We zijn woensdagmorgen een paar km westelijk opgeschoven naar het strand bij Kato Katelios waar we ooit ook stonden. Gisteren hadden we het luxe met de strandbar en taverna bij de hand maar hier genieten we toch ook van. Ook weer het uitzicht en de rust, regelmatig komen er wat mensen maar men blijft vaak niet lang. Verderop staan nog 2 campers, wij hebben wat minder schaduw maar wel de stranddouche voor de deur.

Met wind en schaduw erbij is het uit te houden.Achter in de middag is de wind weer heftig en verzet Marinus de camper voor de broodnodige schaduw. Het wordt dan gezellig “druk” met Grieken die even komen zwemmen. Verder is het voor mij hier in zee gaan erg prettig omdat het alleen maar zand is. Als er stenen liggen loop ik alleen met steuntje van Marinus het water in om valpartijen te voorkomen.

Donderdagmorgen richting Argostoli maar eerst in Valerianos, waar we langs komen LPG tanken, het enigste station op heel Kefalonia. Bij Peratata gaan we naar het het Moni A. Milapidias.Tijdens de heftige aardbeving van 1953 is het kerkje verwoest maar de iconostase is gedeeltelijk bewaard gebleven en in het nieuwe kerkje grotendeels terug geplaatst. Het museum bevat heel veel iconen en andere religieuze voorwerpen, zekere de moeite waard. We waren er natuurlijk alleen en volgens de beheerder dit jaar 21 bezoekers met ons dus mee!

Daarna rijden we omhoog naar het dorpje Kastro waar de burcht van Agios Georgios ligt. Een grote burcht met een omtrek van buitenmuren van 600m en 3 bastions. Het gaf de Venetianen destijds de mogelijkheid het zuidelijke deel van het eiland, de haven van Argostoli en de zeeroute tussen Kefalonia en Zakynthos in de gaten te houden.

Komen we daar boven aan, stukje lopen in de hitte, is het gesloten wegens herstel/restauratie werkzaamheden die zeker nog tot half juli zullen duren volgens de man bij de toegang. Ik mocht wel even op het terras erachter voor het mooie uitzicht. Hoe verzinnen ze het ben je weken, maanden zonder toeristen ivm corona en dan ga je nu bezig met werkzaamheden 😖.
Nou ja wij hebben het in 2011 ook bezocht en dachten we rijden even naar boven voor het uitzicht, fris windje erbij.

Daarna ben je zo in Argostoli, we rijden naar de punt van het schiereiland, bij het water onder de bomen hebben we een prima lunch plek, in de schaduw, met de pizza stukken die we vanmorgen onderweg gekocht hebben. Dan gaan we naar camping Argostoli hier op de punt, destijds vonden we het niks en hebben er niet gestaan, maar nu is alles anders. Prettig dat de koelkast/vriezer op elektra kan en zo kunnen we de stad per fiets bezoeken, lang lopen is voor mij nog geen optie.
Groetjes Ina en Marinus

Geschreven door Op.stap.met.ina.en.marinus