Teheran, een metropool
Met haar ca. 15 miljoen inwoners is het één van de grootste metropolieten ter wereld. Het is het economisch centrum van Iran en behuisd het merendeel van de grote en kleine moderne technologische en industriële bedrijven. Teheran is meer dan 200 jaar de hoofdstad van het land, gelegen op de hellingen van de prachtige Damavand vulkaan. Teheran heeft warme zomers (tot 42 graden) en koude winters (tot -8 graden).
De eerste vermelding van Teheran stamt uit de 10e eeuw in een oude geografische tekst, Massalek-al Mamalek. Eén van de Safanid koningen, Shah Tahmash, benoemde Teheran als administratief centrum voor de Safanid-dinastie. Daardoor werden vele poorten, kastelen en gouvernementele gebouwen gebouwd. Tijdens de Zand-dynastie was de stad significant vanuit militair oogpunt. Het was toen nog een kleine stad. De eerste van de Qajar koningen, Agha Mohammed Khan, benoemde Teheran als hoofdstad van Iran in 1778. Met het toenemende belang van de stad begon ook de bouw van vele poorten, moskeeën en pleinen. Tijdens de tijd van Nassereddin Shah werden moderne straten gevormd. Later werden de grote centrale pleinen gebouwd zoals Toopkhaneh (nu Imam Khomeini) en militaire gebouwen.
Het Alborz gebergte ten noorden van Teheran heeft een zeer geschikt klimaat voor skiliefhebbers. In de winter zijn de berg hotels en ski-clubs op Shemshak, Shahrestenak en Dizin overvol. De hoogste plek van het land is Damavand (5678 m.), een uitgedoofde vulkaan met sneeuw op de top. Op de meeste plaatsen in Teheran heeft men zicht op Damavand. Het heeft een aantrekkingskracht voor avonturiers en bergbeklimmers.

Heerlijk geslapen, beetje kort, maar wel lekker.
Het ontbijt op het dakterras stelt niet heel veel voor. Naanbrood, eitje en jam, kopje thee erbij, maar goed genoeg.

Loop via de trap naar beneden, ik zit op de begane grond en zie dat het hotel op zich toch echt wel authentiek is. Mooie oude deuren achter glas, laten oude tijden herleven, ook veel vitrines met oude voorwerpen. Mooi!

Geen vroegertje vandaag. Half 10 in de hal. De fooien- en entreegelden pot moeten worden gevuld. Bahare houdt de kas bij voor ons en geeft ons elke dag een financiële update, top geregeld.
Eerste stop is bij het wisselkantoor. Met zijn allen tegelijk een hokje binnen om €150,00 te wisselen, waar we volgens Bahare 10 dagen mee gaan doen. We zijn meteen multimiljonair, 18.600.000 Rials is een heel pak, wordt even lastig omrekenen. De valuta app kan de inflatie niet bijhouden en geeft niet de juiste bedragen aan. Bahare zegt dat ook hierbij de overheid een vinger in de pap heeft.
Zonde voor dit land, fijn voor ons.

Tijdens de city tour zien we onder andere veel ‘chadors’ de traditionele geklede vrouwen en ‘mullahs’ de islamitische geestelijken die bv de Koran, intensief hebben bestudeerd. Mullahs worden door moslims beschouwd als experts op elk gebied dat raakt aan het islamitische geloof. Aangezien er veel kan worden geïnterpreteerd als 'rakend aan het geloof' hebben mullahs in de praktijk ook een zeer invloedrijke stem in wereldse zaken.
De mullah is vooral binnen het sjiisme een religieuze titel.
Maar ook zien we verrassend genoeg, veel modieus geklede Iraanse vrouwen, natuurlijk wel met sjaal, daar ontkom je hier niet aan, ook wij niet.

We bezoeken als eerste het Golestan Paleis complex, een oude residentie van de Sjahs. Op 7 juli 2013 werd in Iran het heugelijke feit gevierd dat het Golestan Paleis in Teheran een plaatsje heeft veroverd op de Werelderfgoedlijst. Pracht en praal en indrukwekkend om te zien en een klein beetje te voelen hoe er nog geen 50 jaar geleden geleefd werd hier.

Het Golestan Paleis werd in de 16e eeuw gebouwd ten tijde van de Safavid Dynastie, maar pas in de 19e eeuw kreeg het haar meest kenmerkende eigenschappen toen de Qajar familie het paleis als Koninklijke residentie in gebruik nam. Vandaag de dag fugneert het Golestan Paleis met haar vele bijgebouwen voornamelijk als museum. Het ommuurde paleis werd de regeringszetel van de familie Qajar, die in 1779 aan de macht kwam en Teheran tot hoofdstad maakte.

Op schilderijen en foto`s in de art galery van het paleis krijgen we al een voorproefje van de ongelooflijke juwelen waarmee de Safavidische en Qajar monarchen zich tooiden. Het herinnert aan de rijkdom en overvloed van de oude monarchie. Het lijkt wel een enorme juwelenbox. Ook is hier de marmeren troon van de Perzische Sjahs te vinden, al is het niet de originele, die gaan we later vandaag nog zien. Het is een mooie mix van Perzische kunst en architectuur met Westerse invloeden.
We pauzeren in een leuk "eetstraatje" voor de lunch, heerlijk verse hamburger met champignons, niet Sonjaproof, maar wel lekker.
Niet ver hier vandaan is het Glas en Aardewerk- en het Nationaal museum. In een klein gebouw krijgen we een representatief beeld van de archeologische betekenis van het land, zo zien we tabletten en beelden uit het later te bezoeken Persepolis. We sluiten deze dag af met een bezoek aan het ‘Muze-yeb Javaherat’ met zijn uitgebreide collectie kroonjuwelen. We ondergaan een uitgebreide security check en mogen niets mee naar binnen nemen. Hier in de kluis van de Iraanse Centrale Bank vinden we de grootste collectie edelstenen van de wereld. Diamant, Koraal, Kwarts, Saffier, Topaas, Robijn, Smaragd, Turkoois, en ga zo maar door. De karaten vliegen je om de oren, met de roze Darya-e Noor (182 karaat!) en de pauwentroon als absoute topstukken. We worden rondgeleid door een mannetje van de bank, die ons in overstaanbaar Engels het eea verteld over de schatten van Perzië.
Wat een enorme rijkdom was en is hier nog te vinden. Van wat er tentoongesteld is kan een heel land jaren eten denk ik. Helaas mogen we hier geen foto's maken, dus blijven de internetfoto's staan.

Bijtijds terug in het hotel. Eerst maar eens kijken of ik mijn telefoonverbinding voor elkaar krijg, niet fijn, overdag onbereikbaar te zijn.
En wat is er aan de hand, Hollandsnieuwe heeft de buitenlandinstellingen aangepast, ja dat wist ik dus niet. Even aanpassen en het werkt weer gelukkig!!

Na even het stof afgewassen te hebben, loop ik toch nog even naar de voormalige Amerikaanse ambassade, aan de overkant van ons hotel en maak een rondje in de buurt. Kaartje van het hotel mee, sjaal weer om, even in mijn uppie er op uit.
Straks met de groep uit eten.

Bahare neemt ons mee naar een 90 jaar oud huis, wat is omgebouwd tot restaurant. Heerlijk gegeten voor 700.000 Rials zo'n kleine € 6,00. Allerlei Iraanse gerechten samen delen, top! Een eerste voorzichtige kennismaking met mijn medereizigers. Een groep met échte reizigers, allen boven de 50 jaar. Het is al al erg gezellig met elkaar.
Onderweg lopen we langs een waterpijp café, hier zitten alléén mannen gezellig op een rijtje te roken, nou ja gezellig, Bahare zegt dat ook waterpijp roken een verslaving is. Ziet er wel bijzonder uit. Ik vraag of ik een foto mag maken en dat vinden ze prachtig!

Heerlijk nog even appen met thuis, bellen lukt helaas niet. Pindatten en tas pakken. Morgenavond vliegen we naar Shiraz en de koffers gaan morgenvroeg al mee in onze bus.

Én lekker uitrusten voor een nieuwe dag met mooie indrukken.

Geschreven door Ivie74