Dag 9 Reisdag 156 km Golegã - Évora
Portugal, Évora
Vandaag een korte reisdag. We hoeven niet ver dus kunnen rustig aan doen, daar is Ria heeeeel blij mee, denk ik maar zo.
Met Peter samen loop ik nog een klein rondje over het plein van Golegā, met een prachtig betegelde kerk. Het is het dorp van de paardendressuur, bij toeval konen we er een tegen als het het dorp uitrijden
We bevinden ons in het gebied van de kurkeiken, een belangrijk exportproduct van Portugal.
Zo bijzonder, als je door een dorpje rijd, mag je niet harder dan 50 km/per uur. Én er staan stoplichten, ze staan altijd op groen, máár als je harder dan 50 rijd springen ze op rood, slim, zo wordt meteen de snelheid eruit gehaald. Opeens had ik het door, dus netjes 50 rijden :-).
Voor vandaag is er een (optionele) excursie in de route opgenomen en wel naar:
Cortiçarte het is in een lokale kurkfabriek, waar wij uitleg krijgen over de verwerking van kurk op industriële basis. Je zult verstelt staan van de vele toepassingen van dit natuurproduct. Interessant is het zeker, we zien de bomen al langs de weg die we rijden naar de fabriek.
Kurkschillers houden bij wanneer ze een boom voor het laatst geschild hebben. Ze verven een jaartal op de stam. Na 9 jaar kan hij opnieuw geschild worden. Het schillen vindt plaats van juni tot augustus. Als een kurkeik geschild is, heeft de stam een rode kleur. Vroeger dachten de mensen dat de kurkeik zich schaamde om naakt in het landschap te staan. Na een tijdje wordt de rode kleur steeds donkerder tot de stam zwart is. Een kurkeik moet ongeveer twintig tot vijfentwintig jaar oud zijn voor hij voor het eerst geschild kan worden, pas dan is de schors dik genoeg. De eerste kurklaag is niet zoveel waard. Het gaat de kurkschillers om de tweede en volgende lagen, die brengen veel geld op. De kurkeik heeft een bijzondere eigenschap. De boom maakt een nieuwe laag kurk op de plaats waar de oude is weggehaald, dat duurt ongeveer acht tot tien jaar. De nieuwe kurklaag moet minstens 2,5 centimeter dik zijn voordat de kurkschillers de boom weer schillen. De kurk die van de boom komt, bestaat uit kromme platen. Ze worden op elkaar gelegd om ze wat platter te maken. In de fabriek worden de lappen kurk eerst gedroogd en dan gladgeschaafd. Met een soort boor worden flessenkurken uit de platen kurk geboord. Uit één kilo kurk gaan ongeveer honderd flessenkurken. Op dit moment worden er van kurk allerlei producten gemaakt, dit kun je zien tijdens een wandeling door Évora. Je ziet onder andere fantastisch mooie riemen, parapluies, damestassen maar ook schoenen van dit materiaal.
Maar voor we daar zijn, eten we bij een lokaal restaurantje, in een soort huiskamer. Het ruikt er heerlijk. De kippetjes liggen op het houtvuur.
Met zijn drieën één salade, één friet en een halve kip, 3 koffie en voor Peter een ijsje toe. Schrik niet voor € 14,80. Én het was super lekker.
Nog maar een klein stukje naar de kurkfabriek. We krijgen een uurtje uitleg en orden natuurlijk door de kurkwinkel geleid, later rijden we de laatste 20 km naar de camping in Evora.
Schots en scheef en midden op mijn plek staat een boom, dus even manoeuvreren, keggen eronder en klaar voor 2 nachten.
Camping Orbitur Evora, Estr. de Alcacovas 7005 Evora, tel: +351266705190
Ik kook voor Peter en Ria, dat mag wel een keertje, na alles wat zij voor mij doen. Wel eenvoudig, aardappeltortilla met sla, een wijntje en een yoghurtje toe. Gezellig!!
Ik ben mijn adapter voor de mifirouter vergeten en ja zo is Peter, hij gaat meteen iedereen langs om te vragen of iemand dat toevallig wel heeft. De helft weet nog niet eens wat hij bedoelt:-), maar helaas, niemand heeft er een. Morgen bij de telefoon winkel vragen en anders maar gewoon een hotspot aanmaken op de telefoon.
Eindelijk zijn de wolken vertrokken, nog wel fris, maar het wordt warmer.
Bye bye, dit was het weer voor vandaag.
Met Peter samen loop ik nog een klein rondje over het plein van Golegā, met een prachtig betegelde kerk. Het is het dorp van de paardendressuur, bij toeval konen we er een tegen als het het dorp uitrijden
We bevinden ons in het gebied van de kurkeiken, een belangrijk exportproduct van Portugal.
Zo bijzonder, als je door een dorpje rijd, mag je niet harder dan 50 km/per uur. Én er staan stoplichten, ze staan altijd op groen, máár als je harder dan 50 rijd springen ze op rood, slim, zo wordt meteen de snelheid eruit gehaald. Opeens had ik het door, dus netjes 50 rijden :-).
Voor vandaag is er een (optionele) excursie in de route opgenomen en wel naar:
Cortiçarte het is in een lokale kurkfabriek, waar wij uitleg krijgen over de verwerking van kurk op industriële basis. Je zult verstelt staan van de vele toepassingen van dit natuurproduct. Interessant is het zeker, we zien de bomen al langs de weg die we rijden naar de fabriek.
Kurkschillers houden bij wanneer ze een boom voor het laatst geschild hebben. Ze verven een jaartal op de stam. Na 9 jaar kan hij opnieuw geschild worden. Het schillen vindt plaats van juni tot augustus. Als een kurkeik geschild is, heeft de stam een rode kleur. Vroeger dachten de mensen dat de kurkeik zich schaamde om naakt in het landschap te staan. Na een tijdje wordt de rode kleur steeds donkerder tot de stam zwart is. Een kurkeik moet ongeveer twintig tot vijfentwintig jaar oud zijn voor hij voor het eerst geschild kan worden, pas dan is de schors dik genoeg. De eerste kurklaag is niet zoveel waard. Het gaat de kurkschillers om de tweede en volgende lagen, die brengen veel geld op. De kurkeik heeft een bijzondere eigenschap. De boom maakt een nieuwe laag kurk op de plaats waar de oude is weggehaald, dat duurt ongeveer acht tot tien jaar. De nieuwe kurklaag moet minstens 2,5 centimeter dik zijn voordat de kurkschillers de boom weer schillen. De kurk die van de boom komt, bestaat uit kromme platen. Ze worden op elkaar gelegd om ze wat platter te maken. In de fabriek worden de lappen kurk eerst gedroogd en dan gladgeschaafd. Met een soort boor worden flessenkurken uit de platen kurk geboord. Uit één kilo kurk gaan ongeveer honderd flessenkurken. Op dit moment worden er van kurk allerlei producten gemaakt, dit kun je zien tijdens een wandeling door Évora. Je ziet onder andere fantastisch mooie riemen, parapluies, damestassen maar ook schoenen van dit materiaal.
Maar voor we daar zijn, eten we bij een lokaal restaurantje, in een soort huiskamer. Het ruikt er heerlijk. De kippetjes liggen op het houtvuur.
Met zijn drieën één salade, één friet en een halve kip, 3 koffie en voor Peter een ijsje toe. Schrik niet voor € 14,80. Én het was super lekker.
Nog maar een klein stukje naar de kurkfabriek. We krijgen een uurtje uitleg en orden natuurlijk door de kurkwinkel geleid, later rijden we de laatste 20 km naar de camping in Evora.
Schots en scheef en midden op mijn plek staat een boom, dus even manoeuvreren, keggen eronder en klaar voor 2 nachten.
Camping Orbitur Evora, Estr. de Alcacovas 7005 Evora, tel: +351266705190
Ik kook voor Peter en Ria, dat mag wel een keertje, na alles wat zij voor mij doen. Wel eenvoudig, aardappeltortilla met sla, een wijntje en een yoghurtje toe. Gezellig!!
Ik ben mijn adapter voor de mifirouter vergeten en ja zo is Peter, hij gaat meteen iedereen langs om te vragen of iemand dat toevallig wel heeft. De helft weet nog niet eens wat hij bedoelt:-), maar helaas, niemand heeft er een. Morgen bij de telefoon winkel vragen en anders maar gewoon een hotspot aanmaken op de telefoon.
Eindelijk zijn de wolken vertrokken, nog wel fris, maar het wordt warmer.
Bye bye, dit was het weer voor vandaag.
Geschreven door Ivie74
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Ha Yvonne, Door de Pinksteren en het Pinksterkamp liep ik wat achter. Maar ik ben weer bij. Mooi gebied daar. En mooi van die kurkeiken. Ze maken er leuke souvenirtjes van, weet ik nog van mijn ouders. Mooie foto's weer. Groet, Ron.
Ron 2023-05-30 19:11:57
Mooi en leuk om de kurkfabriek te zien. Ik heb 2 jaar geleden een rond kurktasje gekocht. Dat kurkpetje staat je goed haha
Thea 2023-06-01 05:27:12
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
