Kijk vroeg naar buiten, de zon komt op achter de bomen, het is heel vochtig buiten en er hangt een soort mist boven het veld, mystiek. Snel even iets aangetrokken om een foto te maken. Maak even een praatje met mijn achterburen, gedreven wandelaars van een jaar of tachtig. Ze staan met een piepklein tentje aan de rand van het veld. Ze wandelen rond in Drenthe, een wandeling van ca 350 km. Knap hoor. Mw. heeft zo'n mooi wandelboekje, ik ken ze van Vanja, ze wil me laten zien waar hier in de omgeving hunebedden zijn, ze kan het echter niet zo goed zien, het zijn mini tekentjes, en ze zoekt haar bril......... die heeft ze op :-) :-) ik vind ze wel hoor en voordat ik de slappe lach krijg, loop ik weg.

Lekker rustig aan gedaan. Na het ontbijt gaan R&M naar het Fletcher hotel aan de overkant, om te kijken of daar fietsen te huur zijn en ze komen terug met mooie elektrische Gazelle fietsen. Ik zoekt de route uit, naar Westerbork en over Orvelte terug, zo'n kleine 45 km.

We maken nog even het "we zijn er bijna" koffiedrinken mee (kijken er alleen maar naar hoor). De helft van de campinggangers zit in een grote kring, met eigenstoel en koffie, gezellig bij elkaar. Het ziet er best grappig uit.

Klaar voor de start, we fietsen door het dorp Exloo, waar we meteen maar gaan voor een lekkere cappuccino met appelgebak, het is heerlijk en genieten van het mooie weer op het terras. R&M kopen heerlijke kwarkbolletjes voor onderweg.
Op naar Westerbork, zo'n 24 km verder. Maar een paar kilometer verderop zien we een bordje met keien erop, wat betekent dat er een hunebed in de buurt is, daar gaan we natuurlijk een kijkje nemen. Imposant om te zien hoe dit soort grafheuvels ca 5000 jaar geleden gemaakt zijn met keien van misschien wel een paar ton. Hijskranen waren er nog niet natuurlijk, dus allemaal handwerk, bijzonder zo dicht bij de oertijd en toch zo lang geleden.
Stukkie fietsen verder, we zijn bijna bij Westerbork, zegt Martijn, kamp Westerbork ligt nog bijna 20 km verderop en dan weer terug natuurlijk, dat gaat mijn accu niet halen. Klein foutje mijnerzijds, kamp Westerbork ligt dus niet in Westerbork maar een heel stuk erbuiten. Daar ga ik dus woensdag heen op weg naar mijn volgende camping, want dat mag ik niet missen volgens mijn thuisreisleidster.
En weer komen we een keienbordje tegen, dus weer een klein stukje om, om ook deze te bekijken.
We fietsen door naar Orvelte, wat een prachtig dorp, het lijkt wel een openluchtmuseum, authentieke huisjes en winkeltjes. We lunchen daar, nou ja lunch, ik eet heerlijk een wafel met warme kersen en slagroom, maar dan wel met een biertje. De ober en serveerster lopen zelfs in klederdracht. Mooi!
We reserveren meteen maar een tijdslot voor Wildlands waar we morgen naar toe willen.
Ik heb 2 vrijkaarten gewonnen van de Bankgiroloterij en Martijn kan korting krijgen van de ING, dus dat is een mooie meevaller.
Op ons gemak terug, nou ja gemak, Ruby en Martijn vinden de elektrische fietsen wel top en houden af en toe even een wedstrijdje wie het hardst kan.
We rijden door dichte bossen, weilanden en langs kleine dorpjes met prachtige boerderijen en huizen en pakken nog een heuse schaapskudde mee, waar ik bijna middenin sta. Het is rustig en we kunnen grote delen gezellig met zijn drietjes naast elkaar fietsen.

Het was weer een prachtige tocht van bijna 55 km (het wordt steeds langer :-)) met een houten kont als prijs, dat dan weer wel ;-)

lekker bijgekomen en dan eten bij het Fletcher hotel. Natuurlijk weer met een hikje, ik krijg mijn bord met een heerlijk trio van vis mét, ja écht, iets van rubber, wat, volgens de ober, want die roep ik er natuurlijk bij, een stukje mantel van elektriciteitsdraad is, want de oven is vandaag gerepareerd en er zal wel een stukje weggeschoten zijn. Wat moet je daar nou mee. Ik kon een nieuw bord krijgen pffff, gelukkig was het eten heel erg lekker en het toetje af, dus maar niet verder gemopperd.

Naar huis bellen lukt helaas niet, geen bereik hier, uit alle wereldhoeken lukt het bellen, zelfs met whattsapp, maar hier in Drenthe niet dus, morgenvroeg maar weer een poging wagen. Hoop dat mijn verhaal doorkomt en anders morgen, de foto's zullen later pas te zien zijn waarschijnlijk.

Tot morgen.

Geschreven door Ivie74