De stad Pagan (ook wel Bagan genoemd) is een van de vroegere hoofdsteden van Myanmar, en is gesticht in het jaar 849. Het was de hoofdstad van het Pagan-rijk, waar het Theravada-boeddhisme het belangrijkste geloof was. Dit kan gezien worden aan het enorme aantal tempels dat nu nog in Pagan staat; Pagan heeft de grootste verzameling boeddhistische tempels, ruïnes en stoepas ter wereld.
In 1287 werd de stad verlaten door de bewoners, die de stad in angst verlieten omdat de Mongolen eraan kwamen om de stad te veroveren. Misschien mede omdat de stad verlaten was toen de Mongolen eraan kwamen, is er door de Mongolen weinig schade toegebracht aan de stad zelf. Er staan nu nog duizenden tempels, vaak in relatief goede staat. Bij een aardbeving in 1975 liepen veel van de tempels schade op, die niet altijd gerepareerd kon worden. Met hulp van internationale organisaties als Unesco begon de overheid met een groot restauratieprogramma. Daarbij werden plaatselijke ambachtslieden ingezet, die de monumenten vaak met eeuwenoude middelen restaureerden. Het project werd in 1981 afgerond.
Pagan is een van de grote toeristenbestemmingen in Myanmar, en staat op de lijst van nominaties tot toevoeging aan de Werelderfgoedlijst. Tegenwoordig is er in Pagan een klein stadje met 20.000 mensen en zijn er veel hotels rondom Pagan gevestigd, waar de toeristen verblijven. Pagan is veel minder bekend dan de tempels van Angkor Wat in Cambodja. De oorzaak hiervoor is het restictieve beleid ten opzichte van toeristen en internationalisatie dat Myanmar gedurende lange tijd gevoerd heeft en ook nu nog (in mindere mate) volgt.
Voor Theravada buddhisten is Pagan ook een bedevaartsoord.

5 uur wake up call afgesproken, gisteren niet gelukt, ach ja dat zat er in, dus ook mijn wekker op kwart voor 5 gezet. Tien over half 5 schrik ik wakker, hoezo interne klok , om 5 uur moet de koffer voor de deur staan. En idd géén wake-up call.
Gisterenavond op de toilettas na ingepakt, dus snel klaar. Gezellig nog even appen, Vanja naar bed en ik al op pad.

We reizen per boot naar Bagan en om een goed plekje te bemachtigen wil Yves om 6 uur bij de boot zijn. Onze Annie (Wil) te laat, geen wekker gezet, hier gekocht en ze wist niet hoe die werkte, de hoteljongen moest haar wekken.
Afscheid van onze gids Muna, de chauffeur en de busboy, in Bagan een nieuwe lichting.

Weer overlopen over 3 schepen voordat we op ons schip zijn. Dit keer wat betere of eigenlijk steverige loopplanken en bij elk overstapje staan helpende handjes klaar én met een big smile. De bootsjongens hebben het zwaar met onze koffers, over de smalle loopplanken zeulen met koffers van meer dan 20 kg.!!
Hoezo vroeg op de boot moeten zijn, we hebben de boot voor ons zelf, ja, weinig of geen toeristen hier.
Heerlijk genoten van de mooie heuvels en wallekanten van Mandalay, waar de Pagodes lijken uitgestrooid, zoveel zijn het er. Eenmaal onder de brug door niet veel meer te zien, behalve af en toe een vastgelopen schip. Kunst om hier te varen tussen de zandbanken door. Op sommige plekken is het water nog geen meter diep.
Ontbijt en lunch in een fastfood bakje, maar wel lekker.
Gezellig met Frans en Ina zitten kletsen, wat een leuke mensen! Gedeelde interesses, een kind met een soortgelijke promotie en reisliefde. Beide begin 70 en al 10 jaar met pensioen, al heel veel van de wereld gezien. Ze willen graag naar Peru en ja, daar kan ik genoeg over vertellen.
Maar helaas heeft Ina ook een zelfde "hoofd" ervaring.
Heerlijk in de zon gezeten, moet toch ook een kleurtje opdoen en het is erg aangenaam met het vaarwindje ondanks de temperatuur. In de middag 34°.
Tegen de tijd dat we er eigenlijk moeten zijn lopen we vast op een zandbank.
De rivierdiepte is hier kniehoogte. Veel gas geven helpt niet. De bootsjongens het water in, wij worden met zijn allen naar het achterdek gestuurd voor het gewicht.
Ina zegt meteen "groepsfoto"! Theo neemt de leiding, denkt hij :-) en voorziet de bemanningen met zijn adviezen.
Zo lopen we nog een paar keer vast. Ik denk even aan de Lek en de eerste GYMPI.
Na 12 uur onderweg te zijn geweest, beetje gaar in het hotel aangekomen, wat er geweldig uitziet. Lekker snel de sleutel.
Ga nog even een hapje eten, in de met lampionnen verlichte tuin, samen met Franny. Ina en Frans zijn er ook en we schuiven gezellig aan.

Een eerste kennismaking met de vele tempels. In het donker ziet het er indrukwekkend en veelbelovend uit!
Maar liefst 2.237 tempels en pagodes, bepalen het landschap bij Bagan.

De tempels en pagoden kunnen op grond van leeftijd en stijl in drie perioden worden onderverdeeld.
1. Vroege periode (850-1120)
2. Middenperiode (1120-1170)
3. Late periode (1170-1300)

De gebouwen van Bagan bestaan meestal uit baksteen dat is bedekt met pleisterwerk en versierd met stucwerk. Ze vallen in twee soorten uiteen: stoepa's en tempels.
Een stoepa is een massief bouwwerk waarin een relikwie van Boeddha wordt bewaard. Zij hebben een uivormige koepel en zijn schaars verlicht.
Een tempel is een vierkant gebouw en kan worden verdeeld in twee typen: de holle met één ingang en één verdieping. Het boeddha-beeld staat tegen de achterwand
en de 'centraal pilaar' tempel met vier ingangen en twee verdiepingen. In de pilaar tegenover de ingang zijn galerijen met nissen voor de boeddha-beelden. Deze vorm komt het meest voor in Bagan. Ze zijn helder verlicht.

In deze serene, sprookjesachtige en historische omgeving brengen we de komende drie nachten door in Sincere Smile Hotel, Bagan-Chauk Road, New Bagan.
Het hotel ligt nabij het Archeologisch Museum en de luchthaven van Bagan. Het hotel beschikt over een receptie, restaurant, bar en buitenzwembad. De kamer is voorzien van airconditioning, televisie, telefoon, minibar en badkamer met bad en douche, toilet, föhn en WIFI.

Reisafstand ca. 180 km.

Geschreven door Ivie74