Gisteren het 1e pilletje tegen hoogteziekte ingenomen en vanochtend weer, we zijn benieuwd wat de hoogte met ons gaat doen. Gertso heeft al wat advies gegeven. Zoveel mogelijk water drinken, tien stappen terug, dus vooral niet haasten en buikademhalen.

De wake-up call kwam niet vanochtend, waarschijnlijk zat er geen stekkertje aan de telefoon, of zat het niet in het contactpunt. Gertso vertelde dat dat nog wel een voorkomt hier. Gelukkig zetten we zelf de wekker, maar zijn meestal al ruim op tijd wakker.

We vertrekken niet al te vroeg en genieten nog even van het ontbijt in de tuin.
Vanaf vandaag hebben we in het Andesgebergte een lokale gids mee in de bus, Coco, een vervelend mannetje. Hij wil niet met een microfoon praten en schreeuwt constant in mijn oor om zich verstaanbaar te maken. Ook heeft hij zijn vogelboek bij zich waaruit hij maar al te graag voorleest. De Cock of the Rock vogel heeft de kleuren van Peru, rood wit, dat is dan wel weer leuk om te weten.
De drie grootste vulkanen van Peru blijven ons achtervolgen tot en met een gedeelte van morgen.
De Misty van 5800m hoogte bijnaam meneer, de Chachany van 6100m hoogte bijnaam altijd wit en Mountain Mountain van dik 5000m hoogte bijnaam berg berg.

Verder de hoogte in (naar ruim 4800 meter!), langs pre-Inca-terrassen en met zicht op besneeuwde bergtoppen naar onze volgende boeiende bestemming, Chivay. De rit is prachtig, verschillende landschappen trekken voorbij.

We passeren een enorme cementfabriek. De fabriek is door Nederlanders ontwikkeld en heeft zo"n 500 werknemers. Het cement wordt is gemaakt met rood zand uit de bergen.

We moeten ruim 2 liter water pp drinken, dat betekent ook veel plassen in de bus, wel met gevaar voor eigen leven. Broek naar beneden trekken, je wordt van links naar rechts geslingerd. Zodra je zit, prima. De wc loopt bijna over met 21 plassers. Cojo zet gewoon ff de klep open onderweg, je zou er maar achter rijden.

Helaas doet de hoogte wel iets met Vanja, zware hoofdpijn en misselijk. Ook mijn hoofd voelt alsof er een steen op ligt. Morgen zal het beter gaan volgens Gertso, we hopen het.
We stoppen af en toe om een kudde alpalca's of lama's te fotograferen en natuurlijk even op het hoogste punt.
We drinken cocathee op zo'n 4200 m hoogte en gaan nog tot boven de 4900 m, dan zakken we weer wat af naar 3600 m.
Rond 2u zijn we in Chivay waar we lunchen. Vanja blijft buiten en ik bij haar, ook ik heb niet veel trek, heb het buffet gezien niets voor mij.

Chivay ligt op een hoogte van 3632 m boven zeeniveau. Het heeft een centraal plein en een levendige markt. Chivay ligt een klein stukje van de lokale warmwaterbronnen af. Ook vinden we hier de Cañón del Colca, een grote kloof in het zuiden van Peru met een indrukwekkende diepte van 4000 meter, één van de diepste kloven ter wereld. Twee keer zo diep als de Grand Canyon. Dit is het ongerepte leefgebied van de gigantische condor, dé plek om deze imposante roofvogels te spotten! De grootste exemplaren hebben een spanwijdte van wel drie meter! Indrukwekkend. Hun nesten bouwen ze tegen de steile rotswanden. Ook vicuñas (behorende tot de kameelachtigen), wilde lama’s, alpaca's, guanaco's, poema’s en vossen behoren tot de rijke fauna van dit schitterende natuurjuweel.

Wij rijden 5 min door naar het hotel. Gertso is zo lief ons meteen de kamersleutel te geven, kan Vanja lekker slapen.

We overnachten in dit traditierijke stadje in Inkari Eco Lodge, Calle Espinar s/n
Het hotel ligt aan de voet van de bergen van Colca Valley en ligt op ca. 5 minuten van het centrum van Chivay. Het hotel beschikt over een receptie, bar en gratis wifi. De kamers zijn voorzien van een televisie, telefoon, airconditioning en badkamer met bad/douche en toilet.

Straks nog even met de groep er op uit het dorpje in, inmiddels voel ik me ook niet helemaal top, even beetje bijgekomen, half uurtje op bed gelegen en ik ga toch mee.
Leuk dorpje, één grote markt, binnen en buiten. Geeft toch weer mooie plaatjes.
Meteen nog maar even wat Soles pinnen.
Na een bezoekje aan het kerkje de bus in, inmiddels best koud hier op deze hoogte.
Vanja is gelukkig wat bijgekomen, ff een banaantje en wat chips en lekker slapen. Om 11 uur even wakker en we voelen ons een stuk beter. We lopen even rond in onze kamer, dat is goed voor de zuurstof volgens Gertso.

De bewoners van de Andes zijn een stuk kleiner, ik zeg, dat zal wel door de luchtdruk komen, maar het blijkt ook echt waar. Hoe kleiner, hoe minder last van de hoogte. Het hart is ook groter en kan het bloed dan sneller naar de andere delen van het lichaam pompen en koelen ze een stuk minder snel af. Ook de longen zijn groter.

Reisafstand ca. 160 km.

Geschreven door Ivie74