was een lange maar mooie en leuke dag, met veel afwisseling.
Voor de verandering ben ik vandaag een keer de laatste, Carien staat al op wacht en ik kan dwars voor hen staan, gezellig! Snel alles aan kant, waterpas, luifel uit, kleed voor de deur, tafel en stoel erop, gas aan, zó ik sta. Tijd om te eten, na een snel biertje bij Cor en Corrie, macaroni restje aan tafel bij de buren opgegeten. Helaas ook minder goed nieuws voor Ben en Joyce, hier op de camping is hun camper niet meer vooruit te krijgen, hij wil niet meer starten, ANWB zorgt voor een plaatselijke sleepwagen, zij kunnen in een huisje op de camping gelukkig, nu maar afwachten. Inmiddels zijn we (bijna) één grote familie geworden en we leven allemaal mee.
Parque Orbitur Canidelo, Avenida da Beira-Mar 441, 4400-382 Vila Nova de Gaia, tel: +351227814730
Ik loop langs de huisjes en hoor de NKC naam vallen, ik zie 4 Hollanders op een muurtje zitten, ik loop erheen en zeg "ik ben nummer 19 van die groep" ze mopperde dat wij 20 plekken hadden, waardoor zij niet op een eerdere camping konden staan. "We zijn er bijna, zeker?" Ik zeg ja, maar dan een stuk minder stoffig en loop lekker verder. Ik loop door een straatje naar het strand, even de voetjes in het zand. Tijd om naar Aveiro te rijden.
Het grote binnenmeer Ria de Aveiro heeft zich achter de duinen gevormd. De plaats Aveiro is aan dit meer gelegen. Vroeger maar nu ook nog vond er in de lagunes zoutwinning in de zoutpannen plaats (marinhas de sal). Ook leefde de plaats van visserij en het verzamelen van zeewier voor bemesting. Deze industrieën zijn nu sterk in verval. Typisch voor de Ria zijn de verschillende barcos (boten). Barcos moliceiros (molico=zeewier) zijn platbodemschepen. Men gebruikte ze voor het verzamelen van zeewier. Ze hebben geen kiel, wel een hoge boeg in de vorm van een zwanenhals. De hoog opgekrulde voorsteven is bont beschilderd. De barcos mercantel is breder en wordt gebruikt voor transport van handelswaar. De huidige industrie bestaat uit: houtverwerking, chemie, ijzer-, staalindustrie en het conserveren van vis. Het Canal Central en Canal do Coio delen de stad in tweeën. Op het water varen veel felgekleurde bootjes, die zowel voor de visvangst als voor vervoer van personen dienst doen. In het noorden ligt de visserswijk Beira Mar. Centraal hierin ligt de Mercado de Peixe. Aan het kanaal staan patriciershuizen uit de 19e eeuw. Er achter staan lage vissershuizen. Vanaf de Praca H. Delgado, gebouwd op het kanaal, heeft men een mooi uitzicht. Het is ook erg leuk om de zijstraatjes van de vismarkt eens in te lopen. Aan de overzijde van het kanaal ligt het centrum. Igreja da Misericordia: Dit 16e-eeuwse kerkje ligt aan Praca da Republica, net als het stadhuis en de schouwburg. In het Convento de Jesus, een voormalige klooster, is een streekmuseum gevestigd. Het huisvest er schilderijen uit de 15e en 16e eeuw, beeldhouwwerken, archeologische vondsten, aardewerk en azuleos.
Ik parkeer Coco op een terrein op anderhalve km van de stad, wandel met Google naar een opstapplaats voor de boot, maar besluit toch eerst door de gezellige straatjes gelopen, het is er toeristisch en op deze zondag druk met de lokale bewoners.
Loop ik ineens tegen Cor en Corrie op die samen aan de lunch zitten, kom er bij zitten, wil je iets eten, ik zeg nog nee, jullie zitten samen, ben je gek en Corrie schuift al een stoel bij. Echt super calamares gegeten, zo lekker heb ik ze nog nooit gegeten. Zij gaan terug naar hun camper, ik naar de kade, waar ik dan Rinus en Ans tegen kom, we gaan met zijn drietjes varen en worden in de buurt van het parkeerterrein van de boot gezet, scheelt weer een flinke tippel, Rinus regelt het wel even :-).
Een half uurtje verder, in Válega (even voor Ovar) rechts van de N-109 staat een heel bijzonder kerkje bij het plaatselijke kerkhof, de kerk van Santa Maria. Portugal is beroemd door zijn azulejos (siertegelwerk), veel gebruikt in de Art Nouveau en Art Deco architectuur. De kerk werd gebouwd tussen de XVIII en XIX eeuw, maar de azulejos zijn van de XX eeuw. Prachtig! Ook het bijbehorende kerkhof is heel bijzonder.
Op voor het laatste half uurtje naar de camping, dit half uurtje wordt bijna anderhalf uur over een vreselijk slechte weg, met gaten, putdeksels en nog meer kuilen, wegomleggingen, een dorp met kermis, gewoon op de straat, een file op de boulevard naar de camping. Het was een lange maar mooie en leuke dag, met veel afwisseling.
Voor de verandering ben ik vandaag een keer de laatste, Carien staat al op wacht en ik kan dwars voor hen staan, gezellig! Snel alles aan kant, waterpas, luifel uit, kleed voor de deur, tafel en stoel erop, gas aan, zó ik sta. Tijd om te eten, na een snel biertje bij Cor en Corrie, macaroni restje aan tafel bij de buren opgegeten. Helaas ook minder goed nieuws voor Ben en Joyce, hier op de camping is hun camper niet meer vooruit te krijgen, hij wil niet meer starten, ANWB zorgt voor een plaatselijke sleepwagen, zij kunnen in een huisje op de camping gelukkig, nu maar afwachten. Inmiddels zijn we (bijna) één grote familie geworden en we leven allemaal mee.
Parque Orbitur Canidelo, Avenida da Beira-Mar 441, 4400-382 Vila Nova de Gaia, tel: +351227814730
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
