Dag 8 van Kerman, via Rafsanjan گلشن naar Yazd یزد
Iran, Kerman
Vroeg beneden, dat uur ben je niet in 1 dag kwijt natuurlijk en niet alleen ik, bijna de hele groep zit al aan tafel.
Na het ontbijt zitten we nog even in de hal en "ivie74" zingt rond, een aantal willen heel graag mijn blog lezen. Nog meer volgers :-)
Ik vertel hoe de "Annie" is ontstaan en iedereen moet erg lachen.
Deze reis lijken we géén Annie in ons midden te hebben, maar wat niet is kan nog komen.
We rijden door de streek-van-de-pistache waarvan het plaatsje Rafsanjan het middelpunt is.
Fotostop bij een plantage, helaas niet de goede oogsttijd nu, maar hier en daar hangen er nog wel wat. 2 hectare struiken, want daar groeien ze aan, levert zo'n 2000 kg op. Raar hè dat ze bij ons met kilo's tegelijk uit de supermarkten worden gejat.
Het is trouwens al knap heet, het wordt vandaag rond de 40°.
Ik zeg dat ze duur kosten, goed Nederlands, maar niet heus. Zegt Wouter, volgens mij ben jij de Annie :-):-) van deze reis, ben ik even blij dat niemand op mijn blog kan schrijven!
Rafsanjan is de hoofdstad van de provincie Kerman en heeft een bevolking van ca136.388 inwoners. Het is het centrum van Iran voor de pistacheteelt.
Tevens worden in Rafsanjan veel vloerkleden geproduceerd. In de omgeving zijn veel kopermijnen te vinden.
Halverwege Kerman en Yazd staat een oude karavanserai (Zein-o-Din), die nu dienst doet als hostel. Een mooie plek voor de lunch, weer top verzorgd door de chauffeur en klaargemaakt door de gebroeders Akhavan.
De accommodatie ligt pal naast de weg, makkelijk bereikbaar. Een prachtige authentieke plek. We mogen nog even (letterlijk) rondlopen.
De kamers zijn super romantisch, (een (must)slaapplek Martijn en Ruby)!
In de middag arriveren we in Yazd, het
bolwerk van het Zoroastrisme, een oude Perzische religie. Wil je er meer van weten, klik op de link.
https://www.spiritualnet.nl/8-religies/30-zoroastrisme
Freddy Mercury heeft zijn roots in Iran, geboren uit etnische (Zoroastristische) ouders.
Yazd, unieke Iraanse stad
Het centrum van de de Iraanse woestijnstad Yazd staat sinds kort op de werelderfgoedlijst van Unesco. De plaats staat bekend om zijn Perzische architectuur en is grotendeels opgetrokken uit leem. Naast lemen huizen en gebouwen vind je er ook het Amir Chakmaq-complex uit de 13e eeuw en de Jame moskee uit 1324. De stad bestaat al meer dan 8000 jaar en is het centrum van zoroastrisme, een zeer oude religie van vuuraanbidders.
De eerste vermeldingen van de plaats Yazd in historische verslagen dateren van ca. 3000 jaar voor Christus en wordt daarom gezien als één van de oudste steden ter wereld. Yazd heeft een geschiedenis die terug gaat tot het Median rijk, 5000 jaar geleden. Het heette toen Ysatis en Issati. Begin 1200 tijdens de invasie van Genghis Khan werd Yazd een veilige haven voor vele kunstenaars. Marco Polo, die in 1272 de stad bezocht, noemde het een nobele stad en bewonderde de zijde productie.
Door de aanpassingen aan de woestijn is Yazd een architectonisch unieke stad. Yazd staat in Iran ook bekend door de hoge kwaliteit van handwerk en bakkerijen. Het is gelegen naast de centrale bergen, ver van de zee en heeft een woestijn klimaat. Yazd ligt aan een hoog woestijn plateau in het oostelijke deel van het centrum van Iran, dat een groot deel van het land vormt. Vroeger lag Yazd altijd op 7 dagen reizen van andere steden, en was daarom erg geïsoleerd.
De naam Yazd betekent aanbidding en feest. Het heeft haar traditionele structuur tijdens modernisering gehandhaafd. In het oude gedeelte van de stad zijn de huizen gemaakt van modder bakstenen en hebben koepel daken. Yazd wordt ook gezien als het centrum van het Zoroastrisme, één van de eerste moraal filosofieën waarbij de hoofdgedachte draait om goed versus kwaad. Daarnaast is in deze stad een uniek ventilatie systeem ontstaan, waarbij hoge torens met gleuven (Badgirs) wind opvangen en langs water wordt geblazen waardoor er koude lucht verspreid wordt.
Iets buiten de stad zien we de ‘torens der stilte’. Het verbranden en begraven van doden paste niet binnen de cultus, lijken werden hier voor de gieren achtergelaten. In Iran is dit niet meer toegestaan, het alternatief is vlakbij de torens te vinden: een begraafplaats met enkele rijen wit marmeren zerken. De lichamen worden niet meer op de grond gelegd, maar in een betonnen bak om verontreiniging te voorkomen.
We kunnen een van de torens beklimmen, maar ruim 100 hoge treden met een temperatuur van 40° vind ik iets teveel van het goede. Ongeveer de helft van de groep gaat wel naar boven, waaronder Ina en Frans, kanjers hoor, alhoewel Ina knalrood en hijgend in de bus moet bijkomen, ik geef haar maar snel een watertje. Rond de toren staan allerlei bijgebouwen waar de familie van de overledene kon verblijven, wel vervallen, maar nog steeds de moeite waard.
Aarde, lucht, vuur en water zijn binnen het Zoroastrisme heilige elementen. In de vuurtempel tref je de gewijde vlam die volgens overlevering al 1500 jaar brandt. Indrukwekkend, als je voor het vuur staat krijg je kippenvel. Helaas mogen we er niet dichtbij komen en moeten we achter glas blijven. Een priester staat te wachten om hout op het vuur te leggen, maar hij wil duidelijk niet op de foto. Ik vang hem toch, al is het maar net.
We overnachten in het Kohan hotel, vlakbij de Imam Khomeini moskee en de Dolat Abad tuin, Asizadeh Boulevard, tel. +983536272989._
Wat een mooi plekje. Onze kamers liggen allemaal aan een binnenplaatsje met een watertje, dus we kunnen heerlijk buiten zitten.
We eten gezamenlijk op een prachtig dakterras met uitzicht op de vrijdag moskee, die we morgen gaan bekijken.
Voor vanavond welterusten tot morgen.
Reisafstand 365 km.
Na het ontbijt zitten we nog even in de hal en "ivie74" zingt rond, een aantal willen heel graag mijn blog lezen. Nog meer volgers :-)
Ik vertel hoe de "Annie" is ontstaan en iedereen moet erg lachen.
Deze reis lijken we géén Annie in ons midden te hebben, maar wat niet is kan nog komen.
We rijden door de streek-van-de-pistache waarvan het plaatsje Rafsanjan het middelpunt is.
Fotostop bij een plantage, helaas niet de goede oogsttijd nu, maar hier en daar hangen er nog wel wat. 2 hectare struiken, want daar groeien ze aan, levert zo'n 2000 kg op. Raar hè dat ze bij ons met kilo's tegelijk uit de supermarkten worden gejat.
Het is trouwens al knap heet, het wordt vandaag rond de 40°.
Ik zeg dat ze duur kosten, goed Nederlands, maar niet heus. Zegt Wouter, volgens mij ben jij de Annie :-):-) van deze reis, ben ik even blij dat niemand op mijn blog kan schrijven!
Rafsanjan is de hoofdstad van de provincie Kerman en heeft een bevolking van ca136.388 inwoners. Het is het centrum van Iran voor de pistacheteelt.
Tevens worden in Rafsanjan veel vloerkleden geproduceerd. In de omgeving zijn veel kopermijnen te vinden.
Halverwege Kerman en Yazd staat een oude karavanserai (Zein-o-Din), die nu dienst doet als hostel. Een mooie plek voor de lunch, weer top verzorgd door de chauffeur en klaargemaakt door de gebroeders Akhavan.
De accommodatie ligt pal naast de weg, makkelijk bereikbaar. Een prachtige authentieke plek. We mogen nog even (letterlijk) rondlopen.
De kamers zijn super romantisch, (een (must)slaapplek Martijn en Ruby)!
In de middag arriveren we in Yazd, het
bolwerk van het Zoroastrisme, een oude Perzische religie. Wil je er meer van weten, klik op de link.
https://www.spiritualnet.nl/8-religies/30-zoroastrisme
Freddy Mercury heeft zijn roots in Iran, geboren uit etnische (Zoroastristische) ouders.
Yazd, unieke Iraanse stad
Het centrum van de de Iraanse woestijnstad Yazd staat sinds kort op de werelderfgoedlijst van Unesco. De plaats staat bekend om zijn Perzische architectuur en is grotendeels opgetrokken uit leem. Naast lemen huizen en gebouwen vind je er ook het Amir Chakmaq-complex uit de 13e eeuw en de Jame moskee uit 1324. De stad bestaat al meer dan 8000 jaar en is het centrum van zoroastrisme, een zeer oude religie van vuuraanbidders.
De eerste vermeldingen van de plaats Yazd in historische verslagen dateren van ca. 3000 jaar voor Christus en wordt daarom gezien als één van de oudste steden ter wereld. Yazd heeft een geschiedenis die terug gaat tot het Median rijk, 5000 jaar geleden. Het heette toen Ysatis en Issati. Begin 1200 tijdens de invasie van Genghis Khan werd Yazd een veilige haven voor vele kunstenaars. Marco Polo, die in 1272 de stad bezocht, noemde het een nobele stad en bewonderde de zijde productie.
Door de aanpassingen aan de woestijn is Yazd een architectonisch unieke stad. Yazd staat in Iran ook bekend door de hoge kwaliteit van handwerk en bakkerijen. Het is gelegen naast de centrale bergen, ver van de zee en heeft een woestijn klimaat. Yazd ligt aan een hoog woestijn plateau in het oostelijke deel van het centrum van Iran, dat een groot deel van het land vormt. Vroeger lag Yazd altijd op 7 dagen reizen van andere steden, en was daarom erg geïsoleerd.
De naam Yazd betekent aanbidding en feest. Het heeft haar traditionele structuur tijdens modernisering gehandhaafd. In het oude gedeelte van de stad zijn de huizen gemaakt van modder bakstenen en hebben koepel daken. Yazd wordt ook gezien als het centrum van het Zoroastrisme, één van de eerste moraal filosofieën waarbij de hoofdgedachte draait om goed versus kwaad. Daarnaast is in deze stad een uniek ventilatie systeem ontstaan, waarbij hoge torens met gleuven (Badgirs) wind opvangen en langs water wordt geblazen waardoor er koude lucht verspreid wordt.
Iets buiten de stad zien we de ‘torens der stilte’. Het verbranden en begraven van doden paste niet binnen de cultus, lijken werden hier voor de gieren achtergelaten. In Iran is dit niet meer toegestaan, het alternatief is vlakbij de torens te vinden: een begraafplaats met enkele rijen wit marmeren zerken. De lichamen worden niet meer op de grond gelegd, maar in een betonnen bak om verontreiniging te voorkomen.
We kunnen een van de torens beklimmen, maar ruim 100 hoge treden met een temperatuur van 40° vind ik iets teveel van het goede. Ongeveer de helft van de groep gaat wel naar boven, waaronder Ina en Frans, kanjers hoor, alhoewel Ina knalrood en hijgend in de bus moet bijkomen, ik geef haar maar snel een watertje. Rond de toren staan allerlei bijgebouwen waar de familie van de overledene kon verblijven, wel vervallen, maar nog steeds de moeite waard.
Aarde, lucht, vuur en water zijn binnen het Zoroastrisme heilige elementen. In de vuurtempel tref je de gewijde vlam die volgens overlevering al 1500 jaar brandt. Indrukwekkend, als je voor het vuur staat krijg je kippenvel. Helaas mogen we er niet dichtbij komen en moeten we achter glas blijven. Een priester staat te wachten om hout op het vuur te leggen, maar hij wil duidelijk niet op de foto. Ik vang hem toch, al is het maar net.
We overnachten in het Kohan hotel, vlakbij de Imam Khomeini moskee en de Dolat Abad tuin, Asizadeh Boulevard, tel. +983536272989._
Wat een mooi plekje. Onze kamers liggen allemaal aan een binnenplaatsje met een watertje, dus we kunnen heerlijk buiten zitten.
We eten gezamenlijk op een prachtig dakterras met uitzicht op de vrijdag moskee, die we morgen gaan bekijken.
Voor vanavond welterusten tot morgen.
Reisafstand 365 km.
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
