We gaan eerst naar het Neolotische dorp Chorokoitia hier maar een paar km vandaan. 9000 jaar geleden leefden op Cyprus al mensen in stenen hutten, 4 zijn door archeologen gereconstrueerd. Het Neolitische dorp werd tussen 7000 en 5000 v.Cr. bewoond. Men kende in het begin nog geen aardewerk hun schalen waren van natuursteen.
De bouwmaterialen van de hutten zijn donkere stenen uit de rivier, lichtgekleurd kalksteen uit de omgeving en met haksel aangestampt leem. De plek was goed gekozen een lage heuvel met aan weerszijden een beek voor water en op loopafstand van een dag naar zee.

Er staan diverse borden met info dan krijg je een klein beetje een indruk hoe een en ander gebouwd is. We lopen een stuk de berg op daar zie je dan de restanten. Veel stelt het niet voor, maar het is lekker weer, in mijn boekje lees ik er het een en ander over oa dat men skeletten gevonden heeft in zittende houding en met een steen op de borst zodat de overledene niet terug kon keren naar de levende. We zijn vroeg, als we naar beneden lopen is de eerste groep eral met gids en bij de ingang staat een grote groep te wachten om naar binnen te mogen(max bezoekers misschien?).

We rijden nog naar Kalavasos(Tenta) ook een Neolitische plek maar die is zaterdag en zondag gesloten.

Dan gaan we naar het bergdorp Lefkara, dit bestaat uit Pano en Kato Lefkara, Pano Lefkara is al sinds de Venetiaanse tijd het Cypriotische centrum voor zilverfiligrein en borduurwerk. In mijn boekje staat dat het borduurwerk wat er verkocht wordt nu uit China komt omdat dit veel goedkoper is.

Het is een heel erg toeristisch dorp, overal de goud en zilver winkels en het handwerk, tafelkleden etc.
Het verhaal gaat dat Leonardo da Vinci in 1481 naar het eiland kwam om een altaarkleed te bestellen voor de dom van Milaan. iemand van een winkeltje riep ons om het da Vinci motief te laten zien. We zagen ook een da Vinci restaurant maar begrepen de link pas na het lezen van de Capitool gids.
Er is een mooie kerk, er is net een dienst bezig we wachten even en nemen dan een kijkje. Roept er natuurlijk weer iemand niet fotograferen. Het is de kerk van het heilige kruis die ook een splinter van het kruis zou hebben. We hadden niet echt de gelegenheid om even rustig rond te kijken, we waren natuurlijk al verdacht!

Als je een beetje kriskras door de smalle straatjes loopt zie je leuke details. Ook ineens een oud authentiek restaurant café, we gaan er wat drinken. Tegen de middag zorgen we dat we op tijd een plekje hebben om te eten. Het wordt behoorlijk druk het is zondag en er komen veel mensen het dorp in. Na het eten gaan we weer terug naar het appartement, we zijn om half 3 nu alweer terug.

De foto‘s zijn weer erg verkleind want het uploaden gaat niet zelfs niet met mijn eigen 4G data, dus moet ik ze stuk voor stuk verkleinen en apart uploaden, balen.
Groetjes Ina en Marinus

Geschreven door Op.stap.met.ina.en.marinus