Wonder boven wonder best goed geslapen, weliswaar met hulp van een slaappil, neem ik altijd de eerste nacht. Wel wakker om half 9 Nederlandse tijd, maar gewoon ff naar de wc en ja hoor, die natuurlijk blijft doorlopen, doe de hoofdkraan dicht en ga verder slapen.
Later, Vanja kijkt in de stortbak :-) ik repareer hem even, het koordje is afgebroken. Hij doet het, we kunnen weer, zonder watermisbruik.

Vanja belt met moeders via WhatsApp, hoe is het mogelijk, zo ver weg en toch zo dichtbij, zelfs zonder vertraging, beter dan thuis.

Ontbijten in de voorkamer, eenvoudig maar prima, zelfs met een (héééééél hard) gekookt ei.

Meerdere groepsleden hebben ook toiletspoelproblemen, ik geef meteen maar even klusadvies ;-).

Een praatje van Gertso op de patio, waarin hij ons het e.e.a. over de komende reis verteld. B.v. dat de bedelaars hier geld krijgen van de Peruanen zelf, dus als je iets wilt geven, geef vooral wat je hart je ingeeft. De mensen die bedelen hebben niemand meer die voor ze zorgt, werken niet meer omdat ze oud, of ziek zijn en een sociaal stelsel, zoals bij ons, is hier niet. De kinderen die bedelen mogen we niets geven, zij moeten naar school, dat is verplicht tussen 6 en 15 jaar. Onderwijs is gratis op de staatsscholen, daarnaast zijn er de particuliere scholen. Het staatsonderwijs is slecht en heeft gebrek aan goede leerkrachten. De ouders sturen ze erop uit om te bedelen en houden ze daarom van school, vaak ook omdat ze de leermiddelen en schooluniformen niet kunnen betalen.
Verzekeren doe je hier vrijwillig, slechts 8% van de bevolking heeft een verzekering, verzekeren is dus alleen weggelegd voor de rijkere Peruanen, het overgrote deel van de bevolking heeft dus géén verzekering en blijft zolang mogelijk werken. 70-75% van de bevolking leeft onder de armoedegrens, van een salaris van ongeveer 756 Sol, de lokale munteenheid hier (nog geen € 200,00), het sociale minimum is slechts 1250 Sol (€ 325,00). Iedereen betaald 10% loonbelasting, in Peru kent men géén progressief tarief! Echter slechts 35% van de bevolking betaald belasting.
Even voor de duidelijkheid, een appartement in Miraflores kost ca. 500.000 Sol (€ 129.500,00).
Daarentegen is de gezondheidszorg gratis, maar veel slechter dan bij ons. Er zijn 3 soorten ziekenhuizen, de militaire, voor de politie en voor kinderen, wil je naar een beter ziekenhuis, dan zijn er ook particuliere waarvoor er dan wel betaald moet worden. Gertso stelt ons gerust, mocht het voor één van ons aan de orde zijn, komen we in een particulier ziekenhuis terecht! Psychiatrische zorg is er al helemaal niet in Peru. De instellingen die er ooit waren staan leeg. Mochten we een naaktloper of verward persoon tegenkomen in de woestijn, had deze beter af geweest in zo'n instelling. Er wordt dus niet veel waarde gehecht aan inwoners die geestelijke gezondheidszorg nodig hebben, ze moeten het zelf maar uitzoeken.
Pas in 2019 komt er een pensioenstelsel voor inwoners boeven de 65 jaar.
De sol is zeer stabiel, omdat Peru een begrotingsoverschot heeft door de grote export van goud en zilver. Het is weliswaar nog een derde wereldland, maar met een van de snelst groeiende wereldeconomieën!

Ook geeft hij aan dat de reis, al gaande, wat zwaarder kan gaan worden, vooral door de hoogte "adembenemend" letterlijk en figuurlijk kan zijn, dus gewoon een paar tandjes terug is het advies.
Helaas is er deze reis geen water te krijgen in de bus, dit om de straatverkopers niet in het vaarwater te zitten, best mooi eigenlijk. Daar gaan we zelf maar voor zorgen dan, genoeg bodega's hier, de kleine lokale winkeltjes op de hoek waar van alles te koop is.
Foto's maken moet ook hier soms worden betaald en wel de som van 1 sol, wat ongeveer 0,26 cent is, gewoon netjes vragen of er een foto gemaakt mag worden, is het advies.
En dan tot slot, wat de letter S betekent, die gaan we regelmatig zien, ergens geschilderd op een muur of paal, dit is een "safe zone" (veilige plek) bij een aardbeving, fijn om te weten, hopen maar dat we dat niet gaan meemaken, alhoewel het zeer regelmatig voorkomt in Peru.

Als de lokale gids (Gabriela) zich bij ons voegt rond 10 uur, vertrekken we naar het centrum. Onze eigen bus voor de komende weken haalt ons op voor de tour door Lima. Lekker ruim, zodat we ook nog eens "los" kunnen zitten, of de rugzak ergens anders kunnen zetten en de koffers veilig in het ruim. Jasjes en tasjes kunnen we in de bus laten 's nachts, scheelt heen en weer gesleep.

We krijgen meteen het Zuid-Amerikaanse temperament te pakken als we op weg gaan voor de verkenning van het historische centrum van Lima, stad van contrasten. En het weer is prachtig, wat bijzonder is hier, meer dan 200 dagen per jaar hangt hier zeemist, maar vandaag even niet en schijnt de zon volop, heerlijk, wat een welkom.

Wat ons opvalt zijn de vele verschillend gekleurde bussen die hier rondrijden. Het OV is in handen van particulieren en iedereen heeft een eigen kleur voor zijn maatschappijtje. Op elke bus rijdt een busboy of vrouw mee, hij of zij heeft een bordje bij zich met de haltenaam, roept dat door de bus, roept over de straat dat de bus er is, doet de deur open en verkoopt de kaartjes. Alle haltenamen staan geschilderd op de buitenkant van de bus.
Het verkeer is ook hier chaotisch, niemand wacht op elkaar en stoplichten lijken niet echt veel nut te hebben, goed uitkijken met oversteken dus!
Niet zo gek want een rijbewijs kun je hier kopen, zonder ook maar 1 km te hebben gereden. Corruptie viert hier hoogtij!
Een auto kopen is voordelig, géén BPM, géén BTW of wegenbelasting en bijna niemand heeft een verzekering (voor wat dan ook). Wel betaal je overal tol op de snelwegen, zou óók in Nederland een goede optie zijn :-).

Lima heeft wel 20 universiteiten. Na de middelbare school ga je 1 jaar in toelatingstraining voordat je er wordt aangenomen. Je weet dan wel zeker dat het echt de studie is die je graag wilt doen, dat is bij ons nog wel eens anders.

In het centrum aangekomen zien we de San Francisco kerk met de Catacomben, erg bijzonder, helaas mogen we geen foto's maken hier (zijn van internet) en de kathedraal, erg mooi.
Typerend zijn de houten, fraai gedecoreerde balkons aan de gebouwen, prachtig en in top conditie.
We zijn op tijd om om 12.00 uur de wisseling van de wacht bij te wonen bij het presidentieel paleis, op het Plaza de Armas, best een belevenis. We mogen niet te dicht bij het hek komen, maar ik kan toch af en toe een plaatje schieten door de spijlen heen, even netjes vragen aan de politieagent, die de boel scherp in de gaten houdt.

's Middags duiken we de levendige wijk Miraflores in, het moderne centrum van Lima. Wat een contrast met wat we vanochtend hebben gezien.
Eerst geld pinnen. Onze thuis gekochte dollars zijn we al kwijt aan de noodzakelijke kosten voor fooien, entreegelden en optionele excursies. We kunnen alles verder in Soles betalen.
Pinnen is nog niet zo eenvoudig, dat bleek gisteren natuurlijk al op het vliegveld, maar het is uiteindelijk, met wat moeite, toch gelukt na een automaat of 3 geprobeerd te hebben.

We lunchen met een heerlijke clubsandwich en een biertje, lekker gedeeld, meer dan genoeg. Lopen nog wat rond tot we opgehaald worden door onze bus, terug naar het hotel om onze spullen te droppen. We lopen nog lekker samen naar het strand en de markthal. We eten een heerlijke churros en kopen een plaatselijke lekkernij, vruchtensaus met stukjes perzik en rijstepap, wat minibanaantjes (jaja, ze zijn er weer :-)) en appels, we krijgen zelfs nog 2 banaantjes extra, omdat de andere nog niet helemaal rijp zijn, kunnen we die alvast opeten, zo aardig! Langs het strand zien we ook hier een tsunamibrug, deze bruggen zijn op veel plaatsen langs de kust gebouwd om snel te kunnen evacueren als er een tsunami op komst is. Vanochtend zagen we er al een op weg naar Miraflores (zie foto 26).

Op de terugweg scoren we kaas en brood. Drinken gezellig een biertje op de patio met een aantal groepsgenoten, waar we nog niet echt veel hoogte van hebben, maar onderling gekletst wordt er al volop.

Na het broodje, lekker douchen en de tassen pakken, morgen een reisdag, op naar Pisco de volgende plek op onze weg.

Nu lekker slapen, buenos noches, oftewel welterusten vanuit San Miguel en voor onze volgers nog een fijne middag.

Geschreven door Ivie74