7 uur wake-up call (gelukt). Na het matige ontbijt gaan we vandaag de 3 koningssteden Sagaing, Amarapura en Ava bezoeken.

De Birmese koningen maakten er een gewoonte van om tijdens de inauguratie onmiddellijk een andere stad tot koningszetel te bombarderen.

We reizen naar Sagaing, de eerste koninklijke hoofdstad van de Shan staat gesticht in 1315 door Athin Kaya, de leider van de Shan. Sagaing is prachtig gelegen op de heuvels aan de oever van de Ayerwaddy rivier.
De heuvel wordt ook wel de kikkerberg genoemd, omdat deze uit de verte op een kikker lijkt. Honderden pagodes, kloosters, stoepa’s tegen de berg 'aangeplakt' al glanzend in het zonlicht, helaas is het wat heiig en kunnen we niet zo heel ver kijken.
De monniken, bepalen de bijzondere sfeer en de charme van deze belangrijke religieuze plaats, er leven hier meer monniken dan burgers. Het is de best bewaard gebleven koningsstad en is een vooraanstaand religieus centrum, met 540 kloosters en pagoden, 6000 monniken en 3000 nonnen. Sinds 2004 zijn er een boeddistische universiteit en een meditatiecentrum. Ook buitenlanders zijn hier van harte welkom.
We rijden naar boven, vanuit de verte zie je de tientallen pagodes al. Vanaf het uitzichtpunt genieten we van de schitterende uitzichten over de wijde omgeving zoals de Ayerwaddy rivier en Mandalay.
We bezoeken een pottenbakkers familie. Er worden waterpotten gemaakt van klei. Mooi bewerkt door met een houten plank met motieven, in de nog natte klei te slaan. Gedroogd in de schaduw. Overal kom je deze potten tegen met drinkwater. Het water blijft er heerlijk koel in. Ik koop mijn eerste "plank" souvenirtje, een soort vogeltje waarop je kunt blazen. Grappig en al is het alleen maar om de mensen iets te geven. €0,60 kost zo'n dingetje.
Daarna brengen we een bezoek aan de Hsinmyashin-pagode, de pagode van de talrijke olifanten. Er staan 2, 6 m hoge stenen olifanten bij de ingang en is in 1429 gebouwd.
Erg indrukwekkend is het nonnenklooster Tatjadida, vele in het lichtroze geklede vrouwen worden hier tot non opgeleid. We mogen vrij rondkijken en zelfs de eetzaal bezoeken. Bijzondere genoeg zitten daar 3 monniken die bediend worden door de nonnen, heerlijk te genieten van een uitgebreide lunch.
De bus brengt ons naar een punt waar we overstappen in een soort open jeep die ons verder de berg op brengt, de bus trekt dat niet. Lekker van links naar rechts geschut komen we boven met een houten kont. We zijn bij een prachtige grottempel, de Umin Thonze Pagode, daterend uit de 14e eeuw. Niet een echte grot, maar tegen de berg aan gemetseld, zodat het een grot lijkt. Hier staan 45 Boeddha's op een rij, één voor elk levensjaar van Boeddha. Natuurlijk ook hier weer een prachtige pagode, rondom uitzicht op de vallei.

Verkopers te kust en te keur, van schilderijen, tot lakwerk, bamboe tasjes, kettingen, teveel om op te noemen. Ik sla (nog) even over.
De jeep brengt ons naar beneden waar we aan de kade worden afgezet voor een oversteek met een longtailboot naar onze lunchplek in een mangoboomgaard. Heerlijk gegeten. Set meal met een gedeeld biertje (met Franny). Én heel gezellig!

In 1364 werd Inwa (toen nog Ava geheten) de nieuwe hoofdstad en deed bijna 400 jaar dienst als koninklijke hoofdstad.
Er rijden geen auto's op Inwa, alles gaat per scooter of met paard-en-wagen. Omdat het grootste deel van de wegen ook nog niet geasfalteerd zijn wordt het wel hobbelen. Wij gaan per paard-en-wagen de antieke kloosters en pagodes van Ava verkennen. Weer heen en weer schudden, lekker hoor. Franny mag op de bok, ik op de terugweg.
We bezoeken het teakhouten Bagayaklooster uit 1834, bijna tweehonderd jaar oud maar nog steeds in goede staat én in gebruik door één monnik! Hij heeft zelfs tv, nog wel in het piepschuim, maar beeld heeft hij. Én katten, die heerlijk in het zonnetje liggen te genieten van de rust.
Het gebouw heeft 7 verdiepingen en 267 pilaren, waarvan de hoogste 18 m telt en de dikste niet met twee armen te omvatten is. Er is ook een schooltje voor wezen en kinderen van arme ouders.
En ja hoor, het zal niet zo zijn, ik sta tegen zo'n pilaar geleund, helaas was die pas geteerd, dus mijn nieuwe shirt naar de knoppen. Yves zei net te laat, niet leunen hoor.
Maar wat een indrukwekkend bouwwerk!

In de oude koningsstad Amarapura, worden de jonge monniken onderwezen in het Boeddisme. Zij moeten bedelen voor hun eten en mogen niet meer meenemen dan hun kom groot is. De maaltijden worden betaald door rijke Birmezen, die zo religieus krediet hopen te krijgen. KARMA.

De voormalige Burmaanse hoofdstad is befaamd vanwege de weef- en textielindustrie. Hier maakt men "longyi's" een soort wikkelrok, van zijde en katoen voor zowel mannen als vrouwen. Je ziet ze dan ook overal langs te kant van de weg in alle kleuren van de regenboog.

Net als de teakhouten U-bein brug (met 1186 teakhouten palen) over het Taungthaman meer, de oudste en langste teakhouten brug ter wereld, waar de bevolking af en aan loopt.
De brug is vernoemd naar de burgemeester die in 1784 deze oeververbinding tot stand bracht. Hij gebruikte hiervoor teakhout uit het paleis van Ava.
Deze 1,2 km lange brug ligt net buiten de stad. In het natte seizoen staat de brug onderwater en in het droge seizoen (nu) worden er gewassen onder verbouwd.
We zijn er aan het einde van de dag. Er heerst een geweldige sfeer, het is er een drukte van belang, 95% Burmezen. Ik heb genoten van een mooie zonsondergang, die een prachtig silhouettenspel van en op de brug laat zien.

Vol indrukken gaan we weer terug naar ons hotel in Mandalay.

Eet iets op de kamer, 3u pas geluncht, dus niet echt veel trek.
Haal een soort van MacDonald bij de Ocean, lekker!

Morgen Mandalay verkennen.

Reisafstand ca. 75 km.

Geschreven door Ivie74