22-4 Het is maar een klein stukje van Coripe naar Olvera, de navigatie gaf een wit weggetje op de kaart aan, Marinus had er al zijn twijfels over. Na ruim 300 m besloot hij terug te gaan, erg smal en slecht, keren was geen optie, dus achter uit de berg af. Komt er ook nog een auto aan. Toch weer terug en nu over Algonodales. We staan nu op de camping in Olvera, er is weer een koude harde wind en ‘s middags valt er behoorlijk wat regen. Er is een wasmachine en droger daar maak ik dan maar gebruik van,zo is de middag toch nuttig besteed.

23-4 Heel veel regen vannacht gehad en harde wind, de camper stond te schudden. Ook vandaag een slechte dag, alhoewel het af en toe droog is en dan denk je het knapt op. Maar op internet zien we dat dit helemaal niet gaat gebeuren, we blijven op de camping, morgen maar met de fiets naar het dorp, dan zou het weer mooi weer worden. Gelukkig hebben we gistermorgen toen het droog was, behoorlijk wat boodschappen gedaan, zoals brood, groente en fruit,voordat we naar de camping gingen.

24-4 Het is droog en zonnig met wat bewolking en de harde wind is helemaal weg. We gaan op de fiets naar het dorp het is 3 km maar eerst de berg af en dan de berg weer op. De camping ligt echt op de top van een berg met rondom uitzicht.

We parkeren de fiets beneden bij het kasteel waar ook een broederschaphuis is, een Casa Hermandad, met de hoge deuren.
Even een steile klim naar het kasteel met zijn torentjes dat is gebouwd op het hoogste punt van de steile kliffen met uitzicht op de stad beneden. Het is gebouwd aan het einde van de 12e eeuw en maakte deel uit van een uitgebreid communicatiesysteem van wachttorens en kastelen dat het westelijke deel van het moslimrijk beschermde. Het bevond zich op de perfecte locatie tussen de grote bolwerken van Sevilla en Ronda.

La Villa is het oorspronkelijke Moorse dorp met de kathedraal (die destijds een moskee was), de Plaza Iglesia eromheen, het kasteel en het doolhof van kleine straatjes er net onder. Tijdens Moorse tijden zou de hele stad in deze buurt hebben gewoond, de omliggende gebieden waren onontwikkeld.

De grote Kerk verwacht je niet zo gauw in een klein dorp dat kilometers ver door het platteland wordt omringd.
De kerk is aan de buitenkant behoorlijk verwaarloosd hij is gebouwd in 1841 op de plaats van wat ooit een kerk in gotische stijl was en daarvoor een moskee. Niet echt een aanrader afgezien van de mooie nissen in het zij schip.

Dan gaan we naar de Peñon del Sagrado Corazon, een rotstuin, op een puntige rots. De trappen slingeren in alle richtingen omhoog en rond, bedekt met klimop en vol weelderige planten en bloemen helemaal tot aan de top. Zodra je het kleine terras bovenaan hebt bereikt, ben je bij het standbeeld van “Het Heilig Hart van Jezus” en heb je een prachtig uitzicht terug richting de kerk en het kasteel.

Genoeg geklommen, we zien een terrasje in de zon van een Cafeetje in de La Villa. Lekker met een wijntje en wat tapas, mooie afsluiting van een leuke rondgang door het mooie dorp.
Groetjes Ina en Marinus.

Geschreven door Op.stap.met.ina.en.marinus