Dag 9 De omgeving van San Cristobal ontdekken
Mexico, san cristobal
Heerlijk, die flexibiliteit: na een leuk ochtendprogramma, waarbij we samen San Cristóbals fascinerende highlights in omgeving ontdekken, hebben we 's Middags vrij om te doen wat we zelf fijn vinden.
Eerst rijden we de stad uit om kennis te maken met de inheemse Totzil Maya-gemeenschappen die in San Juan Chamula en Zinacantán wonen. Zij stammen af van de klassieke Maya’s die Palenque (zie dag 11) bouwden. Hun alledaagse lokale leven, traditionele weefkunst, folkloristische kleding en religieuze rituelen met elementen uit het katholicisme en de oude Maya-religie is te herkennen.
In Chamula lopen we als eerste langs de begraafplaats, de restanten van "dias de los muertos" " dag van onze gestorvenen" zijn er nog zichtbaar, dat feest wordt jaarlijks op 4 november gevierd, alles wat er op de graven achterblijft van het fest, want dat is het letterlijk, blijft er een jaar liggen tot het volgende feest.
De kleur van het kruis geeft aan of er een vrouw, man of kind begraven is, maar ook het evt. beroep van de betreffende persoon. Daarna lopen we naar de kerk, waar vandaag een speciaal feest gevierd wordt. Het gaat om de 3e donderdag voor Pasen, niets over kunnen vinden op internet helaas, wel wat foto's gelukkig, want fotograferen was ten strengste verboden.
Het was zó indrukwekkend, alle mensen biddend op de grond achter rijen kaarsen. Dat kwam binnen, kippenvel. Nog nooit zoiets meegemaakt.
Dan rijden we naar het tweede dorp Zinacantán, waar ze beduidend soepeler zijn. Fotograferen is prima, gelukkig maar, want er is zoveel te zien.
Eenmaal terug in de stad, bekijk ik samen met José het koloniale centrum, waarvoor we niet ver hoeven te lopen, het hotel ligt er middenin! We hebben een kaart en kunnen dus niet verdwalen ;-). We wandelen heerlijk is ons eigen tempo, bekijken de lokale bezienswaardigheden en struinen leuke winkels en markten af. De Mercado de Artesanías, het plein voor de Santo Domingo-kerk, daar hoop ik iets te scoren voor mijn plankjes, het is dé plek voor souvenirs. Veel van het kleurrijke Maya-textiel, de sieraden, tassen, wollen truien en hangmatten zijn handgemaakt door inheemse bewoners.
Begrijpelijk waarom San Cristóbal zo geliefd is onder reizigers! De vrolijk gekleurde oude huizen, gezellige hoofdstraten zonder verkeer, vele kerken, lokale markten en levendige terrassen geven de stad een nostalgische charme.
San Cristóbal de Las Casas is een Mexicaanse stad, zetel van de administratieve bevoegdheden van de gelijknamige gemeente in de staat Chiapas. Het is het grootste stedelijke centrum in de regio Los Altos de Chiapas 5 en het derde meest bevolkte in de entiteit, achter Tuxtla Gutiérrez en Tapachula. De bevolking van de stad bedroeg volgens de INEGI-telling van 2020 215.874 mensen, dit is 86% van de totale bevolking van de gemeente. De stad is gelegen in de regio Los Altos de Chiapas, op een hoogte van meer dan 2200 m boven de zeespiegel. De temperaturen in de regio zijn meestal mild, met zeer overvloedige regenval in de zomer en sporadisch in de winter. De bergen rond de stad zijn bedekt met naaldbossen en nevelwouden. De stad werd gesticht door de Spaanse conquistador Diego de Mazariegos en een groep kolonisten van verschillende afkomst (Spaans , Mexica , Tlaxcalan en Maya) in 1528 onder de naam Ciudad Real van de Spanjaarden, op land dat ze verkregen na zegevierend verslaan van de tzotzils. Tijdens de kolonie was de stad het hoofd van de Spaanse macht in de koninklijke intentie van Chiapas. Met een conservatief karakter, San Cristóbal de Las Casas steunde de Spaanse kroon, de Mexicaanse annexatie van Chiapas en conservatieve regimes in de 19e eeuw, waaronder de Porfiriato. De spanning met de liberale groepen leverde het op 11 augustus 1892 het verlies van de categorie hoofdstad van de staat Chiapas op ten gunste van San Marcos Tuxtla (het huidige Tuxtla Gutiérrez ). Momenteel is het een kosmopolitische stad die door sommigen wordt beschouwd als de interculturele hoofdstad van Chiapas, maar ook als de belangrijkste toeristische stad in de staat. In 2003 werd het opgenomen in het Pueblos Mágicos- programma door het Ministerie van Toerisme (Sectur) van Mexico vanwege zijn architectonisch erfgoed en culturele manifestaties. In 2010 en 2011 ontving het door de president van de republiek de erkenning voor de "Diversificatie van het Mexicaanse toeristenproduct", waarmee het werd geconsolideerd als "De meest magische van de magische steden van Mexico".
Eerst maar een broodje en een koffietje voordat we aan de wandel gaan. We maken een flinke tippel 9,2 km blijkt later, volgens de stappenteller van José én het lopen gaat steeds beter :-), mijn pootje doet het goed!
We zijn een lokale markt in geweest, van fruit tot levende kippen, van stoffen tot prullaria, van pannen tot tassen, je kunt daar alles vinden, maar voor mijn plankjes niets helaas, gelukkig heb ik nog even.
De kathedraal, het justitiële paleis, nog een kerk en nog veel meer koloniaal verleden komen we tegen op ons pad. We hebben genoten.
Vlakbij ons hotel genieten we nog van een lekker koel biertje, waarbij we tapas en popcorn krijgen en gezellig kletsen met een jong Nederlands stel op wereldreis.
Spullen naar de kamer, even bijkomen en gezellig naar de patio van ons hotel. Danique, Thomas en Finy zijn samen aan het jokeren, wat heb ik dat lang niet gedaan zeg. Ze vragen of ik meedoe en win meteen het eerste potje, ik kan het nog :-).
Eten doen we met zijn 8ten in het hotel, het stortregent en onweert, we willen er niet meer op uit. Het was heel gezellig.
Morgen vroeg dag, weer een reisdag voor de boeg, dus de koffer weer op orde brengen, ben ik morgen snel klaar!
Eerst rijden we de stad uit om kennis te maken met de inheemse Totzil Maya-gemeenschappen die in San Juan Chamula en Zinacantán wonen. Zij stammen af van de klassieke Maya’s die Palenque (zie dag 11) bouwden. Hun alledaagse lokale leven, traditionele weefkunst, folkloristische kleding en religieuze rituelen met elementen uit het katholicisme en de oude Maya-religie is te herkennen.
In Chamula lopen we als eerste langs de begraafplaats, de restanten van "dias de los muertos" " dag van onze gestorvenen" zijn er nog zichtbaar, dat feest wordt jaarlijks op 4 november gevierd, alles wat er op de graven achterblijft van het fest, want dat is het letterlijk, blijft er een jaar liggen tot het volgende feest.
De kleur van het kruis geeft aan of er een vrouw, man of kind begraven is, maar ook het evt. beroep van de betreffende persoon. Daarna lopen we naar de kerk, waar vandaag een speciaal feest gevierd wordt. Het gaat om de 3e donderdag voor Pasen, niets over kunnen vinden op internet helaas, wel wat foto's gelukkig, want fotograferen was ten strengste verboden.
Het was zó indrukwekkend, alle mensen biddend op de grond achter rijen kaarsen. Dat kwam binnen, kippenvel. Nog nooit zoiets meegemaakt.
Dan rijden we naar het tweede dorp Zinacantán, waar ze beduidend soepeler zijn. Fotograferen is prima, gelukkig maar, want er is zoveel te zien.
Eenmaal terug in de stad, bekijk ik samen met José het koloniale centrum, waarvoor we niet ver hoeven te lopen, het hotel ligt er middenin! We hebben een kaart en kunnen dus niet verdwalen ;-). We wandelen heerlijk is ons eigen tempo, bekijken de lokale bezienswaardigheden en struinen leuke winkels en markten af. De Mercado de Artesanías, het plein voor de Santo Domingo-kerk, daar hoop ik iets te scoren voor mijn plankjes, het is dé plek voor souvenirs. Veel van het kleurrijke Maya-textiel, de sieraden, tassen, wollen truien en hangmatten zijn handgemaakt door inheemse bewoners.
Begrijpelijk waarom San Cristóbal zo geliefd is onder reizigers! De vrolijk gekleurde oude huizen, gezellige hoofdstraten zonder verkeer, vele kerken, lokale markten en levendige terrassen geven de stad een nostalgische charme.
San Cristóbal de Las Casas is een Mexicaanse stad, zetel van de administratieve bevoegdheden van de gelijknamige gemeente in de staat Chiapas. Het is het grootste stedelijke centrum in de regio Los Altos de Chiapas 5 en het derde meest bevolkte in de entiteit, achter Tuxtla Gutiérrez en Tapachula. De bevolking van de stad bedroeg volgens de INEGI-telling van 2020 215.874 mensen, dit is 86% van de totale bevolking van de gemeente. De stad is gelegen in de regio Los Altos de Chiapas, op een hoogte van meer dan 2200 m boven de zeespiegel. De temperaturen in de regio zijn meestal mild, met zeer overvloedige regenval in de zomer en sporadisch in de winter. De bergen rond de stad zijn bedekt met naaldbossen en nevelwouden. De stad werd gesticht door de Spaanse conquistador Diego de Mazariegos en een groep kolonisten van verschillende afkomst (Spaans , Mexica , Tlaxcalan en Maya) in 1528 onder de naam Ciudad Real van de Spanjaarden, op land dat ze verkregen na zegevierend verslaan van de tzotzils. Tijdens de kolonie was de stad het hoofd van de Spaanse macht in de koninklijke intentie van Chiapas. Met een conservatief karakter, San Cristóbal de Las Casas steunde de Spaanse kroon, de Mexicaanse annexatie van Chiapas en conservatieve regimes in de 19e eeuw, waaronder de Porfiriato. De spanning met de liberale groepen leverde het op 11 augustus 1892 het verlies van de categorie hoofdstad van de staat Chiapas op ten gunste van San Marcos Tuxtla (het huidige Tuxtla Gutiérrez ). Momenteel is het een kosmopolitische stad die door sommigen wordt beschouwd als de interculturele hoofdstad van Chiapas, maar ook als de belangrijkste toeristische stad in de staat. In 2003 werd het opgenomen in het Pueblos Mágicos- programma door het Ministerie van Toerisme (Sectur) van Mexico vanwege zijn architectonisch erfgoed en culturele manifestaties. In 2010 en 2011 ontving het door de president van de republiek de erkenning voor de "Diversificatie van het Mexicaanse toeristenproduct", waarmee het werd geconsolideerd als "De meest magische van de magische steden van Mexico".
Eerst maar een broodje en een koffietje voordat we aan de wandel gaan. We maken een flinke tippel 9,2 km blijkt later, volgens de stappenteller van José én het lopen gaat steeds beter :-), mijn pootje doet het goed!
We zijn een lokale markt in geweest, van fruit tot levende kippen, van stoffen tot prullaria, van pannen tot tassen, je kunt daar alles vinden, maar voor mijn plankjes niets helaas, gelukkig heb ik nog even.
De kathedraal, het justitiële paleis, nog een kerk en nog veel meer koloniaal verleden komen we tegen op ons pad. We hebben genoten.
Vlakbij ons hotel genieten we nog van een lekker koel biertje, waarbij we tapas en popcorn krijgen en gezellig kletsen met een jong Nederlands stel op wereldreis.
Spullen naar de kamer, even bijkomen en gezellig naar de patio van ons hotel. Danique, Thomas en Finy zijn samen aan het jokeren, wat heb ik dat lang niet gedaan zeg. Ze vragen of ik meedoe en win meteen het eerste potje, ik kan het nog :-).
Eten doen we met zijn 8ten in het hotel, het stortregent en onweert, we willen er niet meer op uit. Het was heel gezellig.
Morgen vroeg dag, weer een reisdag voor de boeg, dus de koffer weer op orde brengen, ben ik morgen snel klaar!
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
