Weer op pad voor de één na laatste plek van onze rondreis, Durban. We geniet van het laatste ontbijtje. Even afrekenen bij de meest onvriendelijke hotelhouder allertijden, zo jammer en dat op zo'n waanzinnige plek.

Wij zijn met onze oranje sjaaltjes en oorbellen klaar voor Koningsdag. We zijn de enigen helaas. Het is hier Vrijheidsdag, ook een feestdag dus.

We zien rijen bussen staan langs de weg en vragen Ben waar die voor zijn.
De politieke partijen houden op deze dag bijeenkomsten in grote stadions. De minder bedeelden mogen daar gratis met de bus naar toe, dat doen ze graag, want er is ook gratis eten. Propaganda en zieltjes winnen dus.

Ben zingt happy birthday voor onze jarige Leendert op de Marilyn Monroe manier, wat weer een hilarisch schouwspel oplevert.

Het was ons gisteren opgevallen dat er veel zwart zand op het strand is. Dat zand bevat titanium wat stamt uit de ijstijd. De zee brengt dit uit de diepe zee terug op het strand.

We maken een stop bij een benzinestation, even wat lekkers te eten en drinken kopen voor onderweg en het zal toch niet gebeuren,
ik betaal met 200 rand en moet 41 er betalen, geef er 1 randje bij en krijg 130 terug, iets te weinig dus. Zeg tegen de heer aan de kassa dat het niet goed is, krijg ik er 10 bij, ohoh, ik blijf gewoon lekker voor hem staan, komt goed en krijg de rest, dejavu met Egypte.

Ben verteld weer een van zijn verhaaltjes, dit keer over Sjaka Zulu, te langggggg om op te schrijven, google maar even. We krijgen er slaap van en doen ons ogen maar even dicht.
We rijden het laatste stuk over de tolweg. De tolpoort heet hier tolhek.

We bereiken de Indische Oceaan. Hier vinden we de subtropische badplaats Durban. Durban heeft als Zulunaam 'E Thekwini', wat letterlijk betekent: plaats waar de aarde en de oceaan elkaar ontmoeten.
Durban (voor 1835 Port Natal) is een Zuid-Afrikaanse stad in de gemeente eThekwini, provincie KwaZoeloe-Natal. De gemeentenaam is tevens de Zoeloenaam voor Durban. De stad zelf telt bijna 600.000 inwoners, terwijl er ruim drie miljoen mensen in de grootstedelijke gemeente eThekwini wonen, waaronder een grote Indiase gemeenschap.
Durban is dankzij de aantrekkelijke stranden en het subtropische klimaat een geliefde Zuid-Afrikaanse vakantiebestemming. De haven is een van de grootste natuurlijke havens van de wereld. En de grootste overslaghaven van auto's. Toyota wordt hier geproduceerd en in uitgevoerd naar Japan, waaruit huist weer 2e hands auto's naar ZA worden verscheept. In zo'n schip worden 8000 auto's vervoerd.
Toyota heeft hier een van de grootste fabrieken van de wereld. Ook Dunlop banden en Qualitystreet produceren hier als een van de grootste producenten van de wereld.

We maken een stadstoer en rijden langs vele gebouwen, de meeste zijn oud en vervallen, maar ze worden in ere hersteld, dat is ieg de bedoeling. Het vroegere ziekenhuis, waar je volgens Ben met een gebroken been inging en met TBC uitkwam, is daar een voorbeeld van. De gezondheidszorg is hier trouwens totaal anders geregeld dan bij ons. Een bed is het enige wat je krijgt en natuurlijk een arts, maar eten, lakens en verzorging moet door de familie zelf worden geregeld. Één troost, als wij naar het ziekenhuis zouden moeten, worden we naar een privékliniek gebracht en dat is beter dan een 5 sterren hotel, volgens Ben.
We rijden voorbij de North en South beach en het Durban olympisch voetbalstadion. De haven met enorme kranen en schepen zien we in de verte.

We lunchen in een soort surfcenter en lopen naar het strand, prachtige zee, nemen het er een half uurtje van en lopen weer dezelfde weg terug en bekijken wat winkeltjes. Ben wacht al op ons. We gaan naar de beroemde "Indian Market", waar we een soort van doorheen hollen, even commentaar gegeven, maar we komen er later terug, zegt Ben. Ik heb een mooi paar Zulubeeldjes gezien. Eerst naar de spirituele markt, Ben geeft streng aan dat we géén foto's mogen maken, ach ondeugend als we zijn, zijn we even doof en houden de camera om onze nek en drukken af en toe het knopje in. Het is een bijzondere ervaring, kruiden, dode beestjes die geofferd worden, mengseltje en aparte mensen. Onze buikfoto's leveren toch nog mooie plaatjes op.
Terug naar de Indiase markt, ik koop mijn beeldjes en een diadeem voor Mila van Margreetje. Dit levert een heftig discussie op tussen de verkoper en zijn vrouw, ik heb teveel afgedongen 😄.

Aansluitend naar de botanische tuin. Wat een drukte. Het is te merken dat het vandaag een feestdag is. Overal etende en drinken mensen, hele inboedels staan wr buiten in het park.
We lopen wat rond, maar zijn het eigenlijk wel een beetje zat en willen naar het hotel.

We verblijven de komende nacht in Umhlanga in het Holiday Inn Express Umhlanga, 2 Ncondo Place Corner, Ntusi Road, 4320 Umhlanga-Durban. Het hotel beschikt over een receptie, restaurant, bar, wifi, lift en (zonne)terras met buitenzwembad. De kamer is voorzien van een televisie, telefoon, airconditioning, koffie- en theefaciliteiten en kluisje.

We krijgen een kamer met een twijfelaar. We vinden elkaar erg leuk, maar ik loop toch maar even terug naar de receptie voor een kamer met twee bedden. Geen probleem en nu zelfs zeezicht, mazzeltje.

Lekker even relaxen en via wa bellen met thuis.
Straks lekker eten en uitrusten voor de lange busdag van morgen.

Reisafstand ca. 256 km.

Geschreven door Ivie74