Dag 15
Nederland, Oldekamp
Goedemorgen, mijn campertje wordt al tikkende wakker, het lijkt mijn verwarmingsbuizen van thuis wel :-), het was heel koud vannacht en nu warmt het snel op, de zon straalt alweer aan een strak blauwe hemel.
De kerkklokken doen ook hier hun best om de parochianen naar de kerk te roepen, in dit minidorp staan er maar liefst drie, heb ik gisteren ervaren én ze maken allemaal geluid, maar dan wel net na elkaar.
Mooi fietsweertje, ik ga snel opschieten, de knooppuntentocht door de Weerribben staat op de agenda. 32,1 km, makkie dus ;-)
Het is best nog fris als ik op pad ga, dus doe maar wat laagjes aan, kan ik nog iets uittrekken onderweg. Er staat een straf windje, die ik en af en toe knap tegen heb, tandje erbij dan maar :-)
De Weerribben is een 35 km² groot natuurgebied in de gemeente Steenwijkerland in het noordwesten van de Nederlandse provincie Overijssel. Het vormt onderdeel van het Nationaal Park Weerribben-Wieden en is grotendeels in handen van Staatsbosbeheer. Het nationale park De Weerribben werd oorspronkelijk ingesteld in 1992. Op 17 januari 2007 (definitief in januari 2009) werd het park uitgebreid met het qua natuur vergelijkbare gebied De Wieden dat ten zuiden ervan ligt en ook grotendeels in handen is van Natuurmonumenten. Het vormt daarmee samen het Nationaal Park Weerribben-Wieden dat bijna 100 km² groot is. Tezamen vormen zij een van de belangrijkste moerasgebieden van Europa. Midden in het natuurgebied liggen de dorpen Kalenberg en Ossenzijl, die tot voor kort grotendeels van de rietteelt leefden, alsmede de buurtschap Hoogeweg. Langs de rand van de Weerribben liggen Wetering, Scheerwolde, Blankenham, Muggenbeet en het dorp Nederland. Kalenberg, Ossenzijl, Wetering en Nederland waren oorspronkelijk vaardorpen. Vanaf de stichting van Kalenberg in de middeleeuwen tot kort na de Tweede Wereldoorlog werd er in dit gebied turf gewonnen. Nadat het turf gestoken was, moest dit drogen op de zogenaamde "ribben", smalle stroken land die met opzet hiervoor gespaard werden (legakkers). Soms sloegen deze ribben weg bij slecht weer of doorbraken van de zee, zo ontstonden de Wieden.
Naarmate uit het vergraven veen steeds grotere watervlakten ontstonden ging men over op de visserij, en nadat die verland raakten, ook op de rietteelt. Veel bewoners van de streek waren vanouds zowel boer als visser en rietsnijder. Toen in 1919 een gemaal gebouwd was begon een proces van verdroging. Dit proces werd versterkt door de inpoldering van de Noordoostpolder. Vanaf de jaren dertig werden grote gebieden langs het Steenwijkerdiep drooggelegd en tot gras- en bouwlanden ontgonnen, zodat de Weerribben en de Wieden gescheiden raakten. Tussen de zo ontstane polders als Halfweg, Gelderingen en Giethoorn werd het nieuwe dorp Scheerwolde gebouwd.
Nog ca. 1000 ha van het gebied wordt benut voor de teelt van dekriet. Het Kalenberger dekriet genoot van oudsher een zekere faam. Rietlanden worden vaak nog door kleine particuliere ondernemers uit de dorpen Kalenberg en Ossenzijl uitgebaat voor de productie van dekriet. Het beheer van rietlanden in de Weerribben kent een aantal eigenaardige problemen. Rietlanden ontstaan hier gewoonlijk uit een zich over een heel trekgat of 'weer' uitbreidende rietkraag of Kragge, die drijft op het water.
Wanneer er geen beheer plaatsvindt, verruigt een rietland en maakt plaats voor moerasbos van berken, lijsterbes en elzen. Wanneer het Rietland vele jaren telkens wordt gemaaid, wordt de kragge alsmaar dikker en raakt de begroeiing daarmee afgesneden van het water, met verzuring als gevolg. Een perceel kan dus op twee manieren verloren gaan voor de rietteelt. Riettelers plegen de verzuring tegen te gaan met kleine watermolentjes (zie afbeelding). Daarmee brengt men water boven op de rietkragge, die daardoor minder snel verzuurt en langer productief blijft. Op den duur echter is het verlandingsproces niet te stuiten en ontstaan ofwel veenheiden, ofwel moerasbossen. Staatsbosbeheer is ertoe overgegaan om bepaalde gedeelten, die zich na geheel te zijn verruigd tot moerasbos hadden ontwikkeld, open te laten graven om de successie opnieuw te laten beginnen.
Ook deze route begint in Oldemarkt. Ik rijd weer door het mooie dorpje naar Ossenzijl, Blankenham, Baarlo en wijk even af van de route, naar het leuke plaatsje Blokzijl, daar ga ik even lekker op het terras aan de haven zitten en neem een heerlijk mosterdsoepje, koop nog Blokzijlerbrokken (op verzoek) en witte bolletjes met caramel erin voor thuis. Terug naar de route (zegt de app "je bent er weer", grappig hoor en verder naar het volgende plaatsje Baarlo en Wetering, via Kalenberg, Paaslo terug naar Oldenmarkt.
De route loopt niet alleen door deze kleine plaatsjes, maar grotendeels door het Nationaal Park Weerribben-Wieden. Aan weerszijden van het fietspad rietkragen, grote-en kleine watertjes en slingerende smalle riviertjes. Weer een totaal ander landschap dan de afgelopen 2 weken.
Lekker gefietst met heerlijk weer, betijds terug, kan ik nog een poosje lekker van de zon genieten.
Een relaxed dagje vandaag, VAKANTIE!
De dame van de camping komt even vragen of er iemand nog brood wil bestellen voor morgen, dit omdat de winkel vandaag dicht is. Ik had het bestelpapiertje al weggegooid. Attent hoor!
Morgen weer (halve)reisdag, op naar Nijeveen, via het Waterloopbos (doorgekregen van mijn thuisreisleidster).
Ina heeft zich ook al opgeworpen als thuisreisleidster en me wat tips gegeven voor de omgeving van Nijeveen :-)
De kerkklokken doen ook hier hun best om de parochianen naar de kerk te roepen, in dit minidorp staan er maar liefst drie, heb ik gisteren ervaren én ze maken allemaal geluid, maar dan wel net na elkaar.
Mooi fietsweertje, ik ga snel opschieten, de knooppuntentocht door de Weerribben staat op de agenda. 32,1 km, makkie dus ;-)
Het is best nog fris als ik op pad ga, dus doe maar wat laagjes aan, kan ik nog iets uittrekken onderweg. Er staat een straf windje, die ik en af en toe knap tegen heb, tandje erbij dan maar :-)
De Weerribben is een 35 km² groot natuurgebied in de gemeente Steenwijkerland in het noordwesten van de Nederlandse provincie Overijssel. Het vormt onderdeel van het Nationaal Park Weerribben-Wieden en is grotendeels in handen van Staatsbosbeheer. Het nationale park De Weerribben werd oorspronkelijk ingesteld in 1992. Op 17 januari 2007 (definitief in januari 2009) werd het park uitgebreid met het qua natuur vergelijkbare gebied De Wieden dat ten zuiden ervan ligt en ook grotendeels in handen is van Natuurmonumenten. Het vormt daarmee samen het Nationaal Park Weerribben-Wieden dat bijna 100 km² groot is. Tezamen vormen zij een van de belangrijkste moerasgebieden van Europa. Midden in het natuurgebied liggen de dorpen Kalenberg en Ossenzijl, die tot voor kort grotendeels van de rietteelt leefden, alsmede de buurtschap Hoogeweg. Langs de rand van de Weerribben liggen Wetering, Scheerwolde, Blankenham, Muggenbeet en het dorp Nederland. Kalenberg, Ossenzijl, Wetering en Nederland waren oorspronkelijk vaardorpen. Vanaf de stichting van Kalenberg in de middeleeuwen tot kort na de Tweede Wereldoorlog werd er in dit gebied turf gewonnen. Nadat het turf gestoken was, moest dit drogen op de zogenaamde "ribben", smalle stroken land die met opzet hiervoor gespaard werden (legakkers). Soms sloegen deze ribben weg bij slecht weer of doorbraken van de zee, zo ontstonden de Wieden.
Naarmate uit het vergraven veen steeds grotere watervlakten ontstonden ging men over op de visserij, en nadat die verland raakten, ook op de rietteelt. Veel bewoners van de streek waren vanouds zowel boer als visser en rietsnijder. Toen in 1919 een gemaal gebouwd was begon een proces van verdroging. Dit proces werd versterkt door de inpoldering van de Noordoostpolder. Vanaf de jaren dertig werden grote gebieden langs het Steenwijkerdiep drooggelegd en tot gras- en bouwlanden ontgonnen, zodat de Weerribben en de Wieden gescheiden raakten. Tussen de zo ontstane polders als Halfweg, Gelderingen en Giethoorn werd het nieuwe dorp Scheerwolde gebouwd.
Nog ca. 1000 ha van het gebied wordt benut voor de teelt van dekriet. Het Kalenberger dekriet genoot van oudsher een zekere faam. Rietlanden worden vaak nog door kleine particuliere ondernemers uit de dorpen Kalenberg en Ossenzijl uitgebaat voor de productie van dekriet. Het beheer van rietlanden in de Weerribben kent een aantal eigenaardige problemen. Rietlanden ontstaan hier gewoonlijk uit een zich over een heel trekgat of 'weer' uitbreidende rietkraag of Kragge, die drijft op het water.
Wanneer er geen beheer plaatsvindt, verruigt een rietland en maakt plaats voor moerasbos van berken, lijsterbes en elzen. Wanneer het Rietland vele jaren telkens wordt gemaaid, wordt de kragge alsmaar dikker en raakt de begroeiing daarmee afgesneden van het water, met verzuring als gevolg. Een perceel kan dus op twee manieren verloren gaan voor de rietteelt. Riettelers plegen de verzuring tegen te gaan met kleine watermolentjes (zie afbeelding). Daarmee brengt men water boven op de rietkragge, die daardoor minder snel verzuurt en langer productief blijft. Op den duur echter is het verlandingsproces niet te stuiten en ontstaan ofwel veenheiden, ofwel moerasbossen. Staatsbosbeheer is ertoe overgegaan om bepaalde gedeelten, die zich na geheel te zijn verruigd tot moerasbos hadden ontwikkeld, open te laten graven om de successie opnieuw te laten beginnen.
Ook deze route begint in Oldemarkt. Ik rijd weer door het mooie dorpje naar Ossenzijl, Blankenham, Baarlo en wijk even af van de route, naar het leuke plaatsje Blokzijl, daar ga ik even lekker op het terras aan de haven zitten en neem een heerlijk mosterdsoepje, koop nog Blokzijlerbrokken (op verzoek) en witte bolletjes met caramel erin voor thuis. Terug naar de route (zegt de app "je bent er weer", grappig hoor en verder naar het volgende plaatsje Baarlo en Wetering, via Kalenberg, Paaslo terug naar Oldenmarkt.
De route loopt niet alleen door deze kleine plaatsjes, maar grotendeels door het Nationaal Park Weerribben-Wieden. Aan weerszijden van het fietspad rietkragen, grote-en kleine watertjes en slingerende smalle riviertjes. Weer een totaal ander landschap dan de afgelopen 2 weken.
Lekker gefietst met heerlijk weer, betijds terug, kan ik nog een poosje lekker van de zon genieten.
Een relaxed dagje vandaag, VAKANTIE!
De dame van de camping komt even vragen of er iemand nog brood wil bestellen voor morgen, dit omdat de winkel vandaag dicht is. Ik had het bestelpapiertje al weggegooid. Attent hoor!
Morgen weer (halve)reisdag, op naar Nijeveen, via het Waterloopbos (doorgekregen van mijn thuisreisleidster).
Ina heeft zich ook al opgeworpen als thuisreisleidster en me wat tips gegeven voor de omgeving van Nijeveen :-)
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
