Dag 7 Via Tule en Mitla naar Salina Cruz
Mexico, Salina Cruz
Na het weer karige ontbijt gaan we onderweg voor een lange reisdag van Oaxaca naar Salina Cruz. Cola en banaantjes weer paraat voor het dagelijkse medicijn :-).
We maken drie leuke tussenstops. De route loopt over de Landengte van Tehuantepec, een heuvelplateau dat Mexico verbindt met Centraal-Amerika. Dit is het smalste stuk land tussen de Golf van Mexico en de Grote Oceaan.
Bij de beroemde boom van Tule maken we een fotostop. Imposant!
De Árbol del Tule (Spaans voor Tuleboom) is een cipres (Taxodium mucronatum) die in het Zuid-Mexicaanse plaatsje Santa Maria del Tule staat. De boom heeft met een omtrek van 36,2 m, en een diameter van 11,62 m, de dikste stam ter wereld. Het dikterecord is echter ietwat controversieel. Hoewel DNA-onderzoek heeft aangetoond dat het inderdaad één boom betreft, wordt door critici gesteld dat het om meerdere stammen van dezelfde boom gaat. Men schat dat de boom tussen de twee- en drieduizend jaar oud is. Tule betekent ‘moeras’ in lokaal dialect. Deze boomsoort (cipres) is dan ook sterk verbonden met moerassen.
Ik hobbel als een soort kreupele achter de groep aan. Zal in de loop van de dag wel weer beter gaan.
Wat is hij dik! Die boom dan hoor, niet mijn voet. Het is idd net alsof deze ‘Montezuma’-cipres meerdere stammen heeft. Bijzonder dat zowel Azteken als Spanjaarden hem eeuwen geleden al beschreven. In het bijbehorende dorp speelt de oeroude boom duidelijk een centrale rol, te zien aan de naastgelegen kerk, plein en ambachtelijke markt.
Een klein kwartier verder bezoeken we een weverij. Hier gebruikt men de meridawol voor kleden en tapijten. Een dame die heeeel langzaam, maar perfect Engels spreekt, hoe diverse natuurlijke grondstoffen worden gebruikt voor de de kleuring van de wol. Bv cochinilla, de neten van de cactus, deze worden gedroogd en gemalen voor de rode kleurstof, indigo voor blauw, mos voor lichtgroen enz.
Onze derde tussenstop is bij een mezcal-destilleerderij, waar we ontdekken hoe Mexicanen deze nationale drank brouwen.
Mezcal is een gedistilleerde alcoholische drank gemaakt van elk type agave(hart). Het woord mezcal komt van Nahuatl mexcalli, wat "in de oven gekookte agave" betekent, van metl en ixcalli. Traditioneel wordt het woord "mezcal" algemeen gebruikt in Mexico voor alle agave-geesten en het wordt nog steeds gebruikt voor veel agave-geesten, ongeacht of deze geesten wettelijk zijn gecertificeerd als "mezcal" of niet en het wordt ook beschouwd als een drankje van ambachtelijke oorsprong.
We mogen ook proeven. Sterk spul! En lekker, nee, echt niet!!
Tijdens de laatste tussenstop bezichtigen we Mitla, een tempelstad van de precolombiaanse Zapoteken. Voor de Spanjaarden kwamen had dit volk een hoogontwikkelde cultuur in Zuid-Mexico, met als bekendste plek hun hoofdstad Monte Albán – die we gisteren bezocht hebben. Weer totaal anders dan de andere 2 tempels die we inmiddels hebben bezocht.
Ik tippel inmiddels weer lekker mee.
Mitla is een archeologische vindplaats in Oaxaca in het zuiden van Mexico bij het plaatsje San Pablo Villa de Mitla. Het is gelegen in de vallei van Tlacolula niet ver van Oaxaca de Juárez. In de tijd van de Zapoteken heette de stad Lyobaa. De Mixteken hebben rond 100 na Chr. de stad veroverd en noemden hem Mitla, plaats van de doden. In 1494 werd de stad onderworpen door de Azteken. Toen de Spanjaarden in de zestiende eeuw in Mexico voet aan wal zetten was Mitla een vooraanstaande stad met tempels en paleizen, de ruïnes die tot op vandaag nog vele bezoekers tellen zijn stille getuigen van een rijke historie.
Dan stappen we in de bus voor het laatste stuk naar havenstad Salina Cruz, aan de Grote Oceaan. We hebben nog een rit van 6 uur voor de boeg, waarvan het grootste deel door de bergen dus bocht, na bocht, na bocht. José heeft de reisziekte goed te pakken, ze ziet bijna groen, ik vind het zo rot voor haar, maar kan helaas niets voor haar doen, behalve haar af en toe even over haar rug aaien.
We komen vroeg in de avond aan, na nog een korte koffie/plasstop, bij Hotel One Salina Cruz, Carretera Transistmica no. 10 km. 5, Col. Granadillo, 70613 Salina Cruz, Oax., Telefoon: +52 971 714 9240, het is gelegen aan de rand van de stad Salina Cruz. Er zijn meerdere restaurants en een supermarkten op loopafstand van het hotel. Het hotel beschikt over een ontbijtbuffet, shuttleservice, kluis bij de receptie en een wasserette. De kamers beschikken over airco, TV en wekdienst. De badkamers hebben een bad en/of douche, handdoeken en gratis toiletartikelen. En we kunnen gratis gebruik maken van de WiFi.
We lopen naar de Walmart om iets te eten te scoren, broodjes, kaas en drinkyoghurt, is het diner voor vandaag.
Hier zit de Santanderbank, de bank waar het pinnen zou moeten lukken, Hilde en Pascal zijn er ook en wachten tot wij ook gepunt hebben, eindelijk komt er bij mij ook geld uit de flappentapper, hèhè, ik hoef niet meer bij mijn leenbank José te vragen!
Bij de Belgen uit de groep is er ten onrechte geld afgeschreven en dat loopt aardig in de papieren. Zeer waarschijnlijk zijn ze begin van de reis geskimmed, de keer dat ik het ook tig keer geprobeerd heb.
Morgen vroeg onderweg, nu douchen en lekker slapen. De wekker loopt om 05.30 uur.
Buenas noches, oh ja, jullie slapen allang!
We maken drie leuke tussenstops. De route loopt over de Landengte van Tehuantepec, een heuvelplateau dat Mexico verbindt met Centraal-Amerika. Dit is het smalste stuk land tussen de Golf van Mexico en de Grote Oceaan.
Bij de beroemde boom van Tule maken we een fotostop. Imposant!
De Árbol del Tule (Spaans voor Tuleboom) is een cipres (Taxodium mucronatum) die in het Zuid-Mexicaanse plaatsje Santa Maria del Tule staat. De boom heeft met een omtrek van 36,2 m, en een diameter van 11,62 m, de dikste stam ter wereld. Het dikterecord is echter ietwat controversieel. Hoewel DNA-onderzoek heeft aangetoond dat het inderdaad één boom betreft, wordt door critici gesteld dat het om meerdere stammen van dezelfde boom gaat. Men schat dat de boom tussen de twee- en drieduizend jaar oud is. Tule betekent ‘moeras’ in lokaal dialect. Deze boomsoort (cipres) is dan ook sterk verbonden met moerassen.
Ik hobbel als een soort kreupele achter de groep aan. Zal in de loop van de dag wel weer beter gaan.
Wat is hij dik! Die boom dan hoor, niet mijn voet. Het is idd net alsof deze ‘Montezuma’-cipres meerdere stammen heeft. Bijzonder dat zowel Azteken als Spanjaarden hem eeuwen geleden al beschreven. In het bijbehorende dorp speelt de oeroude boom duidelijk een centrale rol, te zien aan de naastgelegen kerk, plein en ambachtelijke markt.
Een klein kwartier verder bezoeken we een weverij. Hier gebruikt men de meridawol voor kleden en tapijten. Een dame die heeeel langzaam, maar perfect Engels spreekt, hoe diverse natuurlijke grondstoffen worden gebruikt voor de de kleuring van de wol. Bv cochinilla, de neten van de cactus, deze worden gedroogd en gemalen voor de rode kleurstof, indigo voor blauw, mos voor lichtgroen enz.
Onze derde tussenstop is bij een mezcal-destilleerderij, waar we ontdekken hoe Mexicanen deze nationale drank brouwen.
Mezcal is een gedistilleerde alcoholische drank gemaakt van elk type agave(hart). Het woord mezcal komt van Nahuatl mexcalli, wat "in de oven gekookte agave" betekent, van metl en ixcalli. Traditioneel wordt het woord "mezcal" algemeen gebruikt in Mexico voor alle agave-geesten en het wordt nog steeds gebruikt voor veel agave-geesten, ongeacht of deze geesten wettelijk zijn gecertificeerd als "mezcal" of niet en het wordt ook beschouwd als een drankje van ambachtelijke oorsprong.
We mogen ook proeven. Sterk spul! En lekker, nee, echt niet!!
Tijdens de laatste tussenstop bezichtigen we Mitla, een tempelstad van de precolombiaanse Zapoteken. Voor de Spanjaarden kwamen had dit volk een hoogontwikkelde cultuur in Zuid-Mexico, met als bekendste plek hun hoofdstad Monte Albán – die we gisteren bezocht hebben. Weer totaal anders dan de andere 2 tempels die we inmiddels hebben bezocht.
Ik tippel inmiddels weer lekker mee.
Mitla is een archeologische vindplaats in Oaxaca in het zuiden van Mexico bij het plaatsje San Pablo Villa de Mitla. Het is gelegen in de vallei van Tlacolula niet ver van Oaxaca de Juárez. In de tijd van de Zapoteken heette de stad Lyobaa. De Mixteken hebben rond 100 na Chr. de stad veroverd en noemden hem Mitla, plaats van de doden. In 1494 werd de stad onderworpen door de Azteken. Toen de Spanjaarden in de zestiende eeuw in Mexico voet aan wal zetten was Mitla een vooraanstaande stad met tempels en paleizen, de ruïnes die tot op vandaag nog vele bezoekers tellen zijn stille getuigen van een rijke historie.
Dan stappen we in de bus voor het laatste stuk naar havenstad Salina Cruz, aan de Grote Oceaan. We hebben nog een rit van 6 uur voor de boeg, waarvan het grootste deel door de bergen dus bocht, na bocht, na bocht. José heeft de reisziekte goed te pakken, ze ziet bijna groen, ik vind het zo rot voor haar, maar kan helaas niets voor haar doen, behalve haar af en toe even over haar rug aaien.
We komen vroeg in de avond aan, na nog een korte koffie/plasstop, bij Hotel One Salina Cruz, Carretera Transistmica no. 10 km. 5, Col. Granadillo, 70613 Salina Cruz, Oax., Telefoon: +52 971 714 9240, het is gelegen aan de rand van de stad Salina Cruz. Er zijn meerdere restaurants en een supermarkten op loopafstand van het hotel. Het hotel beschikt over een ontbijtbuffet, shuttleservice, kluis bij de receptie en een wasserette. De kamers beschikken over airco, TV en wekdienst. De badkamers hebben een bad en/of douche, handdoeken en gratis toiletartikelen. En we kunnen gratis gebruik maken van de WiFi.
We lopen naar de Walmart om iets te eten te scoren, broodjes, kaas en drinkyoghurt, is het diner voor vandaag.
Hier zit de Santanderbank, de bank waar het pinnen zou moeten lukken, Hilde en Pascal zijn er ook en wachten tot wij ook gepunt hebben, eindelijk komt er bij mij ook geld uit de flappentapper, hèhè, ik hoef niet meer bij mijn leenbank José te vragen!
Bij de Belgen uit de groep is er ten onrechte geld afgeschreven en dat loopt aardig in de papieren. Zeer waarschijnlijk zijn ze begin van de reis geskimmed, de keer dat ik het ook tig keer geprobeerd heb.
Morgen vroeg onderweg, nu douchen en lekker slapen. De wekker loopt om 05.30 uur.
Buenas noches, oh ja, jullie slapen allang!
Geschreven door Ivie74
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
