Dag 7 Bagan
Myanmar, New Bagan
Vrije dag!
Frans, Ina en ik gaan er op uit met een scooter, of zoals ze het hier noemen een e-bike.
Geen optionele excursie voor ons, wij trekken ons eigen plan vandaag.
We hebben wat tips gekregen van Auw, de "must sees".
Kwartiertje langer slapen, we willen toch vroeg op pad.
Als het goed is staan onze scooters na het ontbijt voor ons klaar!
En ja, drie mooie witte scooters en idd electrisch, wel even wennen, maar super makkelijk!
Daar gaan we.
Als eerste gaan we naar het dorpje Minnath, we komen al wat tempels/pagodes tegen en de ah's en oh's hoor ik ook van Ina, het gaat een prachtige dag worden met veel foto's.
Als we het dorpje binnenrijden komt er meteen een dametje op ons af. Zij gaat ons rondleiden door haar dorp, waar 120 mensen wonen van jong tot oud.
We zien hoe er geleefd wordt en ze selfsupporting zijn. Na een drie kwartier vinden we het wel mooi en vragen we haar ons naar de scooters terug te brengen. Natuurlijk eerst een beetje gesputter "nu al" zegt ze, maar ze leidt ons netjes door de dorpsshop, voordat we naar de scooters kunnen. We krijgen thee met pinda's en genieten van de oudste dorpsgenoot van 92.
Ze spint katoen en haar buurvrouw draait dikke sigaren. Ze roken er samen eentje.
Wij gaan weer op pad, zien heel veel tempels en pagodes, we gaan ze niet allemaal van binnen bekijken, dat zou echt niet lukken. Wat een diversiteit aan bouwwerken, we genieten met zijn drietjes. Zo'n scootertje is echt top, we hoeven er vaak niet eens vanaf om een mooie foto te kunnen maken.
We rijden een stukje terug naar de doorgaande weg om een leuk restaurant te zoeken en dat vind ik.
Ik rijd voorop omdat ik het vaakst stop, blijkt achteraf best mee te vallen, Ina kan er ook iets van. Ze wordt ook wel Ina Huf genoemd door haar vrienden, naar de beroemde hoffotograaf.
Ze maakt foto's met de i-pad, de telefoon en de camera, dan val ik toch best mee hoor.
We lunchen bij Bagan Lodge, een prachtig hotel, met een zwembad, wel wat duurder dan we gewend zijn, maar dat mag de pret niet drukken, het was heerlijk en gezellig.
We lachen om leuke verhalen. Ik vertel over mijn "Annie". Gisteren stopten we met de bus bij de eerste tempel, alleen om even een foto te maken, allemaal weer de bus in Wil loopt gezellig door en verdwijnt uit het gezicht. Auw hollend erachteraan, dacht ze dat we al verder gelopen waren en ze ons niet meer kon zien, nee we zaten in de bus.
Frans vertelt dat ze bij een eerdere reis een reisgenoot te kort kwamen in de bus, zoeken, zoeken, zoeken. Uiteindelijk op de wc gekomen, komt er er een vinger door een gaatje, was de klinkt eruit gevallen en kon hij er niet meer uit.
Na weer lekker bijgetankt te zijn, zijn we klaar voor nog meer moois.
We rijden een paar keer de verkeerde kant op, ach ja ik weet het niet en met MAPS ME, op Frans zijn telefoon lukt het ook niet zo best, maar we komen er toch wel. De afstanden zijn niet zo groot, maar bij elkaar hebben we toch wel een dikke 50 km gereden.
Als laatste bezoeken we de Thatbyinyu Tempel, een van de indrukwekkenste tempels van Bagan.
Hij is 61 m hoog en heeft 5 verdiepingen. De tempel is gebouwd in 1141 en is al talrijke keren gerestaureerd. Om het aantal bakstenen te tellen die voor de bouw werden gebruikt, werd er per 10.000 stenen één achtergehouden. Met de overgebleven stenen werd een nieuwe tempel gebouwd.
We zijn het opeens zat, we hebben vandaag zoveel tempel gezien, de een nog mooier dan de andere, maar het is mooi geweest!
We rijden met een vaartje van 50, zo hard gaan die krengen, terug naar het hotel. Ik heb nog wat te eten over van gisteren. Lekker relaxen en de tas weer op orde.
Morgen gaan we weer verder op onze route.
Even het stof wegspoelen van vandaag en lekker slapen.
Frans, Ina en ik gaan er op uit met een scooter, of zoals ze het hier noemen een e-bike.
Geen optionele excursie voor ons, wij trekken ons eigen plan vandaag.
We hebben wat tips gekregen van Auw, de "must sees".
Kwartiertje langer slapen, we willen toch vroeg op pad.
Als het goed is staan onze scooters na het ontbijt voor ons klaar!
En ja, drie mooie witte scooters en idd electrisch, wel even wennen, maar super makkelijk!
Daar gaan we.
Als eerste gaan we naar het dorpje Minnath, we komen al wat tempels/pagodes tegen en de ah's en oh's hoor ik ook van Ina, het gaat een prachtige dag worden met veel foto's.
Als we het dorpje binnenrijden komt er meteen een dametje op ons af. Zij gaat ons rondleiden door haar dorp, waar 120 mensen wonen van jong tot oud.
We zien hoe er geleefd wordt en ze selfsupporting zijn. Na een drie kwartier vinden we het wel mooi en vragen we haar ons naar de scooters terug te brengen. Natuurlijk eerst een beetje gesputter "nu al" zegt ze, maar ze leidt ons netjes door de dorpsshop, voordat we naar de scooters kunnen. We krijgen thee met pinda's en genieten van de oudste dorpsgenoot van 92.
Ze spint katoen en haar buurvrouw draait dikke sigaren. Ze roken er samen eentje.
Wij gaan weer op pad, zien heel veel tempels en pagodes, we gaan ze niet allemaal van binnen bekijken, dat zou echt niet lukken. Wat een diversiteit aan bouwwerken, we genieten met zijn drietjes. Zo'n scootertje is echt top, we hoeven er vaak niet eens vanaf om een mooie foto te kunnen maken.
We rijden een stukje terug naar de doorgaande weg om een leuk restaurant te zoeken en dat vind ik.
Ik rijd voorop omdat ik het vaakst stop, blijkt achteraf best mee te vallen, Ina kan er ook iets van. Ze wordt ook wel Ina Huf genoemd door haar vrienden, naar de beroemde hoffotograaf.
Ze maakt foto's met de i-pad, de telefoon en de camera, dan val ik toch best mee hoor.
We lunchen bij Bagan Lodge, een prachtig hotel, met een zwembad, wel wat duurder dan we gewend zijn, maar dat mag de pret niet drukken, het was heerlijk en gezellig.
We lachen om leuke verhalen. Ik vertel over mijn "Annie". Gisteren stopten we met de bus bij de eerste tempel, alleen om even een foto te maken, allemaal weer de bus in Wil loopt gezellig door en verdwijnt uit het gezicht. Auw hollend erachteraan, dacht ze dat we al verder gelopen waren en ze ons niet meer kon zien, nee we zaten in de bus.
Frans vertelt dat ze bij een eerdere reis een reisgenoot te kort kwamen in de bus, zoeken, zoeken, zoeken. Uiteindelijk op de wc gekomen, komt er er een vinger door een gaatje, was de klinkt eruit gevallen en kon hij er niet meer uit.
Na weer lekker bijgetankt te zijn, zijn we klaar voor nog meer moois.
We rijden een paar keer de verkeerde kant op, ach ja ik weet het niet en met MAPS ME, op Frans zijn telefoon lukt het ook niet zo best, maar we komen er toch wel. De afstanden zijn niet zo groot, maar bij elkaar hebben we toch wel een dikke 50 km gereden.
Als laatste bezoeken we de Thatbyinyu Tempel, een van de indrukwekkenste tempels van Bagan.
Hij is 61 m hoog en heeft 5 verdiepingen. De tempel is gebouwd in 1141 en is al talrijke keren gerestaureerd. Om het aantal bakstenen te tellen die voor de bouw werden gebruikt, werd er per 10.000 stenen één achtergehouden. Met de overgebleven stenen werd een nieuwe tempel gebouwd.
We zijn het opeens zat, we hebben vandaag zoveel tempel gezien, de een nog mooier dan de andere, maar het is mooi geweest!
We rijden met een vaartje van 50, zo hard gaan die krengen, terug naar het hotel. Ik heb nog wat te eten over van gisteren. Lekker relaxen en de tas weer op orde.
Morgen gaan we weer verder op onze route.
Even het stof wegspoelen van vandaag en lekker slapen.
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
