Dag 15 Playa de Carmen
Mexico, Playa del Carmen
Playa del Carmen is een geliefde badplaats. Begrijpelijk. Het fraaie vroegere vissersdorp heeft zijn relaxte uitstraling duidelijk behouden. De gemoedelijke vakantiesfeer spreekt veel mensen aan. Playa del Carmen is gesticht in 1937 als verbindingsplek voor reizigers voor het eiland Cozumel was ze lange tijd een onbeduidend dorpje. Dankzij de schitterende stranden, het aangename klimaat en de vele watersporten mogelijkheden is Playa del Carmen de laatste jaren in rap tempo uitgegroeid tot een toeristische trekpleister van formaat. Er is bovendien geen hoogbouw. Het is nu niet meer voor te stellen, maar in 1995 telde Playa del Carmen slechts 5.000 inwoners. Met de stormachtige toeristische ontwikkelingen staat de teller inmiddels op ruim 300.000 en daarmee is ze een van de snelstgroeiende steden van Mexico. De toeristische ontwikkeling heeft veel te maken met de strategische ligging aan de Riviera Maya aan de Caribische Zee in het oostelijk deel van het populaire schiereiland Yucatán.
Ik ontspan deze laatste vakantiedag lekker op mijn eigen manier. Uitslapen!!! Dat is het begin van mijn dag en waarschijnlijk voor de rest van de groep :-) :-). Rustig opstarten, niets moet vandaag, heel fijn na deze drukke en intensieve 2 weken met veel vroege en lange reisdagen, soms iets té.
We hebben rond de 3500 km in de bus gezeten. Ik heb dan ook veel busdutjes gedaan, (nieuw woord voor de van Dale ;-)). Bijna 100 km gelopen met José en/of de groep, ondanks mijn (niet al te beste been), máár ik heb het toch maar mooi gedaan, op een enkele tempeltrap na.
Deel 2 "Mijn reisgenoten":
De 3 musketiers, zo noemen we onze Belgen, Wim, Jos en Michel. Wim vrijgezel,
Jos zijn vrouw houdt niet van reizen, zij is wat ziekelijk. Begin van de reis hadden we wat zorgen om hem, maar gelukkig is het mee gevallen. Jos is de grappenmaker.
Michel, de jongste van het drietal, woont nog met veel plezier bij zijn moedertje van in de tachtig. Ze zijn echt een driespan en zijn lekker op zichzelf, ook prima.
Hilde en Pascal, ook uit België, waren wat op de achtergrond, maar kwamen gedurende de dagen steeds meer los. Pascal is een wandelende encyclopedie en weet soms meer dan onze gids Rafaël en grappig. Van Hilde kan ik niet zoveel hoogte krijgen, zeker niet onaardig, maar ik heb niet heel veel contact met haar gehad.
Dylian (29) is onze stapper en voor mij deze reis toch wel een beetje de Annie :-), dat hebben jullie al kunnen lezen. Elke keer als we ergens 2 nachten zijn spreekt hij af via eoa app met Mexicanen en gaat op kroegentocht, wat betekent dat hij meestal onderweg op de achterbank ligt te slapen.
We hebben ook een klein vermoeden dat hij bij Eddie zou passen.
Tiny en Teus, ja wat moet ik daar van zeggen, dus maar niets, of weinig. Tiny is een klein vrouwtje, zeker niet onaardig, maar niet zo slim met een hoog en hard stemmetje, zodat je haar overal bovenuit hoort, we denken dat ze een beetje doof is. Teus, daar kan ik dus echt niets over vertellen, al met al een nietszeggend echtpaar.
Én last but not in de minst least, José.
Toch zeker wel mijn maatje geworden gedurende deze reis, zelfs al vanaf Schiphol. We hebben veel samen ondernomen, veel gepraat en gelachen. Ondanks we heel verschillend zijn hebben we heel veel overeenkomsten, zelfs zo erg, dat we soms op hetzelfde moment hetzelfde doen of zeggen, ook onze levensfilosofie komt heel erg overeen.
Op een paar uitzonderingen na is de groep eind 60, (vroeg) gepensioneerd, waarvan er een paar zelfs na hun pensioen nog iets betekenen in het werkzame leven.
Het zal wel weer even stil zijn thuis, wennen zonder al deze lieve, leuke medereizigers!!
Gezellig winkeltjes bekeken samen met José, over het strand gelopen en genoten op een terrasje met een heerlijke cappuccino.
Geluncht met een deel van de groep bij de cafetaria. En lekker bij het zwembad gerelaxed en met zijn allen een leuk afscheidsdiner op het strand, geregeld door onze Ilonka. Het is onze laatste avond samen en dat moet natuurlijk afgesloten worden met een drankje, helaas gooit het weer roet in het eten, het hoost, met bakken komt het water naar beneden, binnen de kortste keren staat alles blank, we mogen schuilen bij een grote parfumerie en wachten tot het droog wordt, dat gaat het hem niet meer worden, dus als het iets minder hard gaat regenen besluiten we toch maar rechtstreeks naar het hotel te lopen. Kleren hangen te drogen in de douche :-).
Lekker slapen.
Morgen naar huis, eigenlijk ook best weer fijn, het was een enerverende en redelijk vermoeiende reis.
Ik ontspan deze laatste vakantiedag lekker op mijn eigen manier. Uitslapen!!! Dat is het begin van mijn dag en waarschijnlijk voor de rest van de groep :-) :-). Rustig opstarten, niets moet vandaag, heel fijn na deze drukke en intensieve 2 weken met veel vroege en lange reisdagen, soms iets té.
We hebben rond de 3500 km in de bus gezeten. Ik heb dan ook veel busdutjes gedaan, (nieuw woord voor de van Dale ;-)). Bijna 100 km gelopen met José en/of de groep, ondanks mijn (niet al te beste been), máár ik heb het toch maar mooi gedaan, op een enkele tempeltrap na.
Deel 2 "Mijn reisgenoten":
De 3 musketiers, zo noemen we onze Belgen, Wim, Jos en Michel. Wim vrijgezel,
Jos zijn vrouw houdt niet van reizen, zij is wat ziekelijk. Begin van de reis hadden we wat zorgen om hem, maar gelukkig is het mee gevallen. Jos is de grappenmaker.
Michel, de jongste van het drietal, woont nog met veel plezier bij zijn moedertje van in de tachtig. Ze zijn echt een driespan en zijn lekker op zichzelf, ook prima.
Hilde en Pascal, ook uit België, waren wat op de achtergrond, maar kwamen gedurende de dagen steeds meer los. Pascal is een wandelende encyclopedie en weet soms meer dan onze gids Rafaël en grappig. Van Hilde kan ik niet zoveel hoogte krijgen, zeker niet onaardig, maar ik heb niet heel veel contact met haar gehad.
Dylian (29) is onze stapper en voor mij deze reis toch wel een beetje de Annie :-), dat hebben jullie al kunnen lezen. Elke keer als we ergens 2 nachten zijn spreekt hij af via eoa app met Mexicanen en gaat op kroegentocht, wat betekent dat hij meestal onderweg op de achterbank ligt te slapen.
We hebben ook een klein vermoeden dat hij bij Eddie zou passen.
Tiny en Teus, ja wat moet ik daar van zeggen, dus maar niets, of weinig. Tiny is een klein vrouwtje, zeker niet onaardig, maar niet zo slim met een hoog en hard stemmetje, zodat je haar overal bovenuit hoort, we denken dat ze een beetje doof is. Teus, daar kan ik dus echt niets over vertellen, al met al een nietszeggend echtpaar.
Én last but not in de minst least, José.
Toch zeker wel mijn maatje geworden gedurende deze reis, zelfs al vanaf Schiphol. We hebben veel samen ondernomen, veel gepraat en gelachen. Ondanks we heel verschillend zijn hebben we heel veel overeenkomsten, zelfs zo erg, dat we soms op hetzelfde moment hetzelfde doen of zeggen, ook onze levensfilosofie komt heel erg overeen.
Op een paar uitzonderingen na is de groep eind 60, (vroeg) gepensioneerd, waarvan er een paar zelfs na hun pensioen nog iets betekenen in het werkzame leven.
Het zal wel weer even stil zijn thuis, wennen zonder al deze lieve, leuke medereizigers!!
Gezellig winkeltjes bekeken samen met José, over het strand gelopen en genoten op een terrasje met een heerlijke cappuccino.
Geluncht met een deel van de groep bij de cafetaria. En lekker bij het zwembad gerelaxed en met zijn allen een leuk afscheidsdiner op het strand, geregeld door onze Ilonka. Het is onze laatste avond samen en dat moet natuurlijk afgesloten worden met een drankje, helaas gooit het weer roet in het eten, het hoost, met bakken komt het water naar beneden, binnen de kortste keren staat alles blank, we mogen schuilen bij een grote parfumerie en wachten tot het droog wordt, dat gaat het hem niet meer worden, dus als het iets minder hard gaat regenen besluiten we toch maar rechtstreeks naar het hotel te lopen. Kleren hangen te drogen in de douche :-).
Lekker slapen.
Morgen naar huis, eigenlijk ook best weer fijn, het was een enerverende en redelijk vermoeiende reis.
Geschreven door Ivie74
Al 3 reacties bij dit reisverslag
Laatste dagje alweer! Het was een leuke, mooie reis om vanuit huis mee te reizen. Yvonne, hou je haaks en zorg goed voor je knie! Groet, Ron
ron 2023-03-23 07:50:06
Leuk om met jullie mee te reizen! Soms denk je ben ik daar ook geweest. Erg leuk! Geniet er nog even van en goede thuiswedstrijd! Groetjes Albert en Imke
Imke 2023-03-23 10:46:50
Hallo Yvonne, Zoals altijd weer genoten van je avonturen en foto’s. Ik wens je een veilige terugreis en kijk al uit naar je volgende reis. Groetjes Chris
Chris melis 2023-03-24 17:15:26
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
