Normaliter zou ik er niet aan denken om de hele dag op slippers te lopen.
De eerste paar weken droeg ik dichte schoenen met van die kleine sokjes. Het regende toen veel en de temperatuur was zoals gebruikelijk rond de 30°C. Als je die schoenen 's avonds loskoppelde, maakte zich een onwelriekende lucht los waar waarschijnlijk onze kakkerlakken steeds van achterover vielen.
Het leven op slippers is wat dat aangaat veel prettiger, makkelijker en hygiënischer. Het enige nadeel is dat je er niet op kunt hardlopen, maar dat is zowiezo uit den boze.
Bovendien went het snel, het schuifelen. Het tempo aangepast aan de leefomgeving en je valt hier absoluut niet mee op.

Over geuren gesproken.
Degene die op Bali zijn geweest, kunnen dit meteen beamen; op Bali hangt een typische geur. Je zou het een combinatie kunnen noemen van witte rijst en wierook. Eén van de hoofdingrediënten van de Balinese keuken is rijst. In elk restaurant of eetkraampje wordt er wel rijst gekookt. Daarnaast is Bali natuurlijk het eiland van de ceremoniën en het offeren.
Dit gaat gepaard met het ontsteken van wierookstokjes. Op elke hoek van de straat, voor elke deur en bij elke oprit staan offermandjes met smeulende stokjes.
Er hangt op het eiland als hetvware een soort smog van wierook, waarmee de Hindoe bevolking 5 keer per dag probeert de kwade geesten goed te stemmen. Vanaf de ochtend tot de late avond zorgt iedere Hindoe er 5 keer voor dat rond zijn woning en in zijn huis voortdurend geofferd wordt. Met een plateau met offerbakjes die of zelf worden gemaakt of gekocht op bijvoorbeeld de markt, gaat de Hindoe gelovige rond terwijl hij gebeden uitspreekt. De zoete bloemen, de wierook, en de rijst moeten er voor zorgen dat kwade geesten de balans niet verstoren. Hindoes geloven dat als dit wel gebeurt er onheil en ziekte te betreuren valt.

De markt is de beste plek om al de geuren van Balinese kruiden op te snuiven. Op dit soort markten is het een kleurrijke boel. Korianderzaadjes, witte peper, zwarte peper, sesam, kurkuma, macademia, nootmuskaat, komijn, palmsuiker limoenbladeren, pepertjes, knoflook etc.
Je neusvleugels gaan er van trillen.

Fruit geurt in alle soorten en maten. De meest kleurrijke fruitsoorten kom je tegen op Bali. Fruitsoorten zoals Pitaja (Dragon Fruit), Manggis (Mangosteen), Salak (Snake Fruit) en Durian (Duren). Deze kleurrijke heerlijkheden worden vaak op straat door locals verkocht, verser kan niet. De geur van de Durian is onmiskenbaar aanwezig en de meeste jansen vinden hem stinken.

Bloemen zoals de Frangipani of Plumeria. Dit is een bloem die je overal op Bali tegenkomt. Deze bloemen dragen de Balinese vrouwen in hun haar, worden gebruikt om de tafel feestelijk mee te versieren en drijven sierlijk in de vijver. Eenmaal op Bali geweest, dan is deze bloem symbool geworden voor je tropische vakantie daar. Ik moest het zelf ook even opzoeken, maar deze typische Balinese bloem heet Frangipani. Een feestelijke naam voor een prachtige bloemetje. De Frangipani groeit aan een vijf meter hoge boom. In tegenstelling tot andere bomen kan de Frangipani maandenlang bloeien. Uit het extract van de boom worden etherische oliën gemaakt. Hindoevrouwen die de Frangipani bloem in het haar dragen maken duidelijk loyaal te zijn aan hun echtgenoot. Een bloem met een verhaal dus.
s Ochtends geeft de Frangipani haar meest intense geur af. De heilige bloem groeit overal en wordt bovendien gebruikt in offerboeketjes. In elk hotel worden ze na de schoonmaakbeurt op bed en in de badkamer achtergelaten en ze worden gebruikt om religieuze standbeelden mee te versieren. Daarnaast steken ook de Balinese mannen ze achter hun oor of in hun haarband.

De stalletjes waar sate wordt klaargemaakt zijn niet te tellen. Regelmatig kringelt de geur van saté je neusgaten binnen. Onmiskenbaar Bali.

Ja, en ook de lucht van crematies hoort bij Bali. Het hoort er nu eenmaal bij, is niet prettig maar je ontkomt er niet aan.

De geur van Bali is over het algemeen heerlijk en zal je nooit vergeten.
En de geur van dichte schoenen en sokjes dan? Een toeristen luchtje om snel te vergeten.

Geschreven door Beaenleoopreis