Ik was vroeg wakker en uit bed. Had de tijd nodig om mijn pootje te verzorgen.
De tijd gaat hard als je nog een spelletje doet, Astrid appt heel lief, dat ze me mist aan het ontbijt en of alles goed gaat, snel naar beneden :-).

Onze bus brengt ons als eerste naar het paleis "Istana Negara" voor een fotostop.

De Istana Negara (Nationaal Paleis) is de officiële residentie van de Yang di-Pertuan Agong, de monarch van Maleisië. Het is gelegen langs Jalan Tuanku Abdul Halim (voorheen Jalan Duta) in Segambut, in het noordwesten van Kuala Lumpur. Het paleis werd in 2011 geopend en verving het oude Istana Negara dat zich op een ander terrein in het centrum van Kuala Lumpur bevond.

Daarna zijn de indrukwekkende kalkstenen Batu Caves aan de beurt. Om de grot te bereiken moet ik een lange trap beklimmen met 272 treden. Dat gaat nog iets worden met mijn knie (daar ga ik weer al die treetjes op, maar ik ga het proberen) tapen en brace er om! Van Mariëlle een dikke ibuprofen 600 gekregen. Alles bij elkaar goed voorbereid, daar zal het niet aan liggen. Naar boven zal wel lukken, maar naar beneden ???? Er zullen wel weer behulpzame armen zijn en anders wordt het wachten voor de rest, dat is dan maar zo, ik loop op mijn gemak.
Yes!!! het is gelukt, zelfs vrij makkelijk, eerlijk gezegd. Om de 15 treden is er een plateau om even bij te komen en ik kan langs een leuning lopen, dat geeft ook zekerheid.
Heel gezellig, de (brutale)aapjes kijken toe en zijn uit op eten, ik heb alleen mijn camera mee, geen ballast met deze uitdaging, dus géén eten voor ze. Had vanochtend wel een beetje kriebels, ik wilde zo graag, maar ook niet ten koste van alles, maar de goden waren met mij, of jullie hebben heel hard geduimd :-).
Het wordt beloond met grotten vol fraaie altaren en beelden en een sprookjesachtige lichtinval (daar doe ik het graag voor).
Zelfs naar beneden lukte prima.

De Batu grot is 400 meter lang en 100 meter hoog en werd in 1892 ontdekt. Eigenlijk bevinden zich in deze heuvel meerdere grotten, waarvan deze met de lange trap de bekendste is. Onderaan de trap bevinden zich nog enkele grotten, die zeker ook een bezoek waard zijn. Het is dé heilige plaats (grot) van de Hindoes in Maleisië. De Batu Caves is uit kalksteen gevormd en is ongeveer 400 miljoen jaar oud. Er zijn meerdere grotingangen. Sommige ingangen van de grot werden vroeger als schuilplaats gebruikt door het Temuan volk (een stam van de Orang Asli). Daarna vonden Chinese kolonisten hun weg naar boven. Men kwam hier voor de guano (gedroogde uitwerpselen van bv vogels, al eerder tegengekomen in Peru, de Ballestas eilanden, om hun moestuin mee te bemesten. Later kwamen de volgers van het Hindoeïsme.

Mike heeft na afloop een verrassing voor ons, we worden getrakteerd bij een Indiaas restaurant op een heerlijke roti met verschillende curry's en een chai tea. Heerlijk was het.

We bezoeken een tinfabriek. De tinmijnbouw speelde een belangrijk rol in de industriële ontwikkeling van Maleisië. In de Royal Selangor Pewter fabriek leren we meer over het productieproces van de tinnen voorwerpen. Ook is er een klein museum, waar we prachtige creaties zien.
Een schitterend beeld van een wachter op een sokkel, mag wat kosten 5.000 RM is ca 1250€, maar ook creaties uit Star Wars, Boba Fett en Disney figuurtjes zijn er te vinden. Natuurlijk ook gebruiksvoorwerpen zoals schitterende champagne glazen met een tinnen voet. We zien diverse arbeiders aan het werk op verschillende fases van het proces in de fabriek.

De Royal Selangor Pewter Fabriek is opgericht in 1885 door Yong Koon (vereenvoudigd Chinees: 杨坤; traditioneel Chinees: 楊堃; pinyin: yáng kūn) in zijn winkeltje genaamd Ngeok Foh (Jade Peace), maakte Yong Koon handgemaakte tinnen voorwerpen voornamelijk voor ceremonieel gebruik, zoals wierookbranders en kandelaars voor altaren van Chinese huizen en tempels. De door Yong Koon verkochte tinnen voorwerpen werden gepolijst met "steenblad" (Tetracera scandens), een wild tropisch blad met een fijn, schurend karakter. Met de komst van Britse kolonialen werd het aanbod uitgebreid met kroezen, asbakken en theeserviezen. Het merk stond toen bekend als Selangor Pewter. In de jaren 70 begon het bedrijf te exporteren, eerst naar Singapore en Hong Kong en daarna naar Australië. Tegen de jaren tachtig breidde de markt zich uit naar Europa en later naar Japan. In 1992 veranderde het bedrijf haar naam in Royal Selangor om de goedkeuring van Sultan Salahuddin, de sultan van Selangor te weerspiegelen, waarbij 'tin' van de bedrijfsnaam werd weggelaten omdat het productassortiment was uitgebreid met artikelen van andere materialen. 's Werelds grootste tinnen kroes, erkend door het Guinness Book of Records, werd in 1985 gemaakt door Royal Selangor ter herdenking van zijn honderdjarig bestaan. Het wordt tentoongesteld in het hoofdkantoor van Royal Selangor in Setapak, is 1,987 meter hoog, weegt 1557 kg en heeft een inhoud van 2.796 liter. De gigantische kroes heeft de wereld rondgereisd naar plaatsen zoals Canada, Australië, Singapore en China.

Een kort stopje bij het vrijheidsmonument voor wat foto's, ook weer indrukwekkend. Mike geeft ons daar uitleg over het wapen van Maleisië.
Dan rijden we verder naar Het Merdeka plein

(Merdeka Square, bahasa: Dataran Merdeka) symboliseert de plek waar op 31 augustus 1957, na 150 jaar Britse overheersing, de onafhankelijkheid van Maleisië werd uitgeroepen. Jaarlijks wordt op 31 augustus de onafhankelijkheid gevierd (Merdeka Day), een nationale feestdag in Maleisië. Merdeka Square staat net iets buiten het centrum van Kuala Lumpur en het ligt vlak achter de populaire toeristische wijk Chinatown. Een één zijde van het 8,2 hectare grote gebied staat een 90 meter hoge vlaggenmast, één van de hoogste ter wereld. De gehesen vlag wappert ter herinnering van de vrijheidsverklaring". "Zo nu en dan wordt op het plein een festival gehouden of wordt er een ouderwets potje cricket gespeeld. "Het grote veld werd namelijk in het verleden door de Britten als cricketbaan gebruikt. Ook is het plein de start van de jaarlijkse Standard Chartered KL maraton*.

We maken een rondje buitenom het plein, de gebouwen zijn een bonte mengeling van oud en modern, de plekken waar in de 2e wereldoorlog gebouwen zijn gebombardeerd staan er nu moderne.
Sommige muren vertellen dmv muurschilderingen de verhalen uit het verleden. We lopen langs de "Modderige rivier" (naam uit het verleden) waar Kl is ontstaan en een oude moskee staat op de splitsing van 2 rivier. Er kunnen 15.000 bezoekers in. Alhoewel het een soort snoepgebouwtje lijkt vanaf de plek waar we staan.

Een klein deel van de groep zetten we af bij de Twin Towers (zij gaan naar het skydeck) en ik maak snel wat foto's, heel ander perspectief dan gisteren.
De bus brengt de rest (met mij) terug naar het hotel. Even relaxen en mijn knie rust geven.
Het was een prachtige dag met heel veel indrukken en hij is nog niet voorbij.
7 uur gaan we met een stel op zoek naar een leuke eetplek en deze keer ga ik gezellig mee. Ik stapte de bus in en in koor werd gevraagd of ik mee ging eten, dat kon ik natuurlijk niet weigeren.

Onze 5xXXLdame liet zich niet onuitgenodigd en nam zelf het heft in handen, dus ja, we komen er niet onderuit. Ik heb zo mijn buik vol van haar brrrrrr. Ze is overal, niet zo heel gek natuurlijk met zo'n postuur, maar toch en maar klagen en zeuren dat ze niets kan, dan weer hier pijn dan weer daar pijn. Vind je het gek met minstens 140 kg. Niet heel aardig van mij, roddelen, maar moest het ff kwijt.

Wat was het gezellig, we hebben in een bbq restaurant gegeten "all you can eat" bbq in de tafel en alles wordt aan je tafel gebracht, maar je kon er nog van alles bijhalen, ik heb een klein bordje butter chicken genomen, ook zalig. Bbq bestond uit kip, kaas, garnalen, ananas, heerlijke pittige aardappels én een heerlijk toetjes buffet.
Én wat heb ik gelachen samen met Astrid, de slappe lach, tranen over onze wangen, eerst van emotie, want ze vondt me (met Ton haar man) zo cool, lief en stoer, geen pieper, terwijl dame 5xXXL de hele dag loopt te zeuren om niets, ook vanavond weer. We hadden een goede tafelindeling, dames bij elkaar en de heren bij elkaar, helaas moest Mariëlle met dame 5xXXL apart aan een tafel ;-), het pastte niet.

Het is een hele belevenis om in het donker in het centrum te lopen echt heel gaaf.
Maar nu weer lekker slapen, morgen weer een enerverende dag.

Een heel verhaal, hoop dat jullie het weer met veel plezier een beetje kunnen meebeleven. Welterusten.

Geschreven door Ivie74