Van Mitikas naar Astakos is maar een klein stukje maar een mooie route met uitzicht op baaien en kleine eilandjes en ook Kalamos. Even voor Astakos kijken we bij de zgn varkensbaai, gedoogplek uit de WOMO waar ook Griekse caravans permanent staan. We vinden het helemaal niks, geen wind en het is bloedheet, leemstrand en het stinkt er. Bij Astakos eerst het dorp in gelopen voor wat boodschappen en daarna even buiten het dorp plek gevonden, heerlijk de wind vanuit zee en een kleine boom voor de schaduw.
We draaien de hele dag mee met de schaduw want het is benauwd warm.

'S Avonds gaan we aan de kade waar de boten liggen in een van de taverna's eten. Een gezellig plekje met de wandelende mensen,voornamelijk Grieken. De grote Ionian ferryboot komt aan dus dan is het altijd druk. Hier vandaan kun je oa naar Ithaka en Kefalonia en waarschijnlijk ook naar Kalamos.

Na de baai bij Astakos gaat de weg het binnenland in, we komen hier een paar wilde varkens tegen. Daarna kom je in de delta van Achelos een landbouw gebied en veel fruitteelt. Je rijdt via het eilandstadje Etoliko het volgende delta gebied in dat van de Evinos. Voor Mesolongi zien we de zoutwinning in de delta.

We willen hier eigenlijk wat bezichtigen, een recent gestarte opgraving van de archeologische plaats Pleuron en de plaats Mesolongi. Het is echter zo warm daarom rijden we door Mesolongi over de 4 km dam de delta in naar het vissersdorp Tourlida. Dat heeft een klein mooi gelegen strandje met parasols en stranddouches. Morgen maar kijken wat we doen.

Mesolongi is van 2 dingen bekend, eerst door zijn heldhaftig verzet en ondergang in de Griekse vrijheidsoorlog van 1821 tegen de Turken. De stad is een jaar lang belegerd geweest en na vele gevechten besluit men te vluchten maar uiteindelijk zijn door verraad 7000 mensen afgeslacht door de Turken en een deel blies zich zelf op.
Lord Byron is Mesolongi te hulp geschoten oa met geld, hij is hier echter aan malaria overleden.

We zijn er al vroeg uit ivm de bezienswaardigheden waar we naar toe willen ander is het veel te warm. Eerst kijken we nog bij de vissershuisjes van Tourlida die nu voornamelijk vakantiewoningen zijn. In de lagune zien we grote groep flamingo's(dacht ik). Langs de oevers van de weggetjes groeit overal zeekraal.Er lopen diverse kleine paden de lagune in hier zijn modderbaden, goed tegen een aantal kwalen.

Dan gaan we naar het Heroon(heldenmonument), een park net achter de Venetiaanse oude stadsmuur. Hier is een tumulus(grafheuvel) waar de gesneuvelde verdedigers begraven liggen. Verder overal zuilen met borstbeelden van belangrijke aanvoerders van diverse oorlogen. Ook is er een standbeeld van Lord Byron waaronder zijn hart begraven ligt.
Even buiten het park is een muurschildering en ook een monument van 2e wereldoorlog.

We rijden dan een stukje terug en gaan naar de archeologise plek waar ooit de stad Nieuw Pleuron lag.Oud Pleuron wordt al in de Ilyas genoemd en is verwoest en nieuw Pleuron is 2 eeuwen v.Chr. gebouwd .Via een goede weg ga je de berg op die 1000 m hoog is. Deze plek is vrij nieuw ter bezichtiging(hoop subsidie gehad!). We krijgen een prospectus met plattegrond en gaan op pad, water mee en zonnehoed op het is dan half 10. Het best bewaard is het kleine theater waarvan het podium tegen de stadsmuur was gebouwd en de zeer grote cisterne, wateropslagplaatsen . De stadsmuur is 2 km lang en is een trapezium model gebouwd van ruim 2 m breed.

Het uitzicht over de lagune is prachtig, ik vraag me dan af wat bezielt mensen om hier een stad te bouwen. Ja men kon alles goed in de gaten houden maar toch. Marinus denkt praktischer : van hoe hebben ze die grote stenen hier gekregen. We lopen via de buitenmuur de stad rond en kijken hier en daar, er is helemaal niemand. Duizenden sprinkhanen springen weg als wij voorbij komen en veel spinnenwebben zien me met grote kruisspinnen.

Dan is het inmiddels 11 uur en we gaan een plekje aan de kust zoeken, bij Kryoneri loopt de weg dood en achter het dorp voor een rotswand vinden we een mooi plekje. Bijna waren we vertrokken ivm zigeunerfamilie(?) met afgeladen auto met veel kinderen en later nog auto er bij met harde disco muziek. Maar net als wij gaan inpakken, vertrekken ze, er komt een onweersbui aan, we blijven dus staan pfffff.

Weer een hoop beleeft gisteravond duizenden kleine vliegjes binnen, lang bezig geweest alles te verwijderen! Als we Pleuron uitrijden moet je een poort zelf sluiten die over een rails loopt. Een en ander gaat best zwaar, Marinus doet hem open en ik schuif hem dicht, hij roept nog haal je hand weg en ja hoor laatste stukje duim ertussen, alleen een bloedblaar. Tijdens de onweersbui waait het ineens vreselijk, klapt het hor van het dakluik in het toilet met een klap open , gat in het luik, gelukkig is het dubbelwandig . Het was weer never a dull moment.
Groetjes Ina en Marinus.

Geschreven door Op.stap.met.ina.en.marinus