Na het ontbijt de bus in, klaar voor een lange dag.
Maar nog even niet, Yves vraagt wie er kamer 116 had, Ina en Frans. Er mist een potje uit de badkamer :-) Ina heeft gisteren overal gekeken naar zo'n potje, maar niet kunnen vinden. Dan maar meenemen uit de badkamer, wel met een briefje erbij met wat geld, duidelijk niet genoeg, voor 5000 mag ze het toch houden.

Vol indrukken van het overweldigende Bagan reizen we via de vulkaan Mount Popa naar het koloniale bergdorp Kalaw. Onderweg stoppen we bij een toddypalm-boerderij. Een soort palmboom met een gladde zwarte stam. Uniek om te zien hoe men het zoetje sap uit de palm haalt.
Een smal bamboeladdertje tegen de boom aan zorgt dat ze makkelijk in de boom kunnen klimmen. Met een mes wordt de vrucht ingesneden, waarna het sap in het eronder gehangen bakje loopt. We zien het hele proces van het inkoken tot de suikerbrokjes met evt. een smaakje. Tamarinde, gember of kokos en het distileren tot wijn en wodka.
Het sap smaakt weeïg, de wijn flauw en de wodka brrrr, brand in je keel.
Hier hangen ook de nestjes van de bahawever, een zwart vogeltje met een geel brilletje, ook in de Amazone Lodge hebben we ze gezien.
Er wordt een komkommersoort verbouwd, die na verdrogen een binnenkant heeft, wat eruitziet als geweven touw, dit wordt gebruikt om je voeten eeltvrij te houden. Heb je hier wel nodig met al dat blootsvoets geloop. Ook wintermeloen groeit hier. Langwerpig en wit aan de buitenkant. Gedragen aan een touwconstructie, grappig, die dingen worden best zwaar.

Mount Popa ligt op de vlakte van Myingyan en rijst vanuit de vlakte steil omhoog en bereikt een hoogte van 1518 m. Mount Popa was vroeger een actieve vulkaan. Door de vulkanische samenstelling van de bodem en de grote hoeveelheid neerslag groeien op de vlakte talrijke bomen, planten en (medicinale) kruiden. De berg dankt er zijn naam aan: Popa betekent in het Sanskriet 'bloem'. Voor de Birmezen is Mount Popa het centrum van de verering van de ‘nats’, de geesten. In Myanmar is het geloof in geesten diep geworteld, zodanig dat het gelijktijdig naast het Boeddhisme bestaat. Op Mount Popa is er dus naast het boeddhistische tempelcomplex een heiligdom voor de nats. De 37 nats worden hier vereerd. Om die reden is Mount Popa een belangrijk pelgrimsoord en bezoeken veel Birmezen dit klooster. Hoe ik naar boven ga komen is nog een vraag, bijna 800 treden op blote voeten ..............

Onderweg lopen veel bedelaars, te wachten tot er iets uit het auto-onderdelen of busraam wordt gegooid. Als je hen geld geeft levert dat weer KARMA punten op. Ook de beklimming van Mount Popa is goed voor je KARMA.

Even een plaspauze voordat we de uitdaging met de 800 treden omhoog en natuurlijk weer omlaag, aangaan.
Gelukkig is de trap overdekt met golfplaten, dus loop je uit de zon. De makaakapen lopen gezellig tussen de mensen door, krijgen eten en spelen op het dak.
Ik heb mijn ademhaling gedaan, zoals thuis uitgeprobeerd. Tree inademen, tree uitademen en één tempo doorlopen. Wonderwel kom ik erg makkelijk boven, paar fotostops onderweg, maar zonder enige uitputting. Wel wat aan voorbereiding gedaan vanochtend, veel water, wat druivensuiker en een extraX drankje, wat we ook in Peru dronken. Het heeft ieg geholpen!! Ik heb ervan genoten en ben best trots op mezelf.
Prachtig uitzicht, het is hier een stuk helderder. De nats (geesten) kamers onderweg naar boven waren heel apart.

In Birma is bij de meeste huizen een klein tempeltje of altaar te vinden met daarin een beeldje. Dit zijn huisjes van de Nats. Men offert hier bananen, vruchten of wierook. Geesten of nats hebben een belangrijke plaats in het dagelijkse leven van de Birmezen. Het vereren van nats komt voort uit het animisme en stamt uit de tijd van voor het Boeddhisme. Volgens het animisme bezit ieder voorwerp een geest. Er zijn goede geesten (nats) om te aanbidden en slechte nats.
De slechte nats zijn demonen waar men erg veel respect voor heeft.
Vroeger waren er honderden nats: landnats, waternats, bosnats en beschermnats voor kinderen, slangen, rijstvelden, etc. ieder met een eigen verhaal.
Omdat het vereren van nats op gespannen voet stond met het Boeddhisme, probeerde men dit lang geleden te verbieden, maar dit bleek niet uit te bannen.
Ca. 1000 jaar geleden besloot een koning de nats te verbieden op 37 nats na.
Deze zijn tot op vandaag nog in veel tempels te vinden.
De 37 verschillende nats zijn meestal gemaakt van hout volgens een vast patroon. Ze zijn mooi versierd en dragen kleurige klederdrachten. Vaak zijn ze met bladgoud belegd.

Na de set lunch, ditmaal per persoon, opgediend in een mooi vakjesbord, weer heerlijk buiten, de plek wat minder, de bus in op voor een lange rit, dus maar vast mijn verhaal geschreven.

Het is nog even zoeken naar een geschikte plek met een uitzicht op Mount Popa, de gebruikelijke plek staat vol met rook door vuilverbranding. Stuk verder nog een plek volgens Yves, helaas met een wat grote afstand, maar toch, hij staat vereeuwigd!

Het is opvallend dat sommige bomen kaal zijn en sommige volop in bloem staan. De seizoenen zijn nauwelijks verschillend van elkaar, alleen de regenval is onderscheidend.

Tussenstop in Meiktila, oversteken met gevaar voor eigen leven om een foto te maken van een schip wat als logo wordt gebruikt voor het Myanmar bier, foeilelijk. Het maakt meteen duidelijk waarom de chauffeur zijn toeter zo leuk vindt, het is een stuk drukker hier. Er wordt getoeterd voor elke brommer die wordt gepasseerd en dat zijn er nogal wat hier.
Even gebruikmaken van het toilet van het lokale restaurant. En wat te eten kopen voor vanavond bij de Champion bakkerij. Grappig, ze verkopen hier pastel de nata, benieuwd hoe dat smaakt.
Nog 3 uur te gaan, waarvan 2 in de bergen zegt Yves, nou dat wordt toch wel iets langer, nog een plaspauze inlassen en mijn gekochte sandwich in de bus eten.
Stikdonker dus niets meer te zien, behalve vuurstrepen in de bergen. Dit is aangestoken hout, waarvan houtskool wordt gemaakt.

Kalaw is een leuk bergdorpje met een mooie mix van Engelse en Birmese invloeden. Het dorpje concentreert zich rondom de centrale markt en de naastgelegen glinsterende Aung Chan Tha Zedi, een stoepa die belegd is met glasmozaïek. Ten tijde van de Britse bezetting werden veel Indiërs en Nepalezen naar Myanmar gehaald om wegen en spoorlijnen aan te leggen. Afstammelingen van hen wonen nog steeds in Kalaw, waardoor de huidige bevolking een mix is van Boeddhisten, Sikhs, Hindoes en Moslims. Die diversiteit is voor bezoekers misschien nog wel het best zichtbaar in de verschillende soorten eetgelegenheden in Kalaw. Vandaag de dag wordt de stad bewoond door Birmezen waardoor de Engelse koloniale huizen met tuinen en vakwerk Kalaw een koloniale uitstraling geven afgewisseld met gouden stoepa’s.

We verblijven aan de rand van het Shanplateau gelegen Kalaw, in het Pine Breeze hotel. Het hotel is heerlijk koel gelegen tussen de heuvels en ligt op ca. 5 minuten afstand van Kalaw markt en de Bamboe pagode. Het hotel beschikt over een receptie, lift, restaurant en bar. De kamers zijn voorzien van airconditioning, televisie, telefoon, minibar, gratis wifi (helaas niet op de kamer) en badkamer met douche, toilet en föhn. Alle kamers hebben uitzicht op de bergen, maar dat zien we morgenochtend pas, want bij aankomst om 20.00 uur is het al pikdonker en ook best fris.

Reisafstand ca. 286 km.

Geschreven door Ivie74