Voor vrijwel ieder Belanda is koffie drinken een must en dus dringen wij er bij gids Ateng op aan om na 1 à 1 1/2 uur te trakteren op een koffie stop, in dit geval bij Pacung Indah, Baturiti (Kabupaten Tabanan).
Hij heeft een zaak uitgezocht met een mooi uitzicht over de natuur.
Wij zijn uit Sanur vertrokken in een zonnetje en hoe hoger,wij komen neemt,de wind toe. Je kunt zien dat het hier de afgelopen dagen noodweer is geweest. Omgewaaide bomen, restanten van modderstromen etc, maar wij lopen dat gelukkig mis, bovendien ligt een echte Belanda niet wakker van een beetje wind.

Wat wel vervelend is dat er een bergmist hangt waardoor de omgeving er sombertjes uitziet. Wij somberen natuurlijk niet en strijken neer bij de Pura Ulun Danu Beratan tempel. Deze tempel ligt wonderlijk mooi in het Bratan meer
De Ulun Danu Beratan is een hindoeïstische tempel en ligt in het noordwesten bij de vulkaan Gunung Batur. Er zijn drie binnenplaatsen met diverse poorten en zijpoorten. De belangrijkste tempelpoort heeft gouden deuren.
De regenjacks gaan aan want de mist is fris en nattig. Het is gelukkig niet al te druk omdat wij redelijk vroeg zijn. Fotootjes links en rechts zonder gehinderd te worden door wereldburgers uit het verre oosten van Azië, je weet wel, met al die fototoestellen.

Wij rijden verder de berg op en komen bij een "aardbeien kwekerij". In deze omgeving worden heel veel aarbeien, maar ook veel ander fruit én groenten geteeld. Wanneer hier de teelt stil valt door bijvoorbeeld vulkanische ellende, zit Bali zonder eigen groenten.

Er valt hier nu bitter weinig te zien dus wij klimmen verder omhoog naar de meren Tamblingan en Buyan.
Wij stoppen een moment bij een kolonie apen (Makaken), die heel mak het apieskijken ondergaan.
Er is natuurlijk altijd weer een dissident en in dit geval een exemplaar die in de electriciteitsleidingen boven nietsvermoedende toeristen is geklauterd, en daar zijn behoefte loslaat, héérlijk.
Tussen de mistflarden door pikken wij een glimp op van de panoramische vergezichten die je hier bij helder weer hebt. De temperatuur is hier verre van aangenaam maar nu wij er toch zijn, klauteren wij uiteraard de auto uit voor de "beleving".
De bedoeling is om door te rijden naar Munduk, oa vanwege de mooie uitzichten met kruidnagelplantages, koffieplantages, watervallen en sawah’s. Dit heeft nu vanwege de mist weinig zin en wij besluiten de tour aan te passen.

Wij rijden dezelfde weg terug naar beneden en stoppen in Candikuning bij een kleurrijke markt, wel duidelijk opgezet voor de toerist.
Het woord Sudah (heb ik al) doet vaak wonderen wanneer verkopers te lastig worden, maar wij hebben er niet zoveel last want het motregent. Op deze “traditionele markt” zijn verse groenten, fruit, planten en specerijen te koop. Leuk om even te kijken.

Jatiluwih, biedt het prachtige landschap van rijst terrassen. De rit er naar toe is al mooi, geholpen door de doorgebroken zon, lekker binnendoor kachelen en zodoende toch een hoop van het dagelijkse leven meepikken.
De naam Jatiluwih komt van twee woorden 'Jati en Luwih'. Jati betekent "echt" en Luwih betekent "goed" of "mooi". Het adembenemende panorama van rijstterrassen met Mount Batukaru op de achtergrond is één van de meest interessante landschappen op Bali. Dit maakt Jatiluwih ook één van de bekendste toeristische bestemmingen op Bali. Het dorp ligt op een hoogte van 700 meter boven de zeespiegel, waardoor de lucht relatief koud en fris aanvoelt.
Jatiluwih wordt continu verbeterd en ontwikkeld, maar de belangrijkste troef blijft de prachtige natuur met een unieke sfeer en een prachtig uitzicht op de rijstterrassen.
Wij zijn hier vorig jaar ook geweest maar het blijft fascineren. Dit keer lopen wij een stuk door de sawah's want het allemaal nog mooier maakt.

Sluitstuk is vandaag een bezoek aan het in de buurt gelegen Pura Luhur Batukau
Dit tempelcomplex ligt op de hellingen van de Gunung Batukau en was ooit een staatstempel.
Dit is één van de meest heilige tempels van Bali, maar toch zeer bescheiden. Blijkbaar is hier maar twee keer per jaar een grote ceremonie en dan wordt de boel schoongemaakt en aangekleed. Het ziet er allemaal wat verwaarloosd uit maar toch heeft het wat.Toeristen zijn er nauwelijks.
Wij dwalen een tijdje door het grote complex en zetten er een punt achter, terug naar huis, het is dan al na vieren.
Wij rijden weer zoveel mogelijk binnendoor via Mengwi naar Sanur. Ateng heeft nog een verrassing in petto, een proeverij van geitensaté (saté kambing). De lokatie is een onooglijk marktje langs de weg maar Ateng kent de kwaliteit dus wij storten ons in dit avontuurtje. Best lekker maar wel een beetje taai.

Nu gaan wij echt naar huis, vermoeid maar héél erg voldaan vanwege de schitterende tocht.

Geschreven door Beaenleoopreis