Vandaag ga ik ook míjn fiets inleveren. Ik denk niet dat ik die de laatste dagen
nodig zal hebben. Misschien moet ik nog een keer naar de bank voor de laatste
roepie's. Ik probeer er zo min mogelijk over te houden want in Nederland kan je ze niet zo makkelijk inwisselen.
Andere mogelijkheid is ze hier te verkopen
aan Nederlanders die langer blijven. Dus het is vandaag even de miljoenen en de geplande uitgaven tellen.

Positief aan een verblijf hier, is dat je helemaal niets móet, zéker wanneer je geen afspraken hebt. Een horloge heb je niet nodig, je reageert gewoon op je gevoel, lijf en leden, licht en donker.
Heb je trek in eten of drinken, je stapt een terrasje op. Ben je moe, heb je slaap,
je duikt je bed in of strandbed op. Ben je uitgerust, dan ben je vrij in doen en laten.
Een kanttekening is op z'n plaats, op termijn gaat dit vervelen.

Ipv naar de bank, gaan wij weer naar shopping center Living Worlds, nu mét creditcard en ook omdat wij er even uit willen. Wij houden ons redelijk in en na een kleine 2 uur laten wij de winkels weer achter ons.
Wij moeten het toegestane gewicht om in de koffers mee te mogen nemen, in de gaten houden.
Zijn wij net thuis, vliegen Corrie en Dick over. Wij krijgen net op tijd een seintje uit
de lucht (de techniek staat voor niets) zodat wij kunnen terugzwaaien vanaf het
balkon. Zij zijn vanuit Nieuw Zeeland op weg naar huis en de route voert over
De Gordel van Smaragd.

Vanmiddag en vanavond worden wij getrakteerd op een "optreden" van een grote
groep jongeren van een bakkerijschool die hier een cursus "samenwerking" volgen.
Hotelgasten worden verzocht een deel van het strand vrij te maken voor allerlei spelletjes. Een geluidinstallatie erbij, een overdreven acterende cursusleider en heel Sanur kan weer meegenieten. Dit gaat 's avonds nog een paar uur door, maar dan op het middenterrein van het hotel.
Geluidsniveau: oerend hard, daar zijn ze hier gek op, gemiddeld 80 decibel.
Diverse gasten gaan klagen bij de receptie.
Dat deed ik vorig jaar ook, dus ik ken de reacties wel. "Ja, ja, eh, het duurt nog
maar even", zinloos dus. In zekere zin bewonder ik de cursusleider wel, want die
blijkt te kunnen schreeuwen van 16.00u tot 21.00u. Zijn stembanden moeten vandaag rust krijgen.

Langzaam dringt het door dat het afscheid van Bali voor ons nadert.
Dinsdag nog onbekommert hier, woensdag in de loop van de
namiddag naar het vliegveld. Nog even genieten dus.
*
Het weer: 30 grC, instabiel, waterig, windstil
Gegeten bij : Luhtu's

Geschreven door Beaenleoopreis