Goedemorgen op deze wéér zonnige dag.
Lekker rustig aan, alles weer klaar om op pad te gaan naar de Noordoostpolder, waar het Waterloopbos ligt, maar eerst nog even naar de landwinkel, eitjes zo uit de kip zijn kont en wat aardappeltjes zo vanuit de grond.

Paaslo sla ik maar over, daar wilde ik nog even een kijkje nemen onderweg, maar daar valt niets te beleven, dus direct op weg, maar het zou niets voor mij zijn onderweg niet even te stoppen voor het een of ander.
Een oogstende boer maakt een mooi plaatje en een stukje verderop "het kruidhuisje" uit 1932, wat werd gebruikt om het kruid op te slaan voor het afschieten van het kanon, dat er zelfs ook nog staat, het werd afgeschoten om de bewoners te waarschuwen voor hoog water of een dijkdoorbraak. Het huisje heeft een bijzondere bouwconstructie, het heeft gaten en het dak ligt los, bij een explosie ontsnapte de lucht door de gaten en ging het dak omhoog. Komt gewoon zomaar op mijn pad!

Ik rijd een mooie parkeersplaats op met zelfs speciale camperplekken, weer met de kont in de bosjes, geen uit-stekende fiets.

In het Waterloopbos hebben Nederlanders leren werken met water. Onze wereldwijde bekendheid als waterland danken we aan al het onderzoek dat in dit bos heeft plaatsgevonden. Een bijzondere plek in de Noordoostpolder waar we trots op mogen zijn.
Een ontdekking! De wandelroute door het mysterieuze Waterloopbos, waar de schaalmodellen van grote waterwerken en havens liggen. Het Waterloopkundig Laboratorium deed jarenlang onderzoek in dit bos en bootste met water, stuwen, dammen en golfslagmachines de werkelijkheid na. De natuur heeft langzaam weer bezit genomen van deze modellen: oude watergoten, stuwen en sluizen zijn nu begroeid met struiken en planten. Ook dieren zoals de ijsvogel en libellen voelen zich met al dat stromende water prima thuis in het Waterloopbos.

Als ode aan de honderden waterloopkundige onderzoeken die in het Waterloopbos zijn uitgevoerd, hebben ruimtelijke kunstenaars RAAAF en Atelier de Lyon de Deltagoot omgevormd tot het kunstwerk Deltawerk. Het beton, ooit in een strakke lijn, is nu doorbroken. Betonnen panelen zijn uit de wanden gezaagd, gedraaid en gekanteld. Dit biedt een magische belevenis van licht en donker, met tussendoor uitzichten op de omringende natuur. Het zal in de loop der jaren veranderen in één groot paradijs van korstmossen. Enkele zeldzame soorten zijn hier al gezien. Zo wordt Deltawerk een groen monument waar kunst, natuur en techniek samenkomen. Eind jaren zeventig is de Deltagoot gebouwd voor onderzoek ten behoeve van de stormvloedkering in de Oosterschelde. Daarna zijn onderzoeken naar onder andere strand- en duinerosie, kustlijnbescherming en dijkbekleding, golfbrekers en olieplatformen uitgevoerd. Tot 2016 is de Deltagoot in gebruik geweest.
De gemeente Rotterdam is jarenlang een grote opdrachtgever geweest voor het Waterloopkundig Laboratorium. In het bos zijn dan ook vele Rotterdamse restanten terug te vinden, zoals de Willemstunnel en de Maasvlakte. Het koelwater voor de elektriciteitscentrale op de Maasvlakte wordt verzameld in een vijver en van daaruit geloosd. De vormgeving van die vijver en de stabiliteit van de bodem en uitstroomopeningen werden hier in het Waterloopbos onderzocht.
Ook is op deze plek is in 1956 onderzoek gedaan voor de haven van IJmuiden. Na de tweede wereldoorlog werden de schepen steeds groter en daarmee de havendammen van de haven van IJmuiden te kort. Hier is onderzocht hoe de havendammen en -hoofden vormgegeven moesten, zodat de grote schepen op een veilige en rustige manier de haven binnen konden varen. Daarna volgden onder andere onderzoeken naar de haven van Scheveningen (1961) en de Eemshaven (1968).

Inmiddels is het al lunchtijd geworden en het terras "het Proeflokaal" is welkom voordat ik het bos in word gestuurd :-) heerlijk in de zon gegeten.

Ik ga voor de wandeling "de havenroute" van 3 km, gezien mijn ervaring inmiddels, zal ik daar wel 2 uur over doen ;-)
De havenroute voert door Rijksmonument Waterloopbos langs een groot aantal waterloopkundige modellen. Vanaf begin jaren vijftig is hier door het Waterloopkundig Laboratorium onderzoek gedaan naar onder meer de haven van Rotterdam, de Libische oliehaven en de Maasvlakte.
Het is indrukwekkend wat er toch nog te zien is, buizen, dammetjes, watergeleiding én de voorstudie voor de deltawerken en dat alles in een prachtig bos.
Én aan een paar mooie paddestoelen kan ik niet voorbijgaan natuurlijk.

Idd ruim 2 uur later zit ik weer in de auto verder op weg naar Nijeveen, hiervoor moet ik langs Vollenhove, google maps geeft aan de wegafsluiting te vermijden, maar ik kom er toch midden voor te staan, vraag maar even aan de verkeersregelaar hoe ik hier uit kom en weer op de goede weg, hij legt het uit, maar dat is lastig (voor mij dan) en hij holt door de berm, ik de moet dus door Vollenhove, pfff weer van die smalle straatjes, maar geen probleem, stuk verder kom ik op de juiste weg. Hier word je gewoon geholpen :-)

Een halfuurtje later rijd ik "Oes Stekkie" op, een boerencamping, voor ieg 2 dagen "mijn stekkie" en ben weer terug in Drenthe.

Sta snel, ik heb inmiddels een aardige routine opgebouwd, zelfs mijn luifel uitgezet voor de eerste keer mijn reis.
Moet er wel bij zeggen dat ik een waterpasplekje heb, dus geen keggen of kussens nodig en dat neemt altijd wel even tijd, dus dat scheelt!
Nog lekker in het zonnetje genieten van de rust op het boerenland, nou ja rust? Ergens schalt de country muziek uit de caravan of camper, dus ik ga op onderzoek, hoef niet ver te zoeken, aan de andere kant van de heg staat een camper met een oudere bewoner (wil niet discrimineren hoor) ik roep "hallo meneer" geen reactie, roep nog een keertje, iets harder, er komt een hoofd om de deur, "sorry ik hoor u niet" is zijn reactie (nee, dat begrijp ik, de muziek staat zó hard) wilt u de muziek wat zachter zetten, of de deur dicht, of misschien oordopjes in, ik heb er last van, oh geen probleem hoor, niets meer gehoord ;-) confronteren helpt.
Gezellig met de overbuurvrouw gekletst. Zij hebben een vaste plek van mei tot ergens in november en staan hier in een splinternieuwe caravan tot hun (nieuwbouw) huis klaar is. Zij hebben 15 jaar in Frankrijk gewoond en komen terug naar Nederland, niet "ik vertrek" maar "ik kom terug".

Het is nog aangenaam buiten, nog niet met de deur dicht binnen zitten, heerlijk!
Morgen naar Dwarsgracht en Giethoorn, lekker weer een stukkie fietsen en nog genieten van het mooie weer zolang het nog kan.

Tot morgen!

Geschreven door Ivie74