Zon, zon, zon, wat sluierbewolking. Prachtig weer weer.

Om 6 uur even wakker en meteen de slappe lach, Vanja snurkt, dus ik denk ze slaapt nog, draai ik me om en giechelt ze, dus ik draai me weer om, dat gaat zo een paar keer, ze is dus gewoon ook wakker. Vanja doet even ochtendgymnastiek en ik zeg, doe je slippers uit in bed joh, maar gisteren zijn haar voeten verbrand, met als gevolg permanente Birkenstocks.

Ik amuseer me top alleen, maar ja, de slappe lach in je uppie komt toch niet zo vaak voor.

We zijn wat later vandaag, maar dat is ook prima, het is tenslotte vakantie!!

We hebben nog wat brood om mee te nemen, maar dat is wat aan de oude kant, beetje boter, heerlijk een geklutst warm eitje erop en het blijkt wat uurtjes later nog erg lekker, prima te eten. Net als vroeger.

Tot later met nieuwe belevenissen :-)

We besluiten als eerste naar Ecomare te gaan, misschien is het dan nog niet zo druk. We fietsen door weer een prachtnatuurgebied "De Dennen"het weelderige bos tussen de Koog en den Hoorn, prachtig gelegen tussen de duinen en weilanden lijkt de dennen onlosmakelijk-en natuurlijk verbonden met Texel.
We bestellen een tijdslot op een bankje, om de hoek van Ecomare en kunnen binnen 10 minuten al naar binnen, mazzel dus. Erg leuk, er zijn verschillende basins met diverse rassen zeehonden, heel mooi en ruim opgezet. We hebben geluk, het is voedertijd, ik sta er vlak naast, maar ook de meeuwen pikken hun graantje, een lekker visje, mee.
Het is een leuk schouwspel de zeehonden te zien zwemmen en nieuwsgierig naar ons kijken. Binnen zijn verschillende tentoonstellingen, een zeeaquarium, veel opgezette vogels en interessante informatie, we amuseren ons er prima. Tot slot een wandeling door het bijbehorende, schitterende, duingebied.
We stappen weer op de fiets op naar het juttersmuseum, maar eerst een steekijsje bij hetzelfde bankje als vanochtend. Vanja had al een parasol gespot en drukte, dus dat was de ijscoman. Hij snijdt een plak ijs uit een koker en doet dat tussen twee wafeltjes, een soort ijsje van Jamin van vroeger, maar dan net iets anders én heel lekker. We raken aan de praat met Brinky (zo heet het ijsmannetje) hij legt ons het principe uit en Vanja zoekt hem meteen op op Facebook, leuk!
Het schipbreuk-en juttersmuseum Flora is een kleurrijk geheel met vooral veel zooi, we bekijken het niet vanbinnen, buiten is al genoeg te zien.
Oh jee daar begint het al batterij leeg en twee foto's verder fotokaartje vol, het reservekaartje blijkt niet te werken, dus maar even wat foto's verwijderen, gelukkig staan ze al op de computer, dus niets verloren gegaan, want dat zou ik vreselijk vinden pffff.
Op naar wijnboer "de Kroon van Texel", die er even niet is, moeders wel en zij geeft wat minimale info, maar we mogen wel even rondkijken, de beste wijn van Texel, zegt ze, maar ja, geproefd hebben we het niet, misschien komen we er nog.
Ook op de paddenstoelenkwekerij is geen mens aanwezig, we moeten het doen met een kar met spul waarop de paddenstoelen gekweekt worden en een kastje waar je diverse soorten kunt kopen en het geld in een kistje moet gooien, we hebben niets nodig én de appie is goedkoper :-)
De schapenboerderij waar we lammetjes kunnen knuffelen, wat we niet gaan doen, we lopen er even rond, maar het gaat om 4 uur dicht en dat is het inmiddels bijna. Er staat een bak met wol, mag je meenemen, voor kleine kinderen en grote mensen. Ik neem een pluk mee en ga het niet wassen zoals de vorige keer. Dus extra voor in mijn zakje.
Wezenspeyk, de kaasmakerij en schapenmuseum. De kazen kom je over het hele eiland tegen, klassieke boeren koeien kaas, maar ook schapen-en geitenkaas, al dan niet met kruiden. De makerij is ook al dicht, maar dat hebben we al vaker gezien, niet zo erg dus.
Het laatste stuk, fietsen we door het nieuw aangelegde (opgespoten) Ceres, over de Prins Hendrikdijk, een schitterend en uniek duingebied langs de Waddenkust. We fietsen tussen de schapen door, wel op eigen risico, zoals een bordje aangeeft, maar wij vinden dat erg leuk natuurlijk, lekker door de schapenpoep.
Weer op de terugweg via dezelfde dijk naar de veerhaven het gehucht 't Horntje. Nadat de veerhaven van Oude Schild werd verplaatst naar het zuiden van het eiland in de directe omgeving werden er woningen gebouwd voor de TESO (Texels Eigen Stoomboot Onderneming) medewerkers en later werd hier het NIOZ gevestigd het Nederlands Instituur Onderzoek der Zee.
De Mokbaai, waarvan we een glimp kunnen zien, laten we nog even links liggen, dat bewaren we voor de volgde fietstocht.
Straatracers hebben we hier niet, maar wel kwetterende vogels, met honderden tegelijk. Dit gebiedje het "de Petten", veel gezien en gedaan, iets minder km's gefiets vandaag, maar erg leuk weer.
Via de achterdeur komen we de Loodsmansduin op en eten een heerlijke kapsalon bij Brasserij Paal 2.3 op de camping, lekker in het zonnetje, heerlijk en gezellig.
Uhhhhhhhhh, oh met heerlijk Texels witbiertje, ikke dan en Vanja een echte Texelse cola light.

Na het eten nog een toetje, een ritje naar het strand, paal 9, een kleine 3 km verderop.
Het strand wordt opgespoten en het strand ligt dan ook vol met dikke buizen waardoor het zand vanuit zee, door de zandspuiter "de Freeway" naar de kust wordt gespoten. Er staan dan ook niet heel veel strandhuisjes dit jaar, maar wel nog een mooi plaatje waard.

We eindigen de dag met pruttelkoffie, bellen met moeders en pindatten.

Welterusten allemaal en tot morgen.

Geschreven door Ivie74